Gevoel ging langzaam weg

afbeelding van dennis05

Tja, waar moet ik beginnen? Een paar weken geleden kreeg ik te horen van mijn vriendin, na aandringen dat ze is uitgekeken op mij. Het zal je maar gezegd worden... Dat zit als volgt. Ik doe naast mijn werk (40 uur per week) en trainen op donderdag avond ook nog een deeltijd opleiding. Dat is op maandag en woensdag avond. Ik ben dus een druk mannetje. Daarnaast moet je flink studeren in de avond. Dit allemaal zorgde ervoor dat ik niet echt veel tijd heb besteed aan mijn vriendin. Je moet naast dit alles ook nog het huis doen en boodschappen halen etc. De reden dat ik zoveel moeite doe voor die opleiding is dat ik het wil halen zodat we samen een beter leven hebben. Ze wil namelijk kinderen en ook nog een leuk huis en dat kost allemaal veel geld. Dit kan alleen maar wanneer ik een andere baan krijg waar ik wat meer verdien. Nu werkt zij ook nog om het weekend. Dus we zien elkaar niet echt vaak. Ik heb het toch druk dus dat valt niet zo op maar zij ziet mij vaker niet want ze heeft niet veel hobbies. Laatste paar jaar is het ook niet zo fantastisch gegaan: 3 jaar geleden: we kopen een huis, haar moeder krijgt kanker en niet lang daarna sterft zij. In diezelfde periode gaan mij ouders uit elkaar omdat mijn vader verlieft wordt op mijn tante?? hoe verzin je het. Daarnaast een huis die opgeknapt moet worden, en oh ja, de school. Ondertussen zit ik in mijn afstudeerfase en moest nog 5 maanden, het einde was in zicht. Toen dit schooljaar begon heb ik haar gewaarschuwd dat het heel zwaar gaat worden en dat ik nog minder tijd had voor haar. Dit vond ze best en we hebben het besproken. Ik kreeg zelfs nog een kaartje van haar met de kerst dat ze het allemaal fijn vond en hoopte dat ik het zou halen en dat ze van mij houdt. Mijn fout was dat ik zo met mijn werk, training en school bezig was dat ik haar geen kaartje heb gegeven, heb vastgehouden of heb gezegt: ik hou van je. We hebben soms ook ruzie gehad door de tijd heen over kinderen. Ze wil dat heel graag en ik had daar geen zin in.. tenminste op dat moment niet. Paar weken geleden zegt ze dus dat ze op mij is uitgekeken. Ze houdt wel van mij maar meer als broer. Na 12 jaar samen ken je dat? 3 weken daarvoor heeft ze een ongeluk gehad met de fiets en moest 3 weken thuis blijven. Ze heeft daardoor alle tijd gehad om over alles na te denken. Ze heeft ook iemand ontmoet via MSN en is daar verliefd op. Hij is getrouwd en zijn vriendin krijgt een kindje van hem. Ze weet er ook van en is woest op mijn vriendin. Mijn vriendin blijkt al maanden niets meer voor mij te voelen. Meer als broer en zus dan. We doen al 8 maanden ook niets meer. Gek genoeg mis ik 'het' niet echt. Ze zegt dat ze me geen pijn wil doen, en dat zij zichzelf slecht/gemeen vind. Dat ze gelukkig wil zijn. Dat ze niet meer voelt dan een broer-zus gevoel. Maar ik voel nog wel meer voor haar. Ik weet niet meer wat ik moet doen. Ik moet verder met school maar wil ook verder met mijn vriendin. Ik heb nu geen aandacht meer voor school en haast niet meer voor werk of training. Alles staat een beetje stil. Ik heb haar bij mij kunnen houden door haar vader op de hoogte te stellen en hij vond het allemaal raar wat ze deed. Hij vind mij blijkbaar een toffe vent. Hij zegt: "die vind je geen 2de keer meer" maar zij moet het ook wel willen. We zijn dus nog wel bij elkaar. Dit weekend viel het mij op dat ze weer met een glimlach naar mij keek, maar ik weet niet of ik het vertrouw. We hebben afgesproken dat we het weer gaan proberen. Ze chat nu met haar zus maar ook met die vent. Zegt dat er niets aan de hand is maar toch. Het is zeer complex allemaal. Ik weet het niet meer. Ik ben bang dat ik dit jaar nog alleen ervoor sta. Wat moet ik doen? Ik denk nu ook na over mijn gevoelens en als ik haar verhaal volg kom ik ook tot dezelfde conclusies, we zijn niet meer verliefd. Maar na 12 jaar is dat toch normaal?

