Ik wil dolgraag even mijn verhaal kwijt, tips zijn welkom.

Ik heb een relatie van 3 jaar achter de rug, deze meid ik zal haar A. noemen om er zeker van te zijn dat ze mijn verdriet niet ook hier tegen gaat komen.

deze meid heb ik in de jaren dat we samen gingen veel te veel ontnomen, vrienden en vriendinnen die ik niet mocht heb ik buiten de deur weten te houden, veel leuke dingen die zei met mij wilde doen heb ik niet gedaan omdat ik nogal eens last heb van mijn darmen en bang was daar last van te krijgen.

ik woon nog bij mijn ouders die niet heel erg gecharmeerd waren van haar omdat we vaak kibbelden (dit kwam voort omdat ik haar goed in het plaatje wilde krijgen bij mijn ouders dus iedere beweging of zin waarvan ik dacht dat mijn ouders dit niets vonden reageerde ik meteen op met kritiek) ik heb ook veel te veel geluisterd naar mijn ouders die zeiden dat ze niet bij mij past en dat ik het uit moest maken.
ondanks al dit ging het erg goed als we op ons zelf waren of toch die enkele keer de hort op waren, geen ruzies en alleen maar gezelligheid.

mijn verhaal begon 3 en een half jaar geleden bij de visboer waar ik voor de deur aan het werk was, zei kwam daar aan om te werken en ik had meteen intresse, deze heb ik door laten schemeren aan haar baas die een uurtje later even buiten kwam roken. haar baas heeft haar verplicht buiten pauze laten houden en haar laten weten dat ik haar wel zag zitten. ik merkte erg snel op de manier waarop ze naar me keek dat dit wederzijds was. aan het eind van mijn werkdag heb ik alle moed bij elkaar geraapt en mijn telefoonnummer op een briefje geschreven, naar binnen gelopen en haar gezegd dat ik wat was vergeten. (ik ben erg verlegen dus dit was echt een heldendaad voor mijn doen)
dit was het begin van in iedergeval 2 erg mooie jaren met veel liefde, al werd het voor mijn gevoel wat minder en ik mij zelfs kon erriteren aan dat ze me eindeloos en vreselijk verliefd kon aanstaren in de auto met glimmers in haar ogen, ze hield zo vreselijk veel van mij en heeft mij meerdere malen verteld samen te willen wonen en dat ik absoluut de ware voor haar ben. na een tijdje is het van mijn kant steeds meer achteruit gegaan, ik deed weinig voor haar waar zei alles voor mij deed, maar ik hield wel van haar en we waren echte maatjes en kende elkaar door en door, ik wist precies wat er was als ze zei dat er niets was. ik was in de veronderstelling dat liefde vanzelf ging en je geen moeite hoefde te doen, pas dan zou het ware liefde zijn (hier kijk ik nu heel anders naar).
Uiteindelijk heb ik de relatie verbroken na veel te veel gezeur van mijn ouders waardoor ik zelf steeds meer twijfels kreeg.
vrienden van mij keken me raar aan toen ze hoorden dat het uit was, die gaven aan dat dit een blijvertje was en een heel erg stomme fout van me. ik dacht toen zelf, het zal wel.
na allebei vreselijk te hebben gehuild samen is het gevoel van mijn aller beste maatje gebleven, ze vroeg me heel vaak om af te spreken, meestal ging dit niet maar af en toe stiekem afspreken zonder dat mijn ouders er vanaf wisten want ik wilde niet weer gezeur en bemoeienis.
we gingen nog wel eens shoppen en zelfs als mijn ouders op vakantie waren bleef ze gerust de hele vakantie logeren, ook zoals ze het zo mooi noemen sex met je ex deden we nog en elke keer dat we zoende kreeg ze weer de kriebels en vlinders, zelfs zo erg dat ze af en toe moest giegelen. bijna iedere keer dat ik haar zag waren er even tranen bij haar waarom we niet gewoon bij elkaar konden zijn, ik heb haar vaak verteld dat ik daarvoor eerst op mijzelf moest wonen en dan pas kon kijken of het weer kon. ze wilde vaak bellen en afspreken maar ik reageerde daar eigenlijk alleen op als mij dat uitkwam of als ik daar zelf ook zin in had aangezien een telefoon gesprek zomaar 2 uur kon duren en dan absoluut nergens over ging. met 1e kerstdag ben ik nog naar haar toe gegaan na het kerstdiner (ik heb dit thuis gewoon verteld omdat ik het een beetje zat was dit te verbergen) ook deze avond waren er tranen en weer dezelfde vraag of we niet samen konden zijn.
we hadden een diepgaand gesprek over dat ze niet hoefde te wachten op mij en als ze iemand tegen zou komen die ze leuker dan mij zou vinden dat ze haar kans moest pakken. daarna kon ik 2 dagen bijna geen contact krijgen met haar wat ik zelf vreselijk vond en ben ik er uiteindelijk achter gekomen dat ze heel erg veel heeft nagedacht over wat ik allemaal heb gezegd, ze heeft haar oude vriendengroep weer opgezocht met onder andere 2 exen van haar die haar slecht hebben behandeld in die tijd (bedrijgen als ze geen sex wilde enz). ik heb deze jongens met veel moeite bij haar uit de buurt gekregen toendertijd dus dit baart mij erge zorgen ookal hebben ze nu allebei een vriendin, en ze gaf eigenlijk aan dat ze geen energie meer had om van mij te houden en nog langer te wachten (ik heb haar nooit gevraagd een half jaar te wachten). ik was er kapot van want dit betekende dat we alleen nog normale vrienden konden zijn en mijn kans op een doorstart verkeken was, ik heb haar na een aantal uur piekeren opgebeld om te vertellen dat ik niet meer luister naar wat andere mensen van ons vinden en haar het aanbod wil doen nu meteen per direct weer als stelletje door het leven te gaan aangezien ik nog zielsveel van haar hou. dit heeft ze geweigerd en aangegeven dat ze simpelweg geen energie meer heeft om het weer te proberen en dat ze nog jong is en meer wil genieten van het leven (stappen met die groep, leuke dingen doen en noem maar op). ik heb dit in 2 dagen tijd nooit aan zien komen en heb zo vreselijk veel spijt van wat ik haar heb aangedaan en ontnomen heb. ik heb haar verteld dat ik geen gehoor meer zou geven aan mijn darmlast en al haar vrienden accepteer en haar laat gaan wanneer ze dat wil. ook dit heeft ze geweigerd want iedere keer dat ik haar vertelde "dat we NOG niet bij elkaar konden zijn" brokkelde er bij haar een stukje houden van af net zo lang tot er niets meer over was, en dat was 3e kerstdag. (2 DAGEN NADAT ZE HUILEN IN MN ARMEN LAG OMDAT ZE ME TERUG WILDE!)
ik heb nu alle beloftes gedaan die ik kan doen ik ben bereid de hele wereld te bevechten en al mijn negativiteit wil verranderen om deze perfecte meid terug te krijgen.

