Gebroken

afbeelding van Donut

Hallo allemaal,

Waar begin ik...
3 jaar geleden heb ik hem leren kennen. Goede vrienden geworden hij was alleen al die tijd gek op mij.. Vorig jaar juli sloeg de vonk bij mij ook over wat was het geweldig, hij was zo lief, deed alles.. Belde, Appte zovaak als we maar konden en miste elkaar elke dag. En in november 2015 kregen we een relatie Dat ging al gauw mis. Ik moest altijd verantwoording afleggen, met wie ik was waar ik was en wat ik deed. Als ik aan hem vroeg. Wat ga je vanmiddag doen? Kreeg je als antwoord. Dat gaat je niks aan! Zijn telefoon ging mee naar het toillet, badkamer, keuken. Ik ging hem wantrouwen. Hij werkt in de horeca.. Altijd midden in de nacht pas thuis.. Wat deed die? Nog even het cafe in. Was die vrij ging die ook het cafe in. Meneer is bijna 33 maar hangt elke avond in het cafe ik vond dat moeilijk. vorig jaar is die z'n andere baan kwijt geraakt hij wou nooit zeggen waarom.. Ik ben er dus achter gekomen dat die geld heeft gestolen en daarom ontslagen is. Ook dat die nu enorme schulden heeft. Daarbij moest ik er ook achter komen dat die een zelfstoornis inpulsbeheeersing heeft oftewel autischevorme trekken. We hebben ontzettend vaak ruzie gehad om de kleinste dingen.

De avond dat het uit ging.. Februari 2016. We zouden romantisch avondje samen bankhangen. Tot hij mij Appte zullen we drankje doen in het cafe met wat vrienden en vriendinnen van hem. Ik zag het niet zitten. Toen ik zei liever niet werd die boos dus gaf ik maar toe. Dat drankje werd een etentje met z'n allen.. Borreltje op. Einde avond kregen we ruzie. Op naar huis maar hij gooide de deur voor m'n neus dicht. En APPTE je bent m'n vriendin niet meer. Ik ging door het lint. Toen kwamen z'n vriendinnen eraan die erbij waren met het etentje waar ik dus ruzie mee kreeg omdat ik voor z'n deur bleef staan aanbellen. Hun gingen Duwen, trekken schreeuwen en het interesseerde hem geen BAL! Huilend ben ik weggegaan en 4 dagen niks van hem gehoord. Week daarna zijn we gaan praten. We zouden t weer proberen... Maar nee, meneer deed geen moeite... Zat nog steeds elke avond in het cafe en wou niet naar mij.. Maar zat wel elke avond met dat meisje die zo aan me zat te trekken die avond dat het uit ging. Hij heeft zovaak gezegd: het is jou schuld niet die van hun. Oftewel hij neemt het voor hun op. Weken verder... Nog aantal keer met hem naar bed gegaan oerdom achteraf... Ik heb hem persoonlijke brieven geschreven, mails gestuurd... We zouden praten hij zou reactie geven. Maar telkens als we zouden afspreken had ik blijkbaar in z'n ogen weer iets gedaan waardoor hij niet meer wou afspreken. .. 4 maanden lang heb ik gewacht.. Elke keer kwam die er onderuit en kwam er geen gesprek. Vorige week zat ik er helemaal doorheen.. Nergens reageerde die meer op dus ik bleef maar appen en appen... Toen heeft die me overal op geblokt! Kan NIKS meer van hem zien. Eergisteren... Kom ik hem tegen.. Met een meisje.. Hij gaf haar een kus. Ik sprak hem aan... Ik vroeg of die een ander had hij lachte me uit en begon te schreeuwen dat ik op moet flikkeren. Ik wist waar ze werkte dus ben daar heen gegaan en het aan haar gevraagd. Ze had d'r haren nog nat.. Net onder de douche vandaan. Ze had bij hem geslapen.. Ze kennen elkaar een week! Zij is 22 en hij bijna 33... Het was voor mij duidelijk dat ik me eroverheen moest zetten. Na maanden lang wachten, hoop hebben, paniek aanvallen.. Elke nacht huilen. Alles heb ik geslikt. Hij zegt dat ik gestoord ben, ziek ben, hulp nodig heb. Hoe kan die al zo snel met een ander het bed induiken? Ik geloof ook niet dat het de eerste is na mij... Toen ik 3 weken geleden nog bij hem was vond ik al een condoom in z'n prullenbak. En hij zei nog dat die niks had gedaan. Ik had moeten luisteren naar hem denk ik toen die zei laat me met rust. Maar dat deed ik niet.. Ik bleef appen, mailen, bellen! Ik haat hem... Maar toch mis ik hem ergens. Hij wilt alleen nooit meer wat met me te maken hebben of iets met me van doen hebben. Maar mijn gedachtes over of die haar leuk vindt.. Hoevaak ze elkaar zien, spreken? Het maakt me ontzettend gek! Terwijl die jongen me zoveel pijn heeft gedaan, aan het lijntje heeft gehouden. Overal krijg ik de schuld van. Hij zegt dingen dat de hele relatie een leugen was en ik wel weet waar t over gaat. Want hij gaat het niet zeggen. Wat raden jullie me aan? Ik ben gebroken en weet niet meer wat ik moet doen.

