Vandaag is het precies een jaar geleden dat we elkaar ontmoet hebben, je hebt me een e-card gestuurd om me te laten weten dat jij het niet vergeten was. Nou ik ook niet, ik ga vanavond naar een vriend toe en ga me helemaal de tering zuipen. Vannacht was het zo moeilijk zonder jou, het stormde en ik was bang, ik miste je armen om me heen.

Mischien is het ondanks dat ik daar liever niet aan wil denken ook een beetje mijn fout dat je nooit diepere gevoelens voor mij ontwikkeld hebt. Maar ik ben nu eenmaal wat ik ben, ik heb mijn ruimte nodig, en plakkerig ben ik ook al niet. Strong independent pagan woman, dat wist je al de eerste x dat je me zag, hoe kun je dan zeggen dat ik als ik anders was geweest wel je affectie had gewonnen.

Ik schipper tussen verdriet dat je gegaan bent en woede ook omdat je gegaan bent, mischien zou ik boos moeten zijn op het leger, zij hebben je ontslagen. Maar je leeft wel erg makkelijk door zonder mij, en daar ben ik ook kwaad om.

Ik ben geld aan het sparen om deze zomer bij je op bezoek te komen, maar ik denk nu ook dat ik dat maar niet moet doen. Ik kan ook een mooie tattoo laten zetten voor dat geld, en de eer aan mezelf houden. Face it IK WIL NIET MEER VAN JE HOUDEN, en ik ga alles wat er in mijn macht ligt doen om je zo snel mogelijk uit mijn systeem te krijgen.

Nog iets waar ik ziek van word, al die "vrienden" die ineens bij me aan de deur staan, me smsen sinds je gegaan bent. Alsof ik na jou meteen met een ander bed induik, gelukkig weet ik wie er echt voor me klaar staan en wie het idee van Mani hebben gehad gewoon "cool" vinden. Jezus groei je daar niet uit als je eenmaal de pubbertijd uit bent. Het voelt gewoon als een stel gieren die boven mijn karkas circelen. Ook weer gedeeltelijk mijn eigen fout, mensen herinneren zich hoe snel ik me herstel na een relatie, 2 dagen zuipen en dan weer het diepe in. Maar dit was anders jij was anders, mmm voor mijn gevoel dan, ik had het kunnen weten dat na al die jaren van niet emotioneel betrokken zijn ik ook ooit eens de lul zou zijn "what goes around comes around". Ik wacht nog op een moraal ofzo, maar anders dan een paar goden die nu onwijs om mij in een deuk liggen, haal ik er ook niet uit.

Ik moet hier door heen, ik moet dit loslaten, liefde moet van 2 kanten komen en ik kan mezelf nu echt niet meer wijs maken dat er voor jou ooit meer geweest is dan een drink en stapmaatje dat je toevallig ook nog in bed warmhield. Gun ik het jou dat je me dit van een afstand nog steeds aan kan doen.........nee dus. Ik moet hier doorheen en het afronden en verder met mijn leven, het liefst morgen al

-MANI-