nu even van mijn kant samengevat: ik ben stapelverliefd geweest op haar tot de twijfel toesloeg, uiteindelijk is het uit gegaan en ik kan nogsteeds zeggen dat ik daar blij mee ben want ik ben mezelf nu eindelijk tegengekomen en heb de precieze reden gevonden waardoor ik toen zo ben gaan twijfelen, die twijfel was niet nodig en zal er ook niet meer komen. ik ben heel erg in gaan zien wat ik had en dat dit ABSOLUUT mijn puzzelstukje was wat mijn vrienden en mensen die ons kenden al zeiden (behalve mijn ouders) ik ben zo bereid om aan alle slechte eigenschappen te werken.
ik ben per direct voor een huis aan het kijken en verwacht zeer binnenkort een vast contract waardoor ik een hypotheek kan aanvragen, ookal heeft ze me verteld dat ik dit niet voor haar moet doen en even lekker moet gaan leven omdat het "NU" niet goed gaat komen, misschien later.
Ik heb een brief geschreven voor haar van 4 kantjes met alle mooie herinneringen en alle slechte geintjes die ik maakte waar zo toen zo boos om kon worden en later hard om kon lachen. ik heb deze nog niet gegeven omdat ik vrij zeker weet dat ik over kom als een zielig hoopje en haar niet verder wil duwen dan ze al is. dit zielige hoopje ben ik nu en ik weet het niet meer, ik weet niet meer wat ik nu nog kan zeggen om haar terug te krijgen. ik denk dat niets zeggen het verstandigst is maar dat is ZO VRESELIJK MOEILIJK! ze is bijna jarig en we hebben we afgesproken uit eten te gaan zoals we altijd deden als een van ons jarig was "gewoon als normale vrienden " hierna ga ik haar mee nemen naar de bioscoop wat ze zelf nog niet weet. ik zal de brief hieronder plakken voor degene die het leuk vind de leuke dingen te lezen die we hadden.

