Gedichtje van een maand geleden....qua gevoel is er weinig veranderd

afbeelding van SkepS

Wie is er gestorven of heengegaan
Hekel aan mensen met een lach
Met moeite lukt het me op te staan
Met moeite kom ik door de dag

Iedere moment sluipt voorbij
Wurgt me met een touw
Sta zinloos in de levensrij
Zinloos denk ik weer aan jou

Wil je zoenen op je mond
Of vermoorden in ruil voor mijn pijn
Nog steeds ga ik door de grond
Dat jij zo gemeen kan zijn

Heb vragen verlangend naar je woord
Een antwoord wil ik niet
Rationeel en emotioneel gestoord
Verbrand langzaam mijn hart zoals je ziet

Nooit meer wil ik dit
Me verliezen voor een jou
Zoveel liefde die hier zit
Warmte maakt plaats voor kou

Mijn tweestrijd maakt me knettergek
Snappen nu een vreemd begrip
Blootgesteld ging ik op mijn bek
Waar is mijn leven, get a grip

Als ik nu een klootzak was
Ging het me veel beter af
Waarom leugens hard als glas
Waarom gedraag je je zo laf

Tot tweemaal toe erin getrapt
Waarom wil je me als vriend
Je leugens aan mijn laars gelapt
Nog nooit zoveel gegriend

Kwaad maar wil dat je gelukkig bent
Hopelijk denk je ook aan toen
Zie ik ben een echte vent
Daar heb jij zelfs geen afbreuk aan kunnen doen