Een man met een gebroken hart,verdriet,boosheid en een zeer telleurstellend gevoel

afbeelding van Macgyver

Beste lezers,hier een best lang verhaal van een man met een gebroken hart:

Ik kreeg 3 jaar geleden een relatie met een erg leuke meid dacht ik, maar ze is niet helemaal eerlijk geweest.

Eerste half jaar: Wat een mooie tijd, je leert elkaar kennen en je word verliefd.
We gingen na een halfjaar relatie samen op vakantie naar Egypte, was zeer geslaagd en erg leuk en lekker met zijn 2 maar ik miste toch bepaalde dingen die ik in mijn vorige relatie had, want die was veel liefdevoller en warmer. Maar goed je mag niet vergelijken want ieder meisje is anders. ik kwam er daar achter in gesprekken met haar dat zij eigenlijk geen prater was maar meer een binnen vetter, en ik ben juist een prater.
Ik zei ook veel tegen haar, ik ben je vriend en ik wil als jij met dingen zit, dat je ze bij mij kwijt kan want ik weet dat dat op kan luchten. maar zij was dit niet gewend en wilde dus geen zware gesprekken. dus accepteerde ik dit.
Dit was onze eerste vakantie van 12 dagen erg leuk maar toch merkte ik dat ze heel anders was dan mijn eerste vriendin, waarmee ik een relatie had van 9 jaar.

Weer thuis: Eenmaal weer thuis van vakantie besloten we toch te gaan proberen samen te wonen, dus trok ik bij haar in , in haar huisje. Ze had 7 maanden eerder een oud huisje gekocht na de breuk met haar ex vriend daarvoor.
Eenmaal bij haar ingetrokken ging het al snel mis, want de punten die ik miste werden steeds erger en dat vrat aan me waardoor ik toch een ontevreden gevoel kreeg, want ze was met veel dingen een stuk afstandelijker als mijn ex, en veel minder gevoelig.
Dus besloten we om na de jaarwisseling van 2010 om voorlopig even alleen in het weekeinde samen te zijn.
Maar eenmaal terug in mijn eigen huisje, misten we elkaar toch ook wel weer heel erg.
En besloten we na 3 maanden om weer te gaan samen wonen, en dat ging erg goed toen.

Vakantie Thailand: Omdat we weer graag samen op vakantie wilden gaan,en zij al wat rondreizen had gemaakt met vriendinnen, vroeg ze of ik zin had in een rondreis naar Thailand.
Een rondreis Thailand, ja wie wil dat niet, dus we gingen met een groepsreis van 10 personen naar Thailand.

Hier ging het gruwelijk fout terwijl ik niets doorhad, want eenmaal op onze bestemming aangekomen had ik al zeer snel contact, en een heel goede klik met de hele groep, en zij een heel stuk minder. Ze hield zich erg buiten de groep, terwijl ik juist erg goed en gezellig met de groep was.
Tijdens deze vakantie werd de afstand tussen ons erg groot en werden we broer en zus,zelfs als we lekker terug getrokken samen op onze kamer waren.
Tot ik op een gegeven moment aan haar vroeg, schat is er soms iets ??, maar ik kreeg er geen antwoorden uit, hoe mijn best ik ook deed.
4 Dagen voor het einde van de vakantie barsten blijkbaar toch haar bom, en zei ze me: jij bent hier zo anders als dat we samen zijn hoe kan dat, ik vind dat jij jezelf niet meer bent en dat je jezelf voor de groep probeert te bewijzen om t maar gezellig te maken.
Ik schrok hier enorm van en bood mijn excuses aan en zei oke ik zal wat rustiger zijn voor je, maar waarom zei je dit niet eerder, want ik vroeg je meerdere malen deze vakantie of je iets dwars zat, maar toen gaf je geen antwoorden.
maar hier ging ze niet verder op in. Na dit gesprek samen zijn we eigenlijk zo goed als zonder de groep de rest van de vakantie verder gegaan, waardoor we weer wat naar elkaar toe groeide, maar we waren nog steeds broer en zus. en had zoiets van oke het zal allemaal wel. En merkte
dat ze niet meer met de groep samen wilden, kon de groep niet waarderen en ze werd een beetje de pispaal.
Uiteraard koos ik voor mijn vriendin, en schrok enorm van het effect in de groep.
De laatste avond in de groep vertelde het oudste vrouwtje mij, jongen vergeet nooit dat jij een heel goede en lieve jongen bent en een ongelooflijk gezellig iemand bent, maar met je vriendin neem jij een ongelooflijke donderwolk met je mee naar huis. Hier zat mijn vriendin gewoon bij, en voor haar schrok ik enorm en wij besloten weg te gaan.
Ik vroeg haar ook direct hoe vind je dit nou, waarop ze antwoorden: niets want ik zie ze nooit meer.