ik hoor graag tips of natuurlijk wat de geintresseerde van de brief vonden.

de brief:

Beste A, 31-12-2016

Het meisje van de visboer, zoals veel van mijn collega’s jou kennen. Want B.m, ja die had zn vriendin leren kennen tijdens het werk en zelfs z’n telefoon nummer heeft gegeven vanuit het niets. Zo ging de mond op mond reclame door het bedrijf en zo weten de meeste wel van “het meisje van de visboer”.
De meeste die jou gezien hebben vonden jou een leuke meid, en terecht maar een enkeling die jou gezien heeft (de 2e keer dat ik je tijdens werk zag) keken me een beetje ongeloofwaardig aan, een giegelig verlegen jong meisje bracht mij ook wel een beetje in twijfel. Maar wat hadden we ongelijk, de 1e date die we hebben gehad op het strand met windkracht veel te veel, zand overal en wat eten in de strandtent. Nouja eten? Ik heb alle garnalen in filodeeg zelf op moeten eten haha.
Rondjes rijden door het dorp en uiteindelijk klef op de bijrijders stoel in elkaar armen zitten genieten. Maar daarna sloeg de onzekerheid toe, weinig tijd want veel huiswerk en was je nou wel toe aan een nieuwe vriend? Dat huiswerk hebben we leuk gecombineerd, met z’n 2e aan de keukentafel. Jij het jouwe en ik het mijne, iedere keer dat ik afgeleid was werd m’n hoofd weer terug richting de laptop geduwd of werd ik streng terug naar m’n laptop gewezen (dit is echt iets wat ik nooit meer vergeet, wat vond ik dat leuk aan jou).
****Op een dag was ik bij jullie, en de kat die normaal bang was voor mannen of gewoon niets moest hebben van mannen, kwam bij mij even een kijkje nemen en in no time zat de kat bij mij op schoot, uit zichzelf! Jullie waren met stomheid geslagen, wat is dit nou? Hij waste me zelfs en het duurde niet lang of hij kon ook slapen bij mij op schoot, die oude dibbes. ****
Weet je nog van de eerste storingsdienst waar je wel even mee zou gaan met me? Meteen een dikke storing, je wilde alles weten! Wat doet dit? Wat doet dat? Tot laat in de nacht, en de volgende ochtend? Liet ik nou toevallig vroeg weer een storing hebben in jouw dorp waardoor ik je meteen weer op kon pikken toen ik klaar was.
Samen een stukje wandelen omdat ik stiekem moest roken, ook dat hebben we genoeg gedaan. Al vrij snel waren we ook met uitwisselen wat voor inboedel we mooi vonden: steigerhouten tafels bij het tuincentrum, kasten een hoekbank en vooral joep onze toekomstige grote zwitserse sennenhond niet te vergeten. Ik ging een paar dagen wrakvissen op zee, wat heb ik je ongelofelijk gemist toen ik daar zonder bereik niets kon vertellen over de zeereis en het vissen, en wat krijg je te horen het eerste moment dat je weer kan bellen? Mwa ik had het te druk om je te missen, haha wat was dat zuur voor mij. En maar wachten op die 25 december, want dan was de datum dat onze eerste dag als samen zou aanbreken. Waarom we zo lang moesten wachten weet ik nog steeds niet maar jij wilde dat dus vooruit dan maar. Toen die dag eenmaal aangebroken was had ik me voorgenomen om precies om 0:00 tijd verkering aan je te vragen want als je zo lang wacht moet het wel gevraagd worden, helaas was je rond dat tijdstip net in slaap en erg slecht aanspreekbaar.
Vervolgens zijn we de kerstdagen in gegaan, met storingsdienst! En wat was je een goede secretaresse, alles in m’n agenda schrijven en m’n tomtom stond alvast klaar voor het volgende adres. Een leuke ervaring zo samen de adressen langs waar de mensen steeds meer dronken werden naarmate het later werd. Ik heb het wel eens aan mijn huidige teamleidster verteld toen het ging over storingsdienst met de kerst, ze kon niet geloven dat ik het uit heb gemaakt aangezien ik zoveel goeds over je vertelde en eigenlijk geen echt goeie rede kon opnoemen wat nou uiteindelijk de reden was.
