Ik heb een relatie van 5 jaar achter de rug. Daarvoor zijn we ook 2 jaar beste vrienden geweest en wij waren elkaar eerste liefde. We hebben altijd heel erg veel steun aan elkaar gehad omdat wij geen familie hebben en een moeilijke tijd hebben gehad. Nu heb ik de relatie vorig jaar beindigd omdat wij erg uit elkaar zijn gegroeid en omdat het gewoon niet meer ging door veel oorzaken. Ik was het zat om elke keer als laatst te komen en alle problemen die hij veroorzaakte en de ruzies. Het leek wel alsof we huisgenoten waren ipv een stel. Hij heeft hier veel moeite mee gehad en ik heb me erg schuldig gevoeld. Toch waren we er ook na de relatie voor elkaar bij problemen of dingen. Nu een jaar later heb ik een nieuwe relatie en ik ben gelukkig en blij met mijn nieuwe vriend. Mijn ex
heeft me een hele tijd lastig gevallen en is heel boos geweest dat ik hem
geen 2de ( lees 100ste) kans wou geven maar de laatste tijd hoorde ik niets meer van hem en ik liet niets van mij horen omdat ik wou dat hij verder ging met zijn leven. We hadden afgesproken om elkaar de ruimte te geven en darana eventueel vrienden te blijven. Nu heeft hij laten weten dat hij een nieuwe vriendin heeft en daar ben ik erg blij mee maar nu blijkt dus dat ze een kind krijgen en gana trouwen over een paar maanden. Ik was zo geschrokken en ik voelde me zo
verdrietig terwijl ik hem echt niet terug wil...hetis gewoon zo raar dat hij ene kind krijgt met iemand anders en dat ik helemaal geen deel uitmaak van zijn leven... mensen om me heen snappen het niet omdat ik het tenslotte heb uitgemaakt maar toch heb ik er verdriet om , dit is toch een soort afsluiting van een groot
deel van mijn leven... ..kennen jullie dit ?