Dipdag/nacht

afbeelding van Clash1979

Gister en vannacht gewoon ronduit klote.

Gister de hele dag rondgelopen met het vreemde beeld voor mijn ogen van mijn ex met een ander.
Ik vreet mezelf op. Kan me nog net inhouden om niet op haar hyves te kijken en zal dit dan ook niet doen om het gevoel niet te versterken.
Vannacht de hele nacht wakker gelegen en omgewoeld in bed. Een beetje naar het plafond staren, naar de gesloten gordijnen, of me weer omdraaien richting de de kast.
Toch maar weer omdraaien richting de gordijnen. Als ik de andere kant uit lig wordt het gevoel van gemis alleen maar sterker...daar lag zij.
Wat zou ze nu doen.... zou ze me ook missen? Of zou ze serieus zo ziek zijn?

En wanneer houden deze gedachtes op. Dat het niet goed komt is zeker... Waarom kan het dan niet gewoon stoppen?

afbeelding van petals

hier nog 1... gelukkig val ik

hier nog 1... gelukkig val ik uiteindelijk wel altijd in slaap, maar gisternacht was ook vreselijk. Herinneringen die door je hoofd schieten, kleine details die je zo ontzettend aan het huilen maken. Je kan je niet voorstellen dat zij gewoon verdergaan he, dat zij misschien helemaal niet zo liggen. Bij mijn ex is het waarschijnlijk ook zo, hij zal lekker liggen te slapen en grote kans dat hij niet aan mij denkt. Je wordt er gewoon echt letterlijk ziek van. Waarom het niet stopt? Je moet er doorheen, je moet verwerken, en uiteindelijk stopt het... maar het is heel zwaar nu! Wat ik altijd doe is toch maar wat gaan lezen, of een film kijken, als ik echt weet dat het 'hem niet wordt' qua slapen zeg maar. Dus heb ik gisteravond weer eens een boek uitgelezen en moet ik nu met een slaperig hoofd naar mijn werk, lesgeven nota bene. Maar ik heb in ieder geval niet de hele nacht gehuild. Heel veel sterkte.

afbeelding van pluis

helaas ik ook

ik heb verschrikkelijk gedroomd over mijn ex met zijn nieuwe vriendin. Ik gedroeg me als een idioot in die droom, mijn ex gedroeg zich als iemand die mij nooit heeft gekend en zijn nieuwe vriendin zag er natuurlijk uit als een modelletje Verdrietig Erg kl*t* wakker geworden!!! Lig nu ook weer meteen met tranen in mijn bed, omdat ik weet dat een gedeelte van de droom waar is: dat zij samen zijn en ik alleen!

Het kan helaas nog niet stoppen (al die gedachtes en gevoelens) omdat we het nog niet volledig verwerkt hebben!

''Trying to forget someone you love is like trying to remember someone you never met''
Het lijkt onmogelijk...

afbeelding van Clash1979

@pluis @petals

Dat heb ik dus ook ja,

Alleen bij mijn droom is het ''machoman'' een 20 jarig broekje. Terwijl zij 27 is. En zeer toevallig is dit ook nog de waarheid ;(.
Als ik mijn ex zie dan is het niet dezelfde vrouw waar ik 9 jaar om gegeven heb. Het is een ander persoon.
Ik ken haar zo niet meer. Dat is niet de persoon die ik mis, dat is voor mij een vreemde.

In mijn dromen dan komt ze wel. Wil ik die herinneringen wel? Nee, op dit moment niet.

Het is nu ongeveer 5 weken geleden, maar god wat zou ik graag genegenheid van iemand anders voelen willen.
Gewoon een hand om je heen, een knuffel! meer niet!
Niet meer alleen zijn.....

afbeelding van petals

het is niet meer dezelfde...

het is niet meer dezelfde... dat herken ik ook heel erg. Dat vind ik nog het engste, dat je denkt dat je van iemand op aan kunt en dat mensen dan ineens veranderen in de meest wrede wezens die je zo behandelen, je had het nooit van ze verwacht.

Genegenheid van een ander, zou dat werken? Hier in ieder geval een beetje virtuele genegenheid dan maar!!! Ik merk dat het bij mij niet echt werkt, ik heb weer iemand leren kennen maar door hem voel ik juist nog meer wat ik mis bij mijn ex, ben er nog niet overheen, en genegenheid van niemand werkt nu, het voelt vreemd en niet vertrouwd. Zal eerst dat gevoel van vertrouwdheid, uberhaupt met de wereld en de dingen zoals ze gaan, terug moeten winnen. Soms ben ik bang dat ik dat voorgoed kwijt ben nu na twee keer flink op mijn bek.

afbeelding van kiki70

@Clash

Lieve Clash,

Je gedachten en je gevoelens zijn waar en oprecht, natuurlijk mis je haar en denk je aan haar..maar in je achterhoofd weet je dat ze ziek is, en behoorlijk ook!! Ze heeft altijd een smoes om uit haar verantwoordelijkheid te komen om met haar dochter samen te zijn. Ik denk dat je haar echt moet loslaten en alleen nu aan je dochtertje denken. Het is misschien hard wat ik ga zeggen: MAAR ZE VERDIEND JOU NIET!!! Ze is egoitsch en denk gewoon alleen maar aan haarzelf, ze is relatie verslaafd en dat is niet met jou..ze wil scoren en scoren en scoren en ze vergeet daarmee het aller belangrijkste en dat is haar dochter..jij??? dat is voor haar niet belangrijk..jij bent al uit haar leven..Ze heeft hulp nodig van een prof
en ze wil helemaal geen verantwoording voor haar dochtertje..ze dumpt haar toch telkens om maar te kunnen scoren en scoren..