Ik heb niet alles kunnen vertellen, maar toch.. ik hoop dat iemand tips voor mij heeft. Ik weet namelijk niet meer. Ik ben bang haar te verliezen en hoe het dan met haar is, of het wel goed gaat, of ze wel een goede man vind als ze weggaat.. Het leven is wel raar zeg..

afbeelding van lisa1

Hoi Dennis, wat een toestand

Hoi Dennis,

wat een toestand joh!!

Denk zo uit je verhaal op te maken, dat zij ook niet echt verliefd is op die ander .
Ze denkt natuurlijk van wel.
Maar zij is gewoon verliefd op ''de aandacht'' van de ander.

En dat verward ze nu met verliefdheid.
Misschien , als jij veel aandacht aan haar besteedt had, dan was ze niet verliefd geworden ( ik bedoel dit niet als verwijt trouwens)

Want ik vind als je zolang al bij elkaar bent, dan kan het gebeuren dat er wat minder aandacht voor elkaar is.
Maar dat moet je elkaar dan wel aangeven als je hier niet blij mee bent.
En zij is die aandacht ergens anders gaan zoeken ( misschien had ze het idee dat het niet zou uitmaken als ze met je zou praten...?//)

Ik denk dat jullie nog een goede kans hebben om er nog wat van te maken.
Maar zij moet wel over die verliefdheid heen (dat moet ze wel willen natuurlijk) Die verliefdheid is nieuw en spannend , maar totaal niet realistisch ( hij getrouwd met een kind op komst!!!)
Hoe sneller ze dat inziet , hoe betere kans jullie nog hebben.

Probeer haar weer verliefd te laten worden op je.

Wees ook weer de Dennis waar zij voor gevallen is.
Ik snap dat je het heel druk hebt en dat je hard bezig bent met een toekomst voor jullie, maar dat is nog geen excuus om haar te weinig aandacht te geven .

zij heeft het blijkbaar een stuk minder druk (of minder interesses) daarom lijdt zij meer onder het gebrek van aandacht dan jij doet.
Dus houdt daar dan rekening mee.
Sommige mensen vinden het heel moeilijk om veel tijd door te brengen met hobbies, werk , opleiding enz. En willen nou eenmaal graag de aandacht van een partner.
Jij hebt het daar duidelijk minder moeilijk mee.

Probeer daar een gezonde balans in te vinden.
Want anders raak je haar kwijt en dat wil je toch niet???

Ik hoop dat het nog goed komt met jullie.

Liefs,
Lisa x

afbeelding van dennis05

Je hebt gelijk. Ik moet mijn

Je hebt gelijk. Ik moet mijn tijd beter indelen. Ik heb dit ook besproken met haar. Ik moet werken aan mijn tijdsverdeling dan komt het wel goed. En over dat uitgekeken zijn, daar kan ik haar natuurlijk niet goed mee helpen. Ik zie wel waar het eindigd. Bedankt alvast!

afbeelding van Delfi

Eigenlijk is het toch

Eigenlijk is het toch duidelijk. Je hebt het druk omdat je werkt aan een toekomst voor jullie samen...maar daardoor geef je haar te weinig aandacht waardoor ze misschien weggaat. Dus dan is er geen toekomst meer voor jullie. Als je nu koste wat kost door wilt gaan, waarvoor doe je 't dan, als ze dalijk bij je weggaat?
Of denk dat er nog andere oorzaken kunnen zijn voor haar gevoelens?
Ik weet ?ɬ©?ɬ©n ding: als je geen aandacht krijgt van je partner, ga je die aandacht ergens anders zoeken!
Sterkte!

afbeelding van roel32

Niemand is na 12 jaar nog

Niemand is na 12 jaar nog verliefd, zeggen ze in een amerikaans en italiaans onderzoek.

In de spitskrant stond over een italiaans onderzoek dat bepaalde eiwitten uitgescheiden in de hersencellen door verliefdheid na 1 jaar bijna niet meer voorkomen. Dat zou dus betekenen dat het gevoel "vlindertjes in de buik", na hooguit 1 jaar zou moeten verdwijnen.

