Het is nu 5 maanden geleden...

afbeelding van Cherokee

...dat m'n ex-vriendin het uitmaakte. Ik heb toen radeloos als ik was ook een beetje rondgeneusd op deze site maar kon me er niet toe brengen ook maar iets te posten of enige bijdrage te leveren.

Alle clichés die je dan leest daar wil je toch niet aan: geen contact meer is het beste, en dat is nou juist wat je op zo'n moment niet kan verkroppen en accepteren.

Ik voelde me toen alsof ik in een ravijn was geduwd, en de enige die me kon helpen die hielp me niet. Echt PURE rouw, ik was er vreselijk aan toe en wilde eigenlijk niet meer leven zonder haar. Echt een hel. Ik werd 's ochtends wakker en wilde het liefst meteen verdwijnen. Dacht dat ik gek werd.
Heb zelfs huilend bij dr op de stoep gezeten, half smekend me weer terug te nemen. Ze belde gewoon de politie. Achteraf schaam ik me dood.

Maar het slijt. Geloof me. En als het bij mij slijt dan slijt het bij iedereen. Je doorloopt echt allerlei fases: rouw, pijn, woede, onverschil.
Nu zie ik in dat onze relatie helemaal niet was wat die wezen moest, en dat er nog veel meer leukere meiden rondlopen.
Ik voel me nu 10 keer beter, 10 keer vrijer, en zit ontzettend lekker in me vel.
Ik denk nog wel eens aan d'r en vraag me af hoe het met haar zou zijn. Maar die momenten worden steeds minder en als ze er al zijn zit er weinig emotie bij.

Adviezen? Die heb ik niet, behalve de gebruikelijke clichés:
-geen contact meer zoeken, en ga voor jezelf leven, dan gaat het sneller over
-zoek afleiding bij vrienden, ze zullen je wellicht meer wijzen op de slechte kanten van je ex omdat ze niet door jouw roze bril ernaar kijken, maar dat is nou net wat je nodig hebt
-je zult je ongeveer een paar maanden erg rot voelen (dat had ik tenminste), dus zie dat je die tijd gewoon doorkomt zonder stomme dingen te doen...

En dan ineens is er een dag dat je denkt: hee, ik heb best een leuke dag gehad, en helemaal niet aan hem/haar gedacht!

Heel veel sterkte aan de mensen met gebroken harten, en echt, je gelooft het nu niet, maar het komt echt weer goed...

afbeelding van Cherokee

En het is waar....

"when you hit rock bottom, the only way to go is up!!" Glimlach

afbeelding van Ixelless

Dank je wel

Dank je wel voor je bemoedigende woorden. Ook ik heb radeloos allerlei websites doorgenomen, maar ik vond er niet de troost die ik zocht... Je berichtje heb ik overigens wel uitgeprint en lees ik zo af en toe, als ik weer een verdrietig moment heb. Inderdaad, ik begin nu langzamerhand te geloven dat het misschien wel weer goed komt, ook zonder hem! Glimlach
Hoe gaat het nu met je, een maandje na je het posten van je bericht?