afbeelding van Nientjuh1

Donut

Oei oei oei, de bekende bad-boy aantrekkingskracht. Alle meisjes vinden hem leuk, maar jij hebt hem "gekregen". Leuk, totdat het tegen je keert. Er zijn altijd 2 kanten van het verhaal. Jouw kant is dat jij alles hebt geprobeerd en dat hij de klootzak speelde en jou onterecht, niet goed behandelde. Wat is zijn kant van het verhaal? Ken je die? Heb je wel eens nagedacht wat jij heel misschien hebt gedaan waardoor hij zo is? Of is hij gewoon zo? Want als hij gewoon zo is snap ik niet dat je al veeeeelll eerder bent gevlucht. Of eigenlijk... snap ik dat wel. Njah, denk niet dat dat iets met snappen te maken heeft. Bijna al m'n vrienden, including me, hebben een bad-boy als vriend gehad. Hij doet alles wat niet "hoort" in een normale relatie (voor zo ver iets hoort in een relatie), je weet dat het niet goed zit, iedereen waarschuwt je ervoor, maar toch... Op de een of andere manier weten ze je altijd in te pakken in mooie woordjes, lekkere knuffels enz. Het is niet leuk, maar zo iemand veranderd niet voor je. Zowiezo moet je nooit iemand willen veranderen. Dat gaat nooit goed. Je hoort je aan te passen, compromissen te sluiten enz. Maar niet te veranderen. Hij past duidelijk niet bij jou. En jij niet bij hem. Je kan nog 100 keer in z'n mooie woordjes geloven, er weer intrappen, maar je zou altijd op dit punt belanden. En leeftijd zegt niks he. Heb ooit een vriend gehad, ik net 17, hij 25. En een scharrel, ik 22, hij 37!! Misschien gaat het bij haar wel goed, misschien niet. Dat zijn eigenlijk helemaal niet jouw zaken meer. Jullie zijn uit elkaar en je moet ook helemaal niet meer bij elkaar willen komen. Wegwezen met die bad-boys en hallo lieve, betrouwbare man waar je wel een toekomst mee kan opbouwen!

Heel veel sterkte! X

afbeelding van alicia

Probeer in oplossingen te denken

Hallo,

Donut heeft helemaal gelijk...je moet nu echt aan jezelf gaan denken.
Ze heeft het over bad-boys en ook hierin heeft ze gelijk.
Kijk maar eens wat dit barmhartig blog Seylise erover zegt http://www.seylise.nl/foute-mannen/
En als ik jou was dan zou ik ook dit artikel van haar eens lezen http://www.seylise.nl/relatieverslaafd/

Wedden dat je er dan meteen een andere kijk op krijgt? ik hoor van zoveel mannen en vrouwen dat het blog www.seylise.nl ze zo enorm tot steun is (niet voor niks heeft deze vrouw vele duizenden bezoekers per maand). Ik ben de vriendin die me deze link toestuurde dan ook ontzettend dankbaar.

Heel veel sterkte met alles en denk maar: alles komt goed. Zoals Seylise op haar blog ook zegt: pijn kan soms ook een leraar zijn: dat we een andere weg in moeten slaan of dat we iets los moeten laten. Als je hem los kunt laten dan kun je ook een andere lieve man ontmoeten die je wel weet te waarderen hoe je bent.

Groetjes Alice/Alessia

afbeelding van Donut

Ik heb het gelezen... Het

Ik heb het gelezen... Het lijkt echt op hem.
Hij heeft me ook niet voorgesteld aan z'n ouders... Maar z'n exen wel.
Ik heb nooit de reden geweten waarom die me niet heeft voorgesteld.

Ik maak mezelf knettergek met allerlei gedachtes over hem en haar nu.
Kan dat maar niet loslaten word er ziek van.

