Na het goede gesprek van enkele dagen geleden zit ik weer in een dipje. Ik heb haar die dag aan het twijfelen gebracht, maar besef nu dat ik niet op lange termijn kan spelen. Ik moet het ijzer smeden wanneer het warm staat. Echter, de timing ligt niet ideaal.

Ik mis haar ontzettend hard en besef wat ik ben kwijtgespeeld. Maar ik wil haar terug veroveren, en ik denk dat dit mogelijk is.

Na het gesprek enkele dagen geleden leek het me duidelijk dat ze haar relatie een kans wou geven, wat duidde op dat ze hard in haar nieuwe relatie zou zitten. Bij nader inzien heb ik me de bedenking gemaakt dat ze toch niet zo into haar relatie met de andere is (nog maar 4 weken, het zou snel gaan, etc). Ze liet immers toe met me af te spreken en appreciëerde mijn speelse gedrag met haar, alsook toch ietwat lichamelijk contact. Ik heb me de bedenking gemaakt dat indien ze écht smoorverliefd zou zijn op de andere dat ze haar wel wat meer had ingehouden.

Ik ben nu van zin rustig de hernieuwde vriendschapsband verder uit te bouwen. Volgende week is het haar verjaardag. De dag erna is een belangrijke dag voor haar, de dag dat haar vader stierf. Nog een dag later is het sint valentijn. Drie intense moodwissels achtereen dus.

Ik ga haar nog gelukkige verjaardag wensen en haar een steunend berichtje sturen in verband met de moeilijke momenten die ze zal hebben op de dag dat haar vader zal gestorven zijn. Ik zou er graag voor haar zijn die dag, maar dat gaat niet, dat is nu iemand anders zijn rol... Het zal bij een smsje moeten blijven, misschien met een voorstel dat ze me altijd kan bellen als ze wil. Ik zou haar dan graag bellen maar ik maak me de bedenking dat ik dan misschien te veel haar ruimte betreed, ik ben tenslotte haar vriendje niet meer.

De dag erna is het sint valentijn, dan zal hare nieuwe vent wel moeite doen, nu wetende dat hij keihard in de relatie aan het committen is (iets waar ik steeds moeilijkheden mee had, nu niet meer maar wel te laat).

Ik ga haar een weekje erna ofzo eens voorstellen om nog eens tijd met elkaar te spenderen, indien het telefonisch (sms vooral) contact redelijk oké blijft. Ik vrees dat ik dan reeds moet duidelijk maken dat het me menens is met haar, omdat hun relatie anders wel té snel té verstrengeld en affectief zou geraken. Sint valentijn, de dag van de dood van haar vader en haar verjaardag, het speelt in mijn nadeel; hij zal er voor haar staan. Maar ik ook, maar slechts vanop afstand... en bij valentijn is het nog maar enkel aan hem.

Zucht...