Weer Thuis:
Eenmaal weer thuis kwam ze met een voorstel, want ze wilden een opleiding gaan doen ivm dat ze haar huidige werk al een tijdje niet meer leuk vond en daar met tegen zin heen gaat. Waar ik gelijk mee instemde en haar beloofde te helpen en te steunen uiteraard. Maar wel met de eis, dat we beide onze relatie niet zouden laten verwateren. Er ging voor mij wel wat veranderen want ik moest wel wat meer in de huishouding doen, maar dat deed ik graag.

Huis van de buren:
Mijn vriendin woont in een oud huisje, bij terugkomst van onze vakantie kregen we te horen, dat het huis was verkocht en geheel zou worden gesloopt, en er een nieuw huis met een kelder eronder voor terug kwam. We hebben dit geprobeerd om tegen te gaan maar kwam bedrogen uit. Ben hier voor haar een half jaar mee bezig geweest maar helaas.

Bewogen en zwaar jaar:
Uiteindelijk na de verbouwing waar wij veel schade van over hielden, en er niet met de buren viel te praten, en zij erg aan mij hing en op mij bouwde, besloot ik haar huis aan te pakken en geheel schadevrij te maken. ben uiteindelijk er bijna een jaar mee bezig geweest maar het met alle liefde gedaan. En zij was erg druk met haar studie
dus had wel genoeg aan haar hoofd.

Hard uit elkaar aan het groeien:
Door mijn eigen werk ,haar studie en de verbouwing zagen we elkaar zeer weinig en gingen we ook nooit samen naar bed en zij stond in de weekeinde altijd vroeg op voor haar studie het laatste jaar. Hier ging ik me toch wel een beetje aan ergeren, want ze deed werkelijk dag en nacht leren. Een momentje samen was er al erg lang niet meer bij, gewoon even die aandacht voor elkaar etc.

Zomer vakantie2012: 2 maanden voor de vakantie was ik klaar met de verbouwing, en jeetje wat waren we blij.
Haar huisje klaar, haar studie ging goed dus ik was enorm trots op haar, we waren beide erg blij.
Ze stelden me voor om weer een mooie reis te gaan maken, en of ik zin had om met een groepsreis mee te gaan van 31 personen en een paar vriendinnen van haar.Aangezien ik goed met haar vriendinnen kon opschieten leek me dat erg leuk en stemde mee in. Sterker nog ik stelde voor om 75% van de reissom te betalen, maar dat wilde ze niet, maar ik stond erop. Een paar weken voor de vakantie had ik het erg druk met mijn werk waardoor ik veel en lange dagen maakten, dus erg weinig thuis was waardoor ik even weinig in de huishouding kon doen. Aangezien haar schooljaar afgelopen was dacht ik van zo dan kan zij even wat meer doen, en zij moest even alleen het hele huis doen, wat ze dus helemaal verschrikkelijk vond en me dat even flink liet weten. In eens was ik een luie hond, maar dat pikte ik niet na alles wat ik voor haar had gedaan en dat liet ik r weten ook,door haar even de waarheid te vertellen.
vlak voor we op vakantie gingen gaf ik haar een mooi foto toestel voor haar verjaardag, omdat haar oude niet meer zo goed was en ik wist dat ze graag fotos mag maken, en gelukkig was ze er erg blij mee.
2 weken voor de reis kreeg ik voor mijn verjaardag voor ons samen een heerlijk dagje wellness, wat een geweldige dag werd.

Een week voor de reis stelde ze me voor om een code voor ons in te voeren, om te voorkomen dat ze zich weer zou gaan irriteren of als ze het ergens niet met me overeen zou zijn op vakantie. Ze vertelde me dan te knipogen, waar op ik antwoorden als jij je daar goed bij voelt moet je dat doen.

Vakantie 2012: een rondreis van 31 personen en 2 van haar vriendinnen naar srilanka, een top vakantie, maar niets bleek minder waar. Op de luchthaven merkte ik al dat de aftand tussen ons enorm werd, en vond dit niet eerlijk en irriteerde mezelf hier heel erg aan.
Ik raakte met haar vriendin aan de praat in het vliegtuig, en ze vertelde me dat haar vorige relatie was stuk gelopen omdat ze nooit samen naar bed gingen, en door meerdere factoren erg uit elkaar gegroeid waren. waardoor ik ineens wist hoelaat t was, maar ging er nog vrij makkelijk mee om. Maar ik niet door had dat mijn vriendin haar ergernis weer van start ging.

tijdens onze vakantie: tijdens deze vakantie ging t allemaal zo hard, de afstand was onwijs groot de ergernis naar elkaar werd met de minuut erger en de knipoog code leek wel een spelletje. Ze trok al heel snel naar haar vriendinnen, wat ik heel oneerlijk vond en t uiteindelijk helemaal zat was en mijn eigen gang dan maar ging. Het enige wat ik dacht was waar heb ik dit aan verdient zeg. een van de laatste dagen zei ik haar dat we maar even moesten praten en dat vond zij ook. dus we besloten om na de vakantie als vrienden uit elkaar te gaan. deze laatste dagen waren er uiteraard niet veel beter op geworden. en helaas op de lucht haven nog een flinke ruzie gehad ook.