Na de kerst kwam natuurlijk oud en nieuw, onze eerste oud en nieuw heb ik je rond 4 uur opgepikt in wassenaar, want B.m moest eerst met een vriend nog met een rugzak over straat om vuurwerk af te steken. Bang voor al die zware knallen die ik af stak toen we bij die vriend vandaan liepen naar huis, want ook dat is traditie: een bakkie doen bij die vriend op oudejaarsavond. Samen een oudejaarslot en je vol trots laten zien wat ik allemaal wel niet had gekocht aan vuurwerk, en hoe trots was ik toen je zelf ook wel een vuurpijl wilde afsteken, dat moet een goeie zijn! We pakken meteen de zwaarste lawinepijl (al wist jij dat zelf nog niet) ik heb het nog ergens op film staan. Zo brak nieuwjaarsdag aan, tijd om je voor te stellen aan mijn familie, allemaal lekker eten en ondanks dat het spannend was, was het was best gezellig al zeg ik het zelf. Nog geen week geleden waren er nog een paar neven en een tante die vroegen hoe het met jou gaat, Dat vind ik apart aangezien ze allemaal weten dat we uit elkaar zijn.
We hebben veel mandarijntjes gegeten in bed, omdat je het zo leuk vond om mij af en toe een stukje te voeren.
En weet je ook nog die pot met goeie herinneringen die je in je kamer had staan? Ik kan me nog goed iets herinneren dat we daar kaarsjes in hebben gestopt waarvan ik vond dat ze moesten drijven en jij vond dat ze op de kant moesten blijven, we zaten in bad tussen het kaarsvet. Op dat moment had ik het even verpest maar achteraf konden we er wel om lachen.
En het briefje dat in de pot ging die ik op een blikje cola had geplakt waar love op stond, tot vanavond my -> love, was de bedoeling. Want we gingen een avondje stappen met een vriend en een vriendin van jou, ik heb je haar gekruld die avond en dacht grappig te zijn door dat ding even tegen je wang te tikken, dat was het dus absoluut niet. Toen gingen we uit, best gezellig zo’n avondje stappen en er een marrokaanse jongen naar je toe kwam om te vragen of je wilde schuren, dit was voor mij de eerste keer dat ik daadwerkelijk de dansvloer op moest in plaats van aan de bar hangen, uiteindelijk gingen er ook nog breekstaafjes in de pot die je die avond mee genomen had.
En wat vond ik die scooter niks, die scooter waar je in de stad vanaf bent gereden, ik weet het nog goed. Ik was aan het werk met 2 collega’s we stonden in de blubber een hoogspanningsverbinding te maken toen de telefoon ging. B.m... ik ben van m’n scooter gereden, ik kon niet komen op het moment en je ouders waren er ook al dus besloot ik uiteraard diezelfde avond langs te komen, en je als een echte heer in bad heb gestopt omdat alles zeer deed, helaas is je hoofdpijn die je er aan over hebt gehouden veel en veel te lang gebleven, ik weet nu eigenlijk niet of je daar nog steeds wel eens last van hebt.
En weet je nog dat kamperen? Niets voor jou zei je, maar vissen zonder enige luxe van stroom of toilet in de buurt was toch wel lekker he, op het plashuis. Niets gevangen maar we hebben het erg goed en leuk gehad in dat tentje, met dat 1e visje (er zouden er nog vele volgen) dat dood ging door mijn schuld.
Weet je nog? Mijn verjaardag kwam eraan, wat wil je hebben B,m? Helemaal niks A, maar jij had onthouden dat ik wel een keer wilde duiken en heb dat dus geregeld. Duiken in de Grevelingen met instructeur, ik heb in heel mijn leven nog nooit zo’n origineel cadeau gehad als die keer en wat had ik veel gezien en wat had ik een zeemans verhalen van reuze krabbel die volgens mij veel groter waren dan de instructeur die ze ook had gezien, dat was het begin van een duikbrevet die we bij "naam" hebben gehaald en wat was ik goed he, wat was ik vol van mezelf en wat kan ik achteraf geen betere duikmaat wensen. ik wilde alles aanraken, wat zeg ik? ik wilde? Ik MOEST alles aanraken waardoor jij meerdere keren de duikbril even heb moeten legen van het glimlachen.