Ga leuke dingen doen en verander de slaapkamer anders..creeer je eigen plekje..en vraag anders of ze bij haar ouders intrekt..want dit gaat zo niet langer Clash..wees lief voor jezelf en voor je dochtertje

Sterkte
Kiki

afbeelding van Clash1979

@kiki

Je hebt gelijk kiki,

Ik weet het ook wel maar daarom is het nog wel moeilijk om van me af te zetten. Moeilijk om los te laten.
Niet alleen haar maar je moet je complete leven omgooien.
Misschien is dit ook wel weer positief! Ik kan nu samen met mijn dochter zelf dingen ondernemen. Niet altijd dingen die ingepland waren zoals zij het wou.
Vanavond na het eten bv even bij een vriend van mij langs. Die heeft een zoontje waar mijn dochter leuk mee spelen kan en dan kan ze mooi 20uur op bed.
Dit kon normaal niet! Mocht niet! Dat is te laat werd er dan gezegd! Maar als mevrouw het zelf in de bol had dan.....kon natuurlijk alles!

Liefs Clash

afbeelding van kiki70

@Clash

Ze is een grote egoiste..een kind mag best om 20:00 uur naar bed..weet je wat niet normaal is, als een kind uit dr slaap wordt gerukt omdat mama thuis is van stappen en dan vervolgens wordt wakker gemaakt om naar huis te gaan..dat is niet goed voor een kind..
Jeetje Clash, ik snap het allemaal wel hoor..het is ook niet niks allemaal..ik wens je een rustig weekend en geloof me je dochter vergeet niets..echt niets, het blijft haar altijd bij..zorg nu maar dat ze op jou niets aan te merken heeft..
je bent een ontzettende lieve pappa, je kan trots zijn op jezelf..

Kiki

afbeelding van ChristaW

@clash

Even een reactie vanuit een andere hoek.. ik ben zelf opgevoed door mijn vader. Mijn moeder was op zijn zachts gezegd ook niet het type wat zich storte op een goede opvoeding. Als kind en als volwassene heeft dit mij meer dan een beetje pijn gedaan. Het gevoel in de steek gelaten te worden door iemand die onverantwoordelijk van je hoort te houden is een gevoel waarvan ik het gewenst het nooit te hoeven voelen.
Het gevoel van liefde en dankbaarheid voor mijn vader is aan de andere kant des te groter. De manier waarop hij voor me heeft gezorgt.. zowel als vader en soms ook als moeder.

Als iemand die ervaring heeft hoe dit kan zijn voor een kind kan ik inderdaad zeggen dat het pijn doet voor een kind en ja je onthoud veel van het gebeurde maar nog meer van het gevoel dat het je gegeven heeft. Het is denk ik zoals eerder al eens geschreven is belangrijk om vooral niet slecht te praten over haar moeder want de pijn zal erg genoeg zijn zonder dat iemand dit nog versterkt op zo'n manier.

houd gewoon van haar op de beste manier dat je kan en ik weet zeker op een dat is ze je ooit net zo dankbaar en heeft ze je net zo lief zoals ik mijn vader nu heb.

heel veel sterkte en liefde

afbeelding van Clash1979

@ Crista

Ik zeg ook nooit iets tegen haar over haar moeder.
Ik vraag wel van heb je nog iets leuks gedaan met mamma o.i.d.
Voor de rest niks.

Het probleem is dat als mijn dochter daar is vreemd genoeg altijd naar mij wil....
Is dat een goed of een slecht teken?!
maandagmiddag& dinsdags& en woensdag is er niks mee te redden dan is het A(mijn dochter) voor en na.
Zodra de donderdag aanbreekt en het op stap leven begint is ze vertrokken. En dan krijg je maandagmorgen 05:10 telefoon van ik haal A wel op want ik ben vandaag vrij.

Natuurlijk uit ik mijn frustraties wel bij mijn vrienden (of op de boksbal: ook een hele opluchting) maar nooit waar zij bij is.

Ik probeer er zoveel mogelijk voor haar te zijn, maar soms is het voor mij ook even teveel...
Zal zeer sterk in mijn schoenen moeten staan.

Dank
Clash

afbeelding van micHELL

Sterkte gozer

Ik wou dat ik je kon vertellen wat te doen tegen die eindeloze slapeloze nachten.
Straks maar weer stappen en veel drinken. Net als gister en net als morgen. Daarna val ik tollend in slaap.
Maar na 4 uur word ik helder wakker. En de wereld is weer naar de donder zonder haar.
Zo gaat het al een half jaar. De tijd heelt alle wonden zegt men. Alleen die kruipt zo langzaam voorbij.
zeker snachts he. Als het je misschien helpt: Zelf ben ik kr8training gaan doen. De dagen dat ik train slaap ik beter.
De dagen dat ik beter slaap droom ik. Dan was ik soms liever wakker gebleven.

Als ik het zo is nalees heb je er niet zoveel aan denk ik. Toch, De tijd gaat voorbij. Ook al gaat ze nog zo langzaam.
Ik hoop dat je weet net als ik dat we dat moeten blijven geloven. De zon schijnt ook ooit weer voor jou man.

Groeten Michel