Een amrikaans onderzoek wees als volgt uit, een langdurige relatie ondervindt deze 3 stappen in gevoel naar de partner:

fase 1: je bent verliefd, vlinders in buik etcetera, deze fase duurt hooguit 1,5 jaar (volgens de amerikanen). Je ziet elkaar als IDEALE DROOMFIGUUR.

fase 2: de gevoelens van verliefdheid verdwijnen, je ziet elkaar in de geest als een soort vriend i.p.v. verliefdheidsfiguur, de spanning is eraf. Dit is de gevaarlijkste fase, veel partners verlaten elkaar in deze fase.

fase 3: beide partners als ze nog bijelkaar zijn en zich niet door de veranderde gevoelens iets hebben laten wijsmaken, zien zich als het ware als broer en zus.

afbeelding van evie

moeilijk zeg

Hoi Dennis,

Wat moeilijk zeg. Het lijkt wel alsof ze niet beseft wat liefde is.
Jij wil toch voor haar zorgen? Voor jullie zorgen?
Ik snap niet zo goed wat ze dan bij een ander zoekt. Aandacht weliswaar, maar die kan ze uiteindelijk ook van jou krijgen. Je hebt toch duidelijk aangegeven dat je minder tijd voor haar hebt?
Tja ... ik vind het egocentrisch. Ik zou haar voor een duidelijke keuze stellen. Stoppen met die man. Anders moet ze maar gaan. Dat is mijn mening.

afbeelding van dennis05

Ik heb dat ook gezegd en ze

Ik heb dat ook gezegd en ze zegt gestopt te zijn. Ze praat nu alleen nog maar met hem zo af en toe. Ik kan wel op mijn strepen gaan staan maar als ze tegen mij zegt dat er niets meer aan de hand is dan moet ik dat geloven. Vertrouwen hoort ook in een relatie.

afbeelding van ncis

weinig aan toe te voegen

Ik wil alleen zeggen dat, ik het helemaal met Lisa eens ben.
Ik hoop het ook van harte dat het goed komt tussen jullie beide.
Dus Dennis ga ervoor vechten.

Heel veel sterkte

afbeelding van Freespirit

Hoi Dennis

Het zit echt helemaal scheef joh...zowel bij jou als bij haar moet ik zeggen.Het doel wat er was gesteld is in zijn geheel voorbij gelopen..n.l een goede toekomst opbouwen voor beiden..huisje tuintje boompje beestje...De weg daar naar toe, daar hebben jullie beiden je in 'verslikt'. Ik kan jou aandeel in deze nog wel begrijpen, maar de hare niet. Zij wist net zoals jij v?ɬ??ɬ?rdat je aan die studie, werk, training begon, dat het een aantal jaren 'op het tandvlees lopen' zou worden..Voor jou in princiepe nog meer want jij bent diegenen die het toch allemaal maar even moet doen. Daarmee verschoon ik jouw aandeel in deze situatie niet, jij hebt ook zekere steken laten vallen.Je hebt je verstand op nul gezet en je blik op oneindig, en bent als een blind paard aan de slag gegaan..overigens met de beste bedoelingen,er was een streven...
Jullie beiden hadden een aandeel naar dat doel..de liefde voor elkaar.
Maar along the way, al veel eerder in de relatie is het in feite al scheef gegroeid omdat de juiste hoeveelheid ingredienten, zeker bij haar niet aanwezig waren..er zat niet genoeg in haar om dit uit te zingen totdat het doel bereikt was..ze kwam eigenlijk, even bot gezegd, liefde tekort...vanuit haarzelf om te geven en vanuit jou wat ze moest krijgen..Maar dan nog..?ɬ†ls er ware liefde zit met de juiste ingredienten, veranderd dat niet in een broer-zus liefde, of zet het je aan om 'internet-vreemd' te gaan..tot op de dag van vandaag...
Door de druk kan ik begrijpen dat er 'afgedwaald' kan worden, dat de aandacht voor elkaar verslapt, dat er even geen oog en oor is op de momenten dat het nodig is, maar door met een vuist op tafel slaan en zeggen: he ik ben er ook nog, kon een hoop leed bespaard blijven.
Maar er is door jullie beiden niet ingegrepen..er is in de rondte gegrepen..voornamelijk door haar...door gebrek aan de juiste ingredienten..de ingredienten die jij feitelijk ook mist. Jij had ook niet meer de vinger aan de pols in jullie realtie.
Zij is er nu achter dat zij van je houd als een broer...daar zal die lach of aai over je bol geen ene moer aan veranderen. Deze informatie heeft bij jou ook iets in gang gezet, je gevoel veranderd..Het feit ligt er dat het n?ɬ??ɬ?it meer zo zal worden als het was of is geweest.
Het begin van het einde heeft zijn aanvang genomen, en is nu een kwestie van tijd geworden. Na twaalf jaar ben je inderdaad niet meer op die manier verliefd zoals in het begin..daar is iets diepgeworteld voor in de plaats gegroeid..als het goed is..maar dat is er niet bij jullie...integendeel.
Ik denk dat je 'angst' gegrond is als je zegt; ik zal er dit jaar nog wel alleen voor komen te staan...
Maar zou je werkelijk om die ervaring te vermijden, een 'ongelukkig' bestaan met haar willen lijden voor de aankomende 12 jaar?
Nee..denk het ook niet. Je zal het onder ogen moeten zien dat een toekomst gebaseerd op wederzijdse liefde er niet meer inzit..niet zoals het moet in ieder geval..Het is een keiharde waarheid, ik weet het..maar zie het alsjeblieft zoals het werkelijk is, dat geeft jou de mogelijkheid om vooruit te kijken...want dat is het uiteindelijk wat je moet doen..vooruit kijken en komen..alleen.