Iets wat ik ook nooit echt nooit meer vergeet zijn die glinsterende ogen als je naast me zat in de auto, mij aanstarend van geluk en blijdschap, ik heb nog nooit zo iets meegemaakt en nog nooit iemand zo van mij zien houden als jij dat deed. We leerde elkaar steeds beter kennen en konden vrij nauwkeurig voorspellen wat voor stom geintje de ander ging maken of wat er aan de hand was. Erg prettig want ik kon alles bij je kwijt, echt alles van zorgen om plekken waar niemand mocht komen of kijken (behalve jij) tot problemen op m’n werk.
****M’n werk waar ik weg moest, en anderen die het veel bonter maakte als ik mochten blijven. Ieder krijgt wat hij toekomt B,m! Ik geloofde er niets van want ik zat bij de aannemer, de aannemer waar ik veranderd was volgens jou in een B,m die op alles en iedereen zeurde en niets was goed meer. Ik na een jaar ploeteren gesolliciteerd bij Liander Amsterdam, afgewezen. Voor mij een teken dat ik voor altijd bij de aannemer zou zitten, voor jou een teken dat er wat beters aan zat te komen. **** (even voor de lezers het beters is gekomen en ze had hier enorm gelijk)
Onze relatie ging van mijn kant achteruit, twijfels en veel te veel nadenken over gevoel. We zijn samen naar het reisbureau gegaan en hebben een reis geboekt die door jouw school erg duur uitpakte, wat was ik er ziek van toen het achteraf ook voor de helft kon maar in mijn portomonee zie ik er allang niets meer van dus wat maakte het achteraf uit. ik heb daar rust gekregen die ik even nodig had en wat ben ik daar weer van je gaan houden zeg, samen naar de markt samen duiken waar ik je toen je in paniek was weer op de rail heb geholpen, op de boot waar je even zielig was omdat je je niet goed voelde, samen uit eten en samen naar het zwembad en strand om daar ook weer samen te snorkelen en samen levend te verbranden! Er was helemaal geen spanning tussen ons, alles verliep vlekkeloos en rustig, samen ons laten reinigen in de Turkse spa van het hotel. Van in elkaar geramd worden met een washand tot met de tenen tussen de visjes heb ik een hele week heel erg van je genoten.
Ook zijn we in een tijd waarvan ik nu veel spijt heb door ruzies en gekibbel, naar de Kempervennen gegaan om te duiken bij big mama en naar het zwembad te gaan. Weetje nog in het kleedhokje? Hahaha ik begin er maar niet over.
Ook zijn we naar de Duitse kerstmarkt gegaan, luisterend naar doedelzakmuziek, lekker eten halen en inboedel kijken bij de karstadt.
Ik heb hier een aantal van mijn mooiste herinneringen aan jou opgenoemd, we hebben samen een tijd met van mijn kant wat twijfels over mijn irritatie puntjes en mijn gevoel dat daaruit voort kwam maar jij bleef geloven in ons.
Onze relatie liep op een eind, vol tranen en ongeloof. Maar jij bleef geloven in ons. na een tijdje konden we weer afspreken zo nu en dan, ik dacht dat dat was wat ik wilde, zo is het goed, maar jij bleef geloven in ons. En om heel eerlijk te zijn A, wij hebben ondanks een aantal rare streken en veel narigheden een verdomd goeie tijd achter de rug. En nu, nu het te laat is. Denk jij dat het beter is zo, maar nu, nu blijf ik geloven in ons. jij bent altijd mijn beste maatje geweest wat er ook gebeurde! voor mij nu achteraf voelt het alsof ik mijn puzzelstukje mis en mijn beste maatje kwijt is. ik heb je vaak onzeker gemaakt omdat ik dacht dat ik dan grappig was en ik heb dingen van je afgenomen en mensen bij je weggejaagd. Onthoud goed dat als ook jij ooit weer wil geloven in ons dat ik mijn uiterste best doe al die dingen te verbeteren die ik ooit fout deed. Moeite moet je wel voor elkaar doen, niet alles gaat vanzelf, ook dat heb ik van je geleerd.

Ik hoop dat je deze brief bewaart zodat je ooit nog eens terug kan denken aan mij, de tandenstoker spugende en die nooit meer kunnen vinden B,m waar ons verhaal ooit mee begon, jawel: bij de visboer in het dorp.

****: Alles gebeurt met een reden, de meest waardevolle les die jij mij geleerd heb.