Afscheidsbrief

afbeelding van Gast

Mijn lief,

Als ik hier zo zit achter mijn toetsenbord lijken de letters geen woorden te kunnen vormen.
Alleen mijn hart weet wat jij werkelijk voor mij betekent. En mijn hart is nog nimmer uitgesproken. Jij kent slecht een klein deel.
In het geheim koester ik mijn gevoel voor jou als een kostbare schat. Waardoor ik intens geniet van elke minuut die wij samen doorbrengen, in gestolen tijd.

Mijn hart springt op als ik jou zie lopen, mijn ogen stralen als ze de jouwe ontmoeten.
Je geur hangt in mijn huis en ik sluit hem in mijn hart samen met jouw beeltenis. De gestolen minuten en uren zijn kostbaarder dan opalen, schitterender dan geslepen diamanten.
We hebben de maan zien opkomen en meteoren voorbij zien flitsen, het licht van de bakens in de nacht gezien. We hebben schepen zien uitvaren naar verre visgronden.
De geuren van verre landen geroken op de nachtwinden.

Gestolen uren mijn lief, gesloten in mijn hart. Geregen aan een koord van zomerherinneringen. En nu, nu de winter aanbreekt zal alles anders worden. Ik vrees de winter.
Maar kan met jou mijn angst niet delen zonder je mijn verborgen hart te tonen. En dan, vrees ik, zal voor altijd alles anders zijn.
Als jij de verlangens ziet die ik verborgen houd, mij dromen leest welke ik droom, zal het licht van onze vriendschap van kleur veranderen.

Ik bemin eenzaam jou beeltenis op mijn netvlies, ik geniet in stilte van jouw geur in mijn huis. Van je aanraking vluchtig, gestolen. Ik geniet van je aandacht, je nachtelijke bezoekjes en ik zwijg. Ik wacht, op die avonden waarop je mijn deur niet voorbij gaat op je reis.

Ik streel je lichaam met mijn ogen, omdat jouw handen gebonden zijn in tijd.
Ik koester jou hart, terwijl het in een andere dimensie klopt.
En ik wacht, heb mijn ziel verkocht aan de goden der tijd in de hoop dat ooit.....

(meer lezen? In de archieven van www.langsdedijk.nl or in the archieves of www.momentandmore.nl for English readers)