Beste Dennis, ik hoop dat je wat uit mijn schrijven kan halen..

een warme groet, FreeSpirit

Ik ben slechts jou in een andere vorm...

afbeelding van dennis05

Ik mis inderdaad de juiste

Ik mis inderdaad de juiste ingredienten. Dat weet ik mijn hele leven al. Enigs kind. Drankverslaafde ouders en alles wat erbij hoort hebben mij gemaakt wat ik nu ben, een zelfstandig persoon in extremen. Maar na 12 jaar kan ik haar toch niet meer missen. Ik denk dat het wederzijds is. Gisteravond hebben we nog gesproken en ze zegt dat we het weer gaan proberen maar dat ik ook wat meer open moet staan voor haar. De ingredienten die jij bedoelt. Het is toch waar wanneer mensen zeggen: als er twee vechten er twee schuld hebben ookal voelt het in het begin niet zo. Ik heb ook mijn fouten blijkbaar. Wanneer ze zegt dat ze kinderen wil heb ik dat niet echt serieus genomen. Wanneer je met mannen ogen (en zeker met die van mij) de wereld in kijkt ben je meer op zoek naar vastigheid, zelfstandigheid, vrijheid in het doen en laten. Ik wil niet zeggen 'het eeuwige kind' dat is weer te extreem maar vooral het ongebonden in je verantwoordelijkheden met betrekking tot een kind is belangrijk geweest voor mij. De reden is dat ik geestelijk veel moest verwerken, niet klaar was met school en niet goed genoeg in het leven stond in mijn visie. Maar in een relatie gaat het niet alleen maar om 'mijn visie'. Het is een mengeling van beide visies. Een mix van dromen en wensen en kunnen. Wanneer een ander goed of slecht gaat, kan dat ten koste gaan van de ander. Ik ging goed, dacht ik maar dat ging ten koste van de ander. Maar ik ging ook slecht. Qua prestatie ging ik als een raket, maar in mijn relatie ging ik heel erg slecht. Ik zal moeten proberen een goede en vooral gezonde balans moeten zien te vinden in mijn leven tussen prestatie (want ook op je werk moet je presteren) en relatie. Maar ik weet natuurlijk ook dat het niet alleen maar mijn fout is. Op dit moment zit ik nog in de fase dat ik er alles aan wil doen om het weer goed te maken met haar. Ik weet wat ik kwijt ben wanneer ze er niet meer is. Ze is een goede vriendin voor mij. De laatste periode niet meetellende. Dat vergeet ik natuurlijk ook niet. Ik kan er niets aan doen dat ik een trouwe hond ben, zo zit ik nou eenmaal in elkaar. En ik kan het niet zomaar opbreken omdat er nu wat scheurtjes aan het komen zijn in de relatie. Deze probeer ik dan eerst te dichten.

Bedankt voor ieders opmerkingen en tips. Ik heb ze allemaal gelezen en verwerkt in een gedachte/model/theorie wat misschien voor mij werkt.

Mocht het toch niet lukken dan heb heb ik wat 'geleden' maar dan heb ik OOK het gevoel dat ik eraan gewerkt hebt en dat zal mij geestelijke rust geven en een goede basis om het af te sluiten en de kracht geven om eventueel een nieuwe relatie te beginnen, mocht ik er klaar voor zijn en de mogelijkheid zich voor doen.

Dennis

afbeelding van eeffie

Zij wil aandacht en spanning

Zij wil aandacht en spanning en krijgt dat nu van die man, dat voelt voor haar zo goed omdat ze dat miste tussen jullie. Maar zoals hier enkelen zeggen ze kende je doel toch. Maar aan de andere kant had jij maar dat weet je nu wat attenter kunnen zijn, wel druk maar een bloemetje of knuffel had wel vaker gekund.