Ik wil bij hem zijn zeg ik tegen mezelf... Maar zij ligt in z'n armen.. Misschien wel alleen voor de seks. Maar wat als die haar echt leuk gaat vinden? Met mij is die ook een relatie aan gegaan.. Of als zij te dichtbij komt neemt die dan weer afstand? Ik ben zo bang dat iets verkeerds ga doen.. Dat ik het alleen maar weer erger maak.

afbeelding van Donut

Ik zou niet weten wat ik fout

Ik zou niet weten wat ik fout heb gedaan. Hij laat me alleen maar achter met vraagtekens. En daardoor bleef ik hem elke dag mailen en appen.. Terwijl die zei dat ik hem met rust moest laten en ik niks meer voor hem beteken. En toen ik dat meisje had aangesproken stuurde die me een mail dat die aangifte ging doen wegens stalking? Er is iets gebeurd waarom die zo kwaad is hij zegt het alleen niet want ik weet het zelf wel. Maar dat is niet zo. Alles is uit de hand gelopen.Ik heb me altijd vastgehouden aan dat we zouden praten.. Het goed kwam! Maar nu ik zeker weet dat die seks heeft met een ander weet ik dat het niet meer goed komt. Hij haat me! En toch mis ik hem ergens ... Ik krijg die gedachtes maar niet uit mijn hoofd.. Vind die haar leuk? Wanneer zien ze elkaar weer? Heeft hij tegen haar gezegd dat ik gestoord ben omdat ik op d'r ben afgestapt en aangifte gaat doen? Waarom spoken die gedachtes door m'n hoofd terwijl die me zo rot heeft behandeld? Ik weet gewoon niet meer wat te doen... Ene kant lijkt het alsof ik iets romantisch moet organiseren.. Maar dan maak ik het waarschijnlijk alleen maar erger. Hij wilt nooit meer wat van me weten.. Anders had die me ook niet op alles geblokkeerd. Ik weet het niet meer...Verdrietig

afbeelding van Nientjuh1

Donut

Ik denk dat hij heel duidelijk heeft gemaakt dat hij niks meer te maken wilt hebben met je. De reden maakt eigenlijk niet uit. Ik snap dat je dat wel wilt weten, maar daar kom je nu toch niet meer achter. Misschien over een tijdje. Maar hij geeft aan dat je hem met rust moet laten, of dat nou terecht of onterecht is maakt ook niet uit. Door hem toch steeds te benaderen en naar het meisje te gaan waar hij nu mee bezig is maak je het alleen maar vervelender, voor jezelf en voor hem. Het is tegen al je gevoel in, maar laat het los, laat niks meer van je horen. Makkelijker gezegd dat gedaan natuurlijk. Maar als je dat doet, merk je dat je na een tijdje wat meer rust hebt. Als je nu steeds iets laat weten, terwijl hij dat niet wil, is dat inderdaad stalker gedrag. Nogmaals, of het nou terecht of onterecht is maakt dus niet uit. Hij wil het niet, klaar! Dat moet je respecteren, hoe klote dat ook is. Maar als ik lees hoe hij jou behandeld heeft moet je hem helemaal niet willen. Ik weet het, liefde sucks sometimes. Maar als iemand je zo behandeld lijkt het me van jou kant ook geen liefde meer, maar verlangen naar de goede momenten en verlangen naar een relatie. Heel veel sterkte.

afbeelding van Donut

Klopt heeft die ook heel

Klopt heeft die ook heel duidelijk gemaakt. Maar ik wou het niet geloven. Ik vind gewoon byzonder dat die jongen altijd gek op me is geweest en nu zegt dat ik ziek ben heel erg ziek. Ik niet spoor, hulp nodig heb en moet opflikkeren uit z'n leven. Ik zie niet de slechte dingen die hij heeft gedaan. Ik denk alleen maar terug aan de leuke momenten. Ben gewoon bang dat hij dat meisje ineens wel leuk gaat vinden en al die lieve woorden tegen haar zegt. Haar nu appt en belt.. Ik denk teveel aan wat hij doet met haar en zegt. Ik word er gek van! Hij woont ook nog eens boven een cafe... Ik durf niet meer in de stad te komen. Liefst ga ik naar hem toe of stuur ik hem weer een mail omdat dat de enige manier is om hem te bereiken. En ja missxhien is het geen liefde meer... Is er misschien wel
Nooit geweest? Het was dan misschien toch de aandacht.

Ik geef mezelf overal de schuld van. Had ik hem nou maar gelaten dan was het misschien wel goed gekomen? Ik heb ook altijd heel erg die controle gehad kijken op fb en whats app wanneer die online is... Snapchat... Insta! En nu kan ik helemaal niks meer zien... En dat maakt me ook gek Verdrietig en nu zou hij ook nooit zien dat het goed met mij gaat

afbeelding van Nientjuh1

Donut

Je moet niet altijd alles geloven wat mensen zeggen. Of je dingen aantrekken wat mensen zeggen. Als je van iemand houd is het lastig je de dingen die hij zegt niet aan te trekken, maar zo iemand schreeuwt van alles zonder erbij na te denken. Hij weet wat hij wil en hij weet hoe hij meisjes moet bespelen. Misschien doet hij het niet eens bewust of expres. Weet wel dat jij veel meer waard bent dan dat.