Eenmaal thuis aangekomen: Eenmaal thuis hebben we een verdrietige laatste dag gehad want pas dan besef je dat je relatie van 2.5 jaar weg is. We hebben nog 1 nachtje naast elkaar geslapen en dat ik wakker werd had zij al mijn spullen al bij de deur gezet, waar ik erg van schrok en zei wil je me zo graag en snel weg hebben dan.
vervolgens heb ik mijn spullen inde auto gedaan en op het moment van afscheid nemen was ze al weg.
Waarop ik dacht he! waar is ze nou??dus ik ben maar gegaan.
Ik werd de volgende ochtend wakker met een heel ellendig gevoel en ben naar haar toe gegaan om alsnog afscheid te nemen, maar t leek wel alsof ze daar helemaal niet op zat te wachten, een heel rare ervaring. dus ik ben weg gegaan.

Na de breuk:
Te bizar voorwoorden, want ze negeerde me met alles, op internet etc etc. 2 weken na de breuk liet ze op facebook zien hoe blij en gelukkig ze wel niet was, en ze haar profiel foto veranderde met een foto van haar mooi geworden huisje en overal waar ik op reageerde, reageerde ze niet meer. geloof me dan breekt toch echt je hart. Om alles naar haar te uiten en te willen bespreken, schreef ik haar een brief om alles van mij af naar haar toe te schrijven, maar die werd kei hard en ijskoud en zakelijk beantwoord, waardoor ik helemaal kapot was en dacht als dit nou mijn dank is voor alles wat ik voor je hebt gedaan,wat ben jij voor monster. We zijn nu 6 maanden verder en kan het nog steeds niet vatten dat je zo met iemand kan omgaan. ik kwam haar 1e kerstdag tegen en ze deed alsof ik lucht was, ongelooflijk zeg niet te geloven.
Maar 4 dagen geleden moest ik aan horen dat ze al 4 weken na de breuk een ander had, en dat ze eigenlijk die laatste vakantie al niet meer met me weg had gewild. En daarom met haar vriendinnen mee wilde geloof me dan breekt weer je hart. Wat een ongelooflijk monter zeg.

afbeelding van Loreley

Zo herkenbaar ...

Hoi Macgyver

Ik heb me lid gemaakt van deze website (kom uit België) om ook eens m'n hart uit te storten en daar kom ik nog wel eens toe.
Wat je daar allemaal schrijft is zo vreselijk herkenbaar voor me, met dat verschil dat ik 7 jaren bij mijn vrouwtje heb gewoond en we getrouwd waren (zijn bezig te scheiden). We hadden ook een eigen huis sinds 5 jaren.

Wat vooral herkenbaar is aan je verhaal is het probleem dat jij en ik hebben met een vrouw waarmee moeilijk of niet te communiceren valt. Hoewel mensen me op m'n weg regelmatig hebben gezegd dat communicatie oh zo belangrijk is heb ik die raad in de wind geslagen. Ik probeerde wel te communiceren maar zij reageerde niet, ze KON niet reageren (het is naar om te zeggen maar ze is niet van de slimste …). En toch zag ik haar graag, en doe dat nog steeds.

Op het einde van de relatie (na een keer opnieuw proberen) zij ze 'dat het nu echt op is bij haar'. Tjah en als een vrouw dat zegt weet je waar je staat.

Ik kan hier nog wel uren doorgaan met te vertellen waar het allemaal misliep maar ik probeer momenteel één ding voor ogen te houden. Ik (en jij) ben een prater, een emotioneel wezen dat gevoelens moet kunnen uiten, onze vrouwtjes waren dat niet. Ik (en jij) zijn beiden erg sociaal en onze partners zijn dat allesbehalve. Andere mensen aanspreken kunnen ze maar erg moeilijk.

