Een goede raad voor iedereen die het uit heeft, maar nog contact wilt houden met zn ex: DOE HET NIET!!!
Hoe ik deze stelling kan onderbouwen? op de volgende manier...

net nog even met mn ex gepraat op msn, waarom ze zondag zo raar tegen me deed. kreeg te horen 'k was aan iets ant denken'. Dus ik denk vraag dan ma eens waarom. toen begon de ellende.
Ze heeft niet de zin 'ik heb (bijna) een nieuwe vriend' uitgesproken, maar naar mijn mening zat het er niet ver naast.
Ze wilde niet zeggen wat er nu was, maar ik kan het wel raden.
Het is een hartverscheurend gevoel, om te weten te komen dat je ex iemand anders in zijn hoofd en hart heeft gesloten. Dat doet echt pijn.
Ik kan zelf geen vervangende gedachten in mijn hoofd plaatsen. Ik moet maar steeds denken aan haar, en hoe ze het nu wel niet met die ander zou hebben. bah bah wat is de wereld toch hard.
Ik voel mezelf zo saai en kleurloos tegenover haar. Het lijkt wel alsof zij alle leuke dingen doet, en ik alleen maar saaie en nutteloze dingen doe.

ik heb de verschillende fasen van het verdriet met geduld doorstaan. de eerste week pure hel, daarna steeds iets minder, pijnscheuten die soms opspeelden, die me slecht deden slapen. maar nu dacht ik het op de rails te hebben, maar dit blijkt dus niet zo te zijn.

Damn damn, zijn er meer mensen die dit zo hebben meegemaakt? hoe zijn jullie hier doorheen gekomen?
Steun is van harte welkom!