Mijn overtuiging is dat toeval niet bestaat. Het gebeurt zoals het dient te gebeuren, zonder zweverig te willen zijn. Geloof me, ik sta met beide benen op de grond, absoluut geen zweverig type, maar ik ben door zo veel dingen in mijn leven er achter gekomen dat ik niet in toeval geloof. Telkens, wanneer ik op bepaalde momenten in mijn leven het voor de kiezen krijg, moeilijkheden of wat dan ook komt er altijd wel een oplossing, in wat voor vorm dan ook. Net zoals ik ooit op deze site ben belandt, 'toevallig' dat mensen in mijn regio op dat zelfde moment ook belandden, contact kreeg en veel steun ontving en ook mijn steun kon geven. Allen in dezelfde periode. Ook andere dingen in het leven is het mij overkomen. En het is maar net wat je met je 'toevalligheden' doet. Je kunt het links laten liggen, schouders ophalen en denken toevallig...maar je kunt er ook lering uittrekken, er wat mee doen.

Ik ben blij voor je dat je door deze ontmoeting een nieuwe kijk op het leven kunt krijgen. Ik zie het alleen maar positief. Tuurlijk zullen er nog wel rot momenten komen en dan is het ook weer moeilijk om even anders er tegen aan te kijken, vertel mij wat haha. Ik hoop dat je nieuwe kijk je zal bevallen.

Dit is een hele mooie ervaring! Dit doet toch weer beseffen dat er zoveel gebeurt op deze aardbol, in dit heelal, wat voor ons simpele wezens niet te verklaren is. En dat moeten we ook niet proberen! Voor de 1 is het toeval, voor de ander voorbestemd, en voor weer een ander God. Hoe dan ook, er is een reden voor, ook ik geloof dat.
En ja, ook ik maak dit soort dingen mee, of in mijn omgeving. En het zijn dingen waar we blij mee zijn, wat ons sterkt.....

Ik weet voor mezelf dat er "meer" is, maar een naam kan ik er niet aan geven. Voor mij kwam die overtuiging als volgt: mijn ouders hebben een zoontje gehad (eerstgeborene kind en overleden voor de dochters geboren waren) en hij had 2 namen. Mijn oudste zus heeft kinderen geadopteerd. De jongste uit Columbia. En de naam die zijn biologische moeder hem gegeven had, was hetzelfde als de 2e naam van de zoon van mijn ouders. Ander continent, zelfde naam (met kleine verbastering vanwege Columbia). Mijn neefje heeft die naam die zijn biologische moeder hem gaf, nu ook als 2e naam.
Zelfs mijn vader, een rasovertuigde wetenschapper, kan dit niet verklaren.

Maar het gaat nu om jouw verhaal, sorry! Alleen dit verhaal van jou doet daar nu zo aan denken. Echt zo'n kippenvelmoment

Mooi Menneke, echt heel mooi. Bedankt dat je het hebt willen delen.
Groetjes, Panic

p.s. mijn neefje is weer de eerste jongen in ons gezin. Mijn ouders hebben alleen nog dochters gekregen, en verder zijn er ook geen zonen meer geboren.

Tjee, Menneke... Wat een verhaal is dat... Ben er even stil van... Wie weet wat je beschermengel nog meer voor jou in gedachten heeft! Wie weet waar je met deze breuk tegen beschermd werd!

8

Hihi, goede oude zon, net nu ik hem nodig had is ie er! Dank menneke, het ga jou ook goed!