Ik denk ook dat onze beide ex-en moeilijk alleen kunnen zijn (van de mijne weet ik dat wel zeker) en nieuwsgezind zijn, rusteloos, zichzelf binnenin opvretend en zeilend door het leven op de grote Oceaan zonder kompas, op zoek naar het ‘ultieme geluk’. Ik ben zo niet … . Ik houd van zekerheid.
Ik ben vorige week te weten gekomen dat ze 3 (!) weken nadat het einde relatie was al op datingsites zat, ze voelde zich immers eenzaam … . Na twee keer een man ontmoet te hebben hadden ze samen al de lakens gedeeld. Voor zover ik weet van haar familie vertoont die nieuwe relatie alle kenmerken van een rebound, maar dat weet je nooit zeker, en eigenlijk maakt dat ook niet uit.
Vorige week ben ik nog enkele dingetjes gaan ophalen bij haar (ons huis wordt verkocht) en wat ik toen gezien heb brak m'n hart. Ze heeft liggen snotteren en huilen en me vastgepakt ... dat ze alles kapot heeft gemaakt. Dat haar nieuwe vriend haar continu aan mij doet denken en ze het eigenlijk een 'rare kwiet' vindt ... . Daar zijn ongetwijfeld troostende woorden bij natuurlijk. Ze wil toch zo vreselijk graag vrienden blijven … en ik wil dat eigenlijk ook wel.

Ik schrijf teveel mijn eigen verhaal, excuses. Wat ik maar wil zeggen is dat een vrouw zoals de onze vast wel zal passen bij sommige mannen maar niet bij ons, en als je DIEP in je hart kijkt weet je dat wel en eigenlijk wist je dat al erg lang, nietwaar? Knipoog Natuurlijk hebben we onze partner doodgraag gezien maar als je er over nadenkt, was dat het meisje van je leven?

Het doet pijn en het zal nog een tijdje pijn blijven doen, harde pijn. We komen er vast wel door, de tijd heelt immers alle wonden, bij de één al wat sneller dan bij de ander. Wij zijn nu bezig ons verdriet te verwerken, het een plaats te geven, onze exen hadden hun bedje al opgemaakt zo blijkt en hebben zich in een nieuw avontuur gestort, het zij zo, dat is hun manier van verwerken denk ik (of dat de goeie manier is, daar twijfel ik aan). Wij zullen er sterker uitkomen, geloof me, en zij hopelijk ook, maar dat betwijfel ik … .

Zoals Winston Curchill ooit zei: If You're going through hell, keep going!

Groetjes
D.

afbeelding van Imagine

Hoi hoi, Hier even een

Hoi hoi,

Hier even een reactie van een vrouw, wetende dat mannen en vrouwen anders dingen benaderen en beleven Knipoog
Je verhaal is mooi maar ook treurig. Ik denk dat je veel hebt geinvesteerd in de relatie, zowel emotioneel als praktisch (verbouwen e.d.) en daarom is het ook een extra klap als iemand ineens zo koel uit je leven stapt.
Toch denk ik dat je heel blij kan zijn dat het zo gelopen is, want stel je voor.... zou je echt willen leven met iemand die niet jouw liefde beantwoord?
Want eerlijk gezegd denk ik dat mensen alleen van het 1 op het andere moment zo afstandelijk kunnen doen als ze niet op dezelfde manier van jou houden als andersom. Als je namelijk echt heel gek op iemand bent, doe je er alles aan om bij iemand te blijven. En zelfs als het niet werkt (door verschillende karakters, gebeurtenissen etc), dan heb je daar echt tijd voor nodig om te verwerken en heb je totaal niet de behoefte om na een aantal weken iemand anders te zien.

Ik denk dan ook dat je niet meer af moet vragen waarom zij anders reageert als jou, want daar verander je haar gevoel niet mee en de situatie ook niet. Het belangrijkste is om van het geheel te leren, het te verwerken en daarna weer langzaam openstaan voor echte liefde.
Volgende keer zou ik, na de periode van verliefdheid, kijken of iemand echt van je houd. Ik bedoel niet houden van, zoals je van je eten doet, of van je hobby's (haha ik zeg het er even bij, want iedereen zegt tegenwoordig na 5 min. al dat ze zo geweldig veel van iemand houden Tong ). Zulk soort dingen merk je gauw genoeg, als iemand echt dingen doet om het jouw naar de zin te maken. En ook na een aantal maanden/jaren nog graag dingen met je onderneemt.
Je zegt een eerdere, liefdevollere relatie gehad te hebben, dus dat zou een referentie kunnen zijn voor een volgende relatie.

Misschien ben ik wel teveel 'vrouw' om het zozeer over liefde te hebben, omdat zo ontelbaar veel andere aspecten meespelen in een relatie. Maar ik ben ervan overtuigt dat als je respect en liefde heb voor je partner, je een veel intensere relatie hebt. Dat maakt het immers bijzonder om een relatie te hebben.... anders ben je beter af alleen.

Dat gezegd hebbende, ga ik maar verder ploeteren met mijn eigen sjores qua relaties. Hihi weten wat je probleem is dat is stap 1... nu nog oplossen Knipoog (dit laatste zeg ik meer tegen mezelf, hoor)
Maar jij komt er zeker wel. Sterkte en zet 'm op!