Het bos

afbeelding van jaspera

8.00 uur. Langzaam word ik wakker. Het is mistig en dus ook vochtig buiten. Geeft niet, ik hoef vandaag toch niet te werken. Dus geniet ik er van, want die mist is best een fraai gezicht.

Vandaag lekker een dagje helemaal vrij. Genieten dus. Ontbijtje, krantje lezen, op de bank hangen met een boek, beetje fitnessen in de sportschool. Genieten.

Later op de dag breekt de zon door. Het moment waar ik op gewacht heb. De hardloopschoenen gaan aan en ik ga een stukje rennen. Ik besluit om niet één van mijn vaste rondjes te doen maar om een keer het bos op te zoeken. Het bos waar ik met S. op een zonnige nazomerdag een aantal weken geleden nog in gewandeld heb.

Ik betreed het bos. Een lange laan vol met gele bladeren ligt voor me. Zonnestralen werken zich door de steeds kaler wordende bomen. Ik snuif die typische herfstgeur van bladeren en beukennootjes op. Mijn longen vullen zich met boslucht. Genieten.

Ik loop het pad op en denk aan S.. Hier liepen we samen, soms zelfs hand in hand. Ik hobbel nog een eindje door en geniet van de omgeving. Uiteindelijk kom ik bij een punt waar de bomen heel even pauze houden, waardoor er een opening ontstaat naar het nabijgelegen weiland. Ik blijf staan en sluit mijn ogen. Op dit punt ben ik met S. toen ook gestopt. Even daarvoor had ze haar hart gelucht. We zouden het volgens haar heel moeilijk gaan krijgen omdat we zo ver van elkaar wonen. Tijdens het lopen praatten we er over en op deze plek pakte ik haar vast en drukte haar tegen me aan. “Gaan we er voor?” vroeg ik haar. “Ja” zei ze en we kusten elkaar.

Vandaag beleefde ik dat moment opnieuw. Haar ‘ja’ klonk toen al niet zo overtuigend. Achteraf bleek ik dat dus goed gehoord te hebben.

Ik doe mijn ogen weer open, adem nog een keer stevig in en ren weer verder. Genietend maar tegelijkertijd treurend omdat dit fantastische meisje nooit de mijne zal zijn.

afbeelding van waterlelie

@ jaspera

Wauw wat ben jij ontzettend sterk!!!
Je schrijft ontzettend mooi.
Waarom is het uit gegaan?

afbeelding van Jelle

@jaspera

^_^ Jij redt je wel.

Jelle

afbeelding van xBroken

@jaspera

Echt mooi geschreven.. lijkt net een stuk uit een boek.
sterkte

afbeelding van ptm

ptm @jaspera

Mooie proza met een kern van malancholie!
Je mooiste blog!
Sterkte en bedankt.
Ooit zul jij het geluk ervaren,zoals ik het nu beleef.
Hoop doet leven!
ptm

afbeelding van doubts77

@jaspera

Indrukwekkend geschreven.....Verwarrend he, al die mixed emotions. Heel herkenbaar!

afbeelding van HugoBos

@jaspera

Nou, ik hoef niet te schrijven dat je het mooi verwoord, want dat is al gedaan. Maar wat moet ik er verder dan op zeggen? Misschien met de woorden van een goede vriendin van me: het is een drama. Zij bedoelde dat altijd grappig, maar dat is dit natuurlijk niet. Het is triest. De eerste keer dat mijn ex haar pagaat-gevoel uitte was ook in een bos.
Wat goed dat je zoveel beweegt! Aan jouw lijf geen depressie:-)