Ik had net de beslissing genomen niet meer met me te laten sollen, en haar geen seconde meer gedachten te geven.

Gisteren ben ik haar tegengekomen op café. We hebben veel gemeenschappelijke vrienden, en zaten uiteindelijk aan dezelfde tafel. Iedereen weet van de grote clash tussen ons, en het was wel een beetje een ongemakkelijke situatie. Werkelijk niemand durfde iets zeggen aan tafel. Ik was reeds een beetje dronken, en heb het ijs gebroken door tegen haar te beginnen spreken.

Gisteren zat ik op een terrasje aan de universiteit. En just my luck : ik zie haar voorbijwandelen met haar 'rebound', waarmee het zogezegd gedaan was... niet dus. Samen met haar goede vriendin, en zijn beste vriendin, die samen ook een koppeltje vormen. Ze gingen weer eens naar diezelfde cocktailbar, met z'n viertjes.

Voor mij heeft ze geen tijd om eens een deftig gesprek te voeren, want ze moet studeren zegt ze. Hier heeft ze wel tijd voor.

Heb zwaar zitten trillen, was er echt niet goed van.

Heb haar daarnet een mail gezonden met als onderwerp "Over & Out". Inleidend tekstje dat dit voor mij nodig was, dat ik helemaal over haar heen was, dat ik ze niet meer terug moest hebben. In attachment een mooie brief, ter afsluiting van ons verhaal, waaruit blijkt dat ik haar en de relatie koester, maar dat dit nu verleden tijd is.

En eerlijk gezegd, eerste halfuurtje na het versturen was ik er even niet goed van. Het is zo definitief. Maar nu voel ik me opperbest!

Dit was voor mij de definitieve klik. Deze brief versturen heeft me deugd gedaan.

De voorbije dagen zat ik in een vrij stevige 'rush' om haar los te laten.

Ik had een afsluitende brief geschreven, die ik haar ging opsturen. Iets in de genre van "loslaten moeilijkste wat ik ook heb moeten doen, het ga je goed, hoop dat je gelukkig wordt, weet dat je ooit zal terugkomen, maar kans is groot dat de deur toe zal zijn voor jou, kunt altijd op me rekenenen, zal het verleden koesteren, blablabla".

Heb haar dit niet gestuurd, met de gedachte dat ik dit pas zou doen moest ze me werkelijk niets meer kunnen schelen.

Ex sprak me aan op facebook. Dat ik moet stoppen met haar uit te vragen bij iedereen. Dit terwijl ik al een maand zowat niets heb gevraagd over haar, buiten 2x tegen één van haar vriendinnen, en veel was het niet dat ik vroeg.

Heb haar duidelijk gemaakt dat ik dat helemaal niet heb gedaan. Terug aangesproken. Gevraagd om eens met me te spreken, dat ik dit echt nodig heb : closure. Ze wilt dat wel doen, maar staat er duidelijk niet voor te springen "ja ok is goed" en "ik zal nog wel zien".

Ik had gisterenavond terug een dipje. Ik dacht : ik zal maar even naar een feestje gaan met vrienden van me, zal mijn gedachten wat verzetten. Heb me daar met momenten geamuseerd. Maar toch... de invloed van enkele pinten, een jointje, en de vragen van mensen of het gaat met me... dat ontploft in m'n gezicht. Heb me miserabel gevoeld. Heb geprobeerd er doorheen te komen, is niet gelukt. Ben dan maar naar huis gegaan. Kan al enkele uren de slaap niet vatten.

Doel : ex terugkrijgen!

Situatie: na 3 maand break-up, 2 rebounds (die nu verlopen zijn) en terug weer een week (ervoor reeds 3 weken) geen contact meer van haar kant.

Dit is mijn plan :

Ik zie haar ongetwijfeld volgende week ergens. Loop ik haar ergens wel tegen het lijf, ik veronderstel dat ze me wel dag zal zeggen en kort babbeltje slaan.