Donderslag bij heldere hemel..

afbeelding van mraangeslagen

Het is nu 4 weken uit. We hadden twee jaar een relatie. We hebben het echt leuk gehad en ik heb van haar tot het eind genoten. Je hoort het vaak; het sloeg in als een bom. Maar bij mij was het echt zo. En dat maakt het voor mij alleen maar moeilijker.

We zagen elkaar te veel en besloten wat rustiger aan te doen. Ineens mocht ik haar niet meer bellen/smsen. Ik gaf haar de ruimte die ze vroeg en 4 dagen later zette ze er ineens een punt achter. Ik was echt helemaal de weg kwijt maar heb haar nooit lastig gevallen met zware mailtjes of smsjes. Ik heb uberhaubt haar nooit meer gesproken nadat het uit ging. Alleen 2 gesprekken gehad, omdat ik echt vol met vragen zit, waarom het uit was, waarom ze niet gevochten heeft. Ze geeft niks anders dan de verkeerde antwoorden, antwoorden die allemaal mij de schuld geven. Het enige waar ze op rust is: 'ik ben niet meer verliefd, en dan is het niet eerlijk van mij om door te gaan met de relatie'. En ze heeft het nooit gezegd of nooit laten merken. Ze heeft nooit gepraat, en ik ben juist een jongen die hiervoor altijd open staat. Dit is voor mij zo onbegrijpelijk.

Ik heb nu besloten geen privé contact met haar te willen. Ik heb gevraagd of zij dit ook niet bij mij wil doen. Het wordt moeilijk want we zullen elkaar nog vaak zien. Maar ik heb hier voor gekozen voor de rust in mijn hoofd, wetend dat ik antwoorden op deze vele vragen nooit zal krijgen. Wetend dat als ik nu met haar praat de emoties het zullen verzieken. Dus het voelt zeker een soort van opgelucht, ik weet wat me te doen staat, hoef niet meer te piekeren.

Maar nu; nu komt het missen. Het gevoel dat het echt over is begin ik te voelen door heel mijn lichaam. In mijn hoofd zit het goed. Ik weet wat ik moet doen. Maar het missen is echt soms erg. En het missen wordt er niet minder op als ik denk aan de manier hoe het is uitgegaan, hoe machteloos ik ben geweest en toch niks verkeerds heb gedaan. Ik mis mijn maatje en vind het moeilijk om er afscheid van te nemen. Afscheid te nemen van degene waar ik zoveel van heb gehouden en van heb genoten, tot de dag voor dat het uitging. Ik hoop dat de tijd zal helen, ik heb geduld.

Wat vinden jullie hiervan? Thanks voor de reply, zal me goed doen.

afbeelding van Love is hard

Donderslag bij heldere hemel..

Hoi mooi verhaal...zoiets maak ik op dit moment ook mee.. ook 2 jaar relatie.. ze wilde ook niet verder.. bij mij lag het meer aan dat het een gemende relatie was. Haar ouders willen dat ze met een man van een andere afkomst thuiskomt. ze wilde niet verder voor vechten. ze woont ook nog thuis enzo.

De antwoorden is moeilijk om te ontvangen. Vaak kan je aan signalen,gedraag van een vrouw zien wat er aan de hand is. Een vrouw wil niet altijd verbaal iets vertellen. Vaak nonverbaal.

Nu zit je in een rouwproces. Probeer zoveel mogelijk afleiding te zoeken. Ga lekker sporten,zwemmen, fietsen, uitgaan en met nieuwe vrouwen afspreken etc.. Dat doe ik ook... Het is super hard om overheen te komen... met de tijd gaat het beter. Zelf vindt ik ook dat men tegenwoordig te makkelijk met relaties omgaat.

succes.