het is uit en toch aan

afbeelding van Gast

Als ik zo een aantal blogs hier lees denk ik, wat een leed , dat herken ik zo ontzettend, en ik wilde maar dat ik een anti-ldvd pil had, dan zou ik hem hier gratis verstrekken. Sommige verhalen zijn echt heel moedig en dan denk ik man/vrouw waar haal je de moed vandaan om vooral zo beheersd de blijven, ik weet namelijk niet hoe ik zou reageren als mij dat zou overkomen,heel knap en voor mij een goed voorbeeld, bedankt dus.
Na een aantal maanden gaf ik hem zijn (vriendschaps)ring terug omdat ik de irritaties in onze relaties niet meer kon verdragen. Achteraf kreeg ik daar spijt van maar het kwaad was al geschied hij wilde de relatie niet verder meer voortzetten met mij. Dat was het moment waarop ik voor het eerst ldvd meemaakