Boos op mezelf omdat ik 4 jaar lang me heb laten gebruiken. Ik wist beter maar handelde niet. Steeds weer opnieuw dacht ik "hij heeft mij zo gemist, nu gaat het goed" hoe naief kan je zijn.

Hij krijgt het klaar om na 4 jaar samen te zijn geweest (nou ja eigenlijk knipperlicht relatie maar toch!) op zijn vakantie mij een sms te sturen met tekst "ik wil alles laten rusten" nou dan weet ik alweer hoe laat het is.
De boosheid neemt dan volledig bezit van mij, ik voel me aan de kant gezet op zo'n goedkope manier. Meneer gaat lekker 3 weken op vakantie en bedenkt zich dan...dat hij er weer genoeg van heeft, een vaste relatie is toch niets voor hem.

Tsja zegt hij dan als hij thuis komt, de mannen van tegenwoordig zijn niet meer zo voor vaste relaties...deze meneer is 59 jaar!!

Ik ben het meeste boos op mezelf omdat ik weet dat hij egoistisch is en geen empathie of respect heeft. Maar ik hem steeds weer opnieuw een kans geef als hij weer bij mij terug komt op hangende pootjes.

Nu moet ik doorzetten en hem totaal negeren, OOK als hij weer jankend op de stoep staat en spijt heeft.