Er zijn momenteel 0 gebruikers en 1 gast online.
GAME OVER
Mijn volwassen zoon heeft onlangs besloten het kontakt met zijn vader te verbreken.
Heel pijnlijk en heel dapper van hem.
Hii voelt zich gebruikt door zijn vader.
Zijn vader heeft hem vanaf zijn 10e jaar bondgenoot gemaakt, en vertelde hem dat hij wilde scheiden van zijn moeder.
En hij mocht niets tegen zijn moeder zeggen.
Mijn zoon wilde dat graag bespreekbaar maken met zijn vader.
En er waren nog meer dingen die hij met zijn vader wilde bespreken.
Zijn vader ontkent alles en zegt dan dat zoonlief respect voor zijn vader moet hebben.
Ik heb altijd bemiddelt tussen vader en zoon. Of eigenlijk, ik heb altijd mijn ex beschermd voor zijn gedrag.
Ik ruimde altijd de puinhoop voor hem op.
Ik wilde nooit lelijk over ex naar mijn zoon praten.
Ik zei altijd je vader bedoelt het goed.
Hij houd van je op zijn manier.
Maar sinds ik echt los ben van mijn ex.
Bescherm ik mijn ex niet meer.
En ruim ik ook zijn puinhoop niet meer op.
Ik vind het ook heel moeilijk, want ik wil heel graag dat mijn zoon een fijne relatie met zijn vader heeft.
Maar de realiteit is dat dat gewoon niet kan met deze man.
En mijn zoon heeft hierin nog van alles te verwerken.
Hii is boos en er komt veel verdriet bij hem los.
Wat er na het verbreken van het kontakt tussen vader en zoon gebeurt is heel voorspelbaar.
Ik krijg mails van mijn ex met de strekking dat ik onze zoon tegen hem heb opgezet.
Ik heb die mails gelezen en er niet op gereageert.
Maar ik voelde wel dat ik wilde reageren maar niet op zijn inhoud, dat gaat nergens over. Allemaal beschuldigingen die kant nog wal slaan.
Ik ben super trots op mezelf, normaal had ik me verdedigt.
Ik zou dan met allerlei voorbeelden komen hoe goed ik het wel allemaal bedoel.
Ik heb ex gisteren een mail verzonden met de titel GAME OVER waarin ik hem keihard confronteer met zijn eigen gedrag.
Ik heb een paar weken over die mail gedaan, schrijven, laten zakken, doorvoelen, en laten lezen door anderen want ik vond het best eng om te doen.
En toen ik gisteren met de kriebels in mijn buik op verzenden had gedrukt..
Wow wat voelt dit goed zeg.
Niet op zijn beschuldigingen ingaan maar hem confronteren met zijn eigen gedrag.
Power.....
- Gast's blog
- login of registreer om te reageren
Gebruikerslogin
Navigatie
Recente blogs
Recente reacties
Syndicatie
Archief
- Februari 2003 (7)
- Maart 2003 (1)
- April 2003 (6)
- Mei 2003 (19)
- Juni 2003 (24)
- Juli 2003 (13)
- Augustus 2003 (24)
Wauww!! Je mag zeker trots op
Wauww!! Je mag zeker trots op jezelf zijn!! Super hoe je dit hebt aangepakt.Best moeilijk om niet inhoudelijk op zijn beschuldigingen in te gaan? Want er wordt je een hoop onrecht aangedaan daarmee.Je emoties kunnen dan de overhand nemen inderdaad.Logisch gevolg is dat je je dan wil bewijzen en hem wil overtuigen.Maar heel sterk dat je die bal bij hem laat liggen nu.Ook dat je alles even hebt laten bezinken voor je de uiteindelijke mail stuurde en niet impulsief uit je emoties hebt gehandeld.Je ex heeft gewoon geen vat meer op je en mag nu naar zijn eigen gedrag kijken.Dat is het enige wat nog overblijft voor hem..
Ik vind het heel verdrietig voor je zoon dat het zo gelopen is.Al is dit wel de juiste beslissing voor hem voorlopig.En erg moedig van hem want het is niet zomaar iets! Breken met je eigen vlees en bloed.Het blijft toch zijn vader.Ik wens jou en je zoon erg veel sterkte,wijsheid en liefde in deze situatie.Gelukkug hebben jullie elkaar!
Nici
Het heeft ook een hele poos geduurt voordat ik de beschuldigingen niet meer helemaal persoonlijk opvatte.
De mails van ex deden wel wat met mij hoor.
Ik was heel boos. En reageerde niet.
Ik was doodmoe omdat ik normaal wel reageer.
Ik heb er 3 weken over gedaan voordat ik de mail verstuurde
En het heeft mij enorm veel goed gedaan.
Ik heb overigens niet het idee dat miin ex, ooit naar ziin eigen gedrag zal kijken.
Miin zoon heeft inderdaad een heel heftig besluit genomen.
Hij reageert helaas wel in zijn emotie.
En dat maakt het allemaal erger.
Maar het is zo begrijpelijk.
Mariah
Re:
Is dit dezelfde mariah??????
Hoe stabiel en zelfverzekerd kun je zijn! En nog ballen ook!
Mr Pither
Dank je Mr Pither..
