Ben ik weer.
Het is nog steeds aan, ik merk aan hem dat hij moeite begint te doen. Vragen of ik langs wil komen, facetimen, bellen, geruststellen.
Dat is fijn. Maar toch heb ik het gevoel dat er nog het een en ander speelt.
Hij heeft een vriendin, een oudere vrouw van 50, die hij zn tante noemt (zoals in m’n vorige blog beschreven).
Voor hij mij leerde kennen zag hij haar elke dag. Hij is zeeman en is elke 6 weken 6 weken weg, dus hij wilde haar ook zo vaak mogelijk zien. Kwam zelfs op haar werk en aten elke dag samen.

Hey allemaal,
Misschien niet helemaal eerlijk, want het is nog aan, maar ik wil toch m’n verhaal kwijt en eerlijk advies.

Vorige jaar april had ik m’n eerste date met J. het was super leuk en gezellig, dus een 2e date kwam al snel. Na 2 weken vroeg hij al of ik zn meisje wilde zijn en zei hij voor het eerst dat hij van me houd. Ik kon het toen nog niet zeggen, maar hij was lief en geduldig. Na een tijdje heb ik het ook gezegd.

Hai allemaal,

Dit is misschien niet de juiste plek, maar ik moet het even kwijt.
Ik ben nu langer dan een jaar single, tussendoor wel wat scharrels gehad, maar nooit bij iemand meer gevoeld.
Nu heb ik een collega die een paar maanden terug heeft toegegeven via whatsapp mij wel leuk te vinden, maar ik heb toen gezegd dat ik me niet zo voel tegenover hem, maar hem meer als collega/vriend zie. Ik was toen (en nog steeds) niet toe aan een relatie en voelde me nog te leeg en ongemakkelijk om überhaupt serieus te daten. Vaak dates afgezegd op de dag zelf enz.

Het is raar. Ik heb hem al heel lang niet meer gesproken/gezien, ik denk niet meer zo veel aan hem, het is al ruim een jaar uit, maar toch, nu ik heb gezien dat hij (waarschijnlijk) een nieuwe vriendin heeft, gebeurt er toch wat met me.
Het is moeilijk uit te leggen. Het is niet echt verdriet, meer een soort jaloezie denk ik. Ik ben zelf totaal niet bezig met een nieuwe man zoeken, totaal nog niet toe aan een relatie, ik duw zelfs mannen weg, dan is het toch wel een raar gevoel dat hij wel klaar is voor iets nieuws.

Het is alweer 4 maanden geleden na mijn laatste blog.
Het gaat super goed. Ik zit op school, ik doe de koksopleiding en loop stage in een restaurant. Het is super leuk en heb hele leuke mensen ontmoet en ik ben verhuisd, dus allemaal nieuwe dingen dit jaar.
Ik denk bijna niet meer aan mijn ex. Laatst moest ik weer even aan hem denken.
Ik vind het wel raar hoe het allemaal is gelopen en hoe het überhaupt gaat.

Gister zat ik met een vriend te praten, hij is net op een hele vervelende manier gedumpt, dus we hebben het er even goed over gehad. Ik heb toen ook verteld hoe ik me voelde toen het net uit was met mijn ex. Ik besefte toen dat het al 5 maanden geleden uit is gegaan. Wat gaat de tijd snel en wat is er al veel gebeurt.

Ik ben lekker met m'n nichtje en haar vriend uit. Lekker in de kroeg naar oude mannetjes die de blues spelen luisteren. En ik kwam op het fantastische idee om m'n ex te whatsappen. Op de wc deur en op de trap zijn allemaal band stickers geplakt, dus ik Appte hem: "daar zou jou sticker goed bij passen xD" met een foto van die deur en die trap. Geen idee waarom. Hij slaapt waarschijnlijk, is ook niet online geweest. Maar waarom doe ik zoiets? Ik heb wel wat bier op, maar dronken ben ik niet. Dat wordt lekker awkward morgen. Why? Waarom moet ik nou weer appen? Ik wil hem niet terug.