Verder zegt iemadn je leeft na zoveel jaar als broer en zus (een onderzoek). NEE, niet doen, hou spanning in je realtie anders loopt ie op de klippen. Tuurlijk niet meer de vlinders maar af en toe de kriebels van je partner is belangrijk, af en toe ineens ff.......en voor de rest roepen de verantwoordelijkheden van het leven, maar gewoon soms...als dat er neit is nu kan het wel terug komen maar jullie moeten dan beide ff aan die kar trekken

Sterkte Eeffie

afbeelding van Red_princess

Reactie op reactie

Als reactie op de reactie van Lisa.
Ik zit zelf in een vergelijkende situatie. Mijn vriend is verliefd geworden op een meisje terwijl ik dacht dat wij een geweldig leven aan het leiden waren.
Hoe moeilijk 't ook is, ik heb 'm gevraagd om die verliefdheid uit te zoeken. Ik wil natuurlijk helemaal niet dat 't wat wordt, maar als ik 'm vraag om haar uit z'n hoofd te zetten en zich te concentreren op mij, dan blijft ze een verlangen toch??
Ik hoop juist dat ie er snel achterkomt dat t echt maar een simpele verliefdheid is, voornamelijk omdat wij te weinig aandacht aan elkaar hebben besteed de afgelopen tijd.... als het besef dan daar is, dan kunnen wij pas weer werken aan onze relatie....toch??

afbeelding van dennis05

Ik denk dat gevoel, relatie,

Ik denk dat gevoel, relatie, liefde en alle emotionele neveneffecten die daarbij horen, belangrijker is voor een vrouw dan voor een (hetro) man. Maar misschien ben ik al wat ouder.. Wat ik wil zeggen is dat een man meestal niet verder kijkt dan het uiterlijk en de aandacht die hij krijgt. Lust naar vrouwelijk schoon hoort hierbij. Ikzelf ervaar dat natuurlijk ook en ik kan je vertellen: ik wou dat er een pil voor was die dit kon onderdrukken. Als man kun je dit onderdrukken door als mens krachtig in je schoenen te blijven staan, je verantwoordelijkheid te nemen in de zin van: ik heb een relatie, ze is goed voor mij, en ik ben goed voor haar. Ik heb weleens vernomen dat je als vrouw in een relatie kunt vechten voor je (een) man. Zo zal mijn vriendin waarschijnlijk ook die andere man een goed gevoel gegeven hebben door hem aandacht te geven. Aangezien MSN in essentie een communicatie medium is met tekst. Lichaamskenmerken, geur ed. spelen daar geen rol. Ik zou het in ieder geval niet zijn beloop laten gaan. Dat heb ik ook niet gedaan. Ik heb haar in mijn geval overtuigd wat mijn sterke punten zijn en dat ik ga werken aan mijn zwakke punten. Dit met argumenten. Maar daden horen daar natuurlijk ook bij. En een beetje hulp van haar vader is nooit weg. Ik heb het dus strategisch aangepakt en kan alleen maar over een tijdje zien hoe het allemaal verder gaat, maar ik heb het gevoel dat het wel zal lukken.

Verliefdheid, tja. Het is een ziekte. Toen mijn vader verliefd werd op mijn tante en ik hem probeerde te overtuigen van zijn daden leek het wel alsof ik tegen een muur aan het praten was. Nee erger nog, bij een muur krijg je nog je eigen woorden terug in een echo, dus dan komt er nog wat zinnigs terug. Een herhalende tekst van gevoel, gevoel, gevoel.. wat zeker niet een mannen eigenschap is, want die zijn veel analytischer. Ik heb hem laten gaan.

Wat ik je adviseer als je het wil lijmen... onderneem actie. Laat het niet zijn gang gaan. Als je dat doet dan is hij weg. Ik doe dat ook niet. Ik onderneem zeker wel actie. Maar vergeet nooit dat mannen stiekum toch naar die betere vrouw op zoek is. Dat is het aard van het beestje. Sommige mannen hebben het sterker (mijn vader bijvoorbeeld) en andere wat minder (bijvoorbeeld ik) maar dat zal meer te maken hebben met loyaliteit en de kunst van het onderdrukken en misschien hormoonhuishouding.

Ik hoop dat het je lukt.

Dennis

afbeelding van Delfi

Dennis05

''Maar vergeet nooit dat mannen stiekum toch naar die betere vrouw op zoek is. Dat is het aard van het beestje''

Uhmm????????