Power momentje
Bijzonder hoe je uit een tragische en pijnlijke besluitvorming van je zoon een 'Power' momentje voor jezelf weet te creëren. En daarmee, ondanks dat je beweert los te zijn van je ex, het naar jezelf trekt en weer in het destructieve patroontje van reageren op elkaar stapt.
TORN
Ik vind je conclusie erg kort door de bocht.
Groet Mariah
Mee eens torn
Bijzonder hoe je uit een tragische en pijnlijke besluitvorming van je zoon een 'Power' momentje voor jezelf weet te creëren. En daarmee, ondanks dat je beweert los te zijn van je ex, het naar jezelf trekt en weer in het destructieve patroontje van reageren op elkaar stapt.
Ben het volledig met je eens torn.
Kwijlen op mijn neuwe sneakers. ;-)
Je gaat nu toch niet op mijn nieuwe sneakers lopen kwijlen en tegen mijn been op rijden hoop ik.
hahahah
Je gaat nu toch niet op mijn nieuwe sneakers lopen kwijlen en tegen mijn been op rijden hoop ik.
Nee hoor torn, als ik het niet met je eens ben zal ik zeker van me laten horen :')
Re:
Ik zie dat toch anders.
Ik zie juist dat er een toxische vicieuze cirkel wordt doobroken wordt met een verschuiving van onmacht naar macht.
Het is niet meer impulsief reageren maar weloverwogen.
Een titel als "game over" zegt voldoende denk ik.
Natuurlijk is het allemaal tragisch, maar op dit moment voor hun het beste.
Mr Pither/Torn
Ikzelf ervaar het ook niet als toxisch.
Het staat los van het proces van mijn zoon.
Wat heel intens en pijnlijk voor hem is.
Ik trek niets naar me toe, ik ben degene die een aantal weken
elke dag beschuldigde mails ontving
waar ik niet op heb gereageerd. Ik heb mijn reactie gegeven vanuit rust.
Het effect tot nu toe is dat ik geen mails meer ontvang.
Ik ben heel duidelijk en confronterend geweest
Dit heb ik nog nooit eerder gedaan op deze manier.
Mariah
Dramadriehoek
Het staat los van het proces van mijn zoon.
Wederom bijzonder dat jij dat wat er nu gespeeld heeft tussen jou en je ex los kan zien van het proces wat je zoon nu doormaakt. Als ik je verhaal goed begrepen heb is de besluitvorming van je zoon om het contact met zijn vader te verbreken de aanleiding geweest om het oude vertrouwde destructieve (onbewuste) machtsspel van de ouders weer in gang te zetten.
Je hebt geeft meerdere keren aan dat je ex niet zal veranderen. Zal jouw mail waarin jij hem met zijn gedrag confronteert hem nu wel het licht laten zien?
En wat helpt je zoon die naast de worstelingen van het verleden nu te kampen heeft met de afwijzing van zijn gevoelens, die zijn vader hem in feite nu heeft gegeven door in de ontkenning te gaan, niet instaat is om zijn kind te 'horen' en strijd weer met jou aangaat
Wat jij als een overwinning en mrpither als een verschuiving van onmacht naar macht zie, lees ik als weer in die oude vertrouwde dramadriehoek stappen. En jij nu i.p.v in de rol van slachtoffer te zitten de rol van aanklager van je ex overneemt.
Je zelf buiten of boven de situatie plaatsen, ondanks alle shit die je via de mail ontving, had ook een krachtige patroon doorbrekende optie geweest.
'Not to
pissrain on your parade' maar dat is hoe ik dit lees en mijn bescheiden meningIk vind je conclusie erg kort door de bocht.Groet Mariah
Kort door de bocht en kort en bondig reageren zijn twee totaal verschillende dingen....
Dramadriehoek Torn
Nee Torn ik zat niet in de aanklagers rol.
Ik ben niet ingegaan op de beschuldigingen en bedreigingen.
Ik kan me goed voorstellen vanuit waar ik vandaankom dat jij deze conclusie trekt.
Maar dan blijft het voor mij wel kort door de bocht.
De dramarollen ken ik van mijzelf.
Van slachtoffer redder en aanklager.
Ik heb er in het verleden flink in vast gezeten.
Ik heb vanuit een gezonde volwassen positie gemailt.
Ik heb het gelaten waar het het hoort.
Bij mijn ex.
Pure confontatie van zijn eigen gedrag.
En dat de Game Over is.
In mijn mail heb ik bijvoorbeeld geschreven dat ex eens moest googlen wat het met een kind doet als hij op zijn 10e al weet van zijn vader dat die van zijn moeder wil scheiden.
En dat het kind niets tegen zijn moeder mag zeggen.
En dat ik EX al hoor roepen dat heb ik niet gedaan..
En ik heb niet gereageerd op de beschuldigingen of bedreigingen.
Die kan ik bij hem laten.
Nou jou het maakte mij wel heel boos.
Wat logisch is.
Het is een man die zijn verantwoordelijkheden niet erkent.
En er is wel hoop in mij dat hij dat ooit wel gaat doen.
Niet voor mij, maar wel voor mijn zoon.
Dat zou je reddersgedrag kunnen noemen.
Vanuit ik laat jou je schaduw zien en als je daarnaar kijkt gaat het jou lukken.
Die zie ik wel..
Maar goed, ik heb een fijn gevoel dat ik hem heb geconfronteerd.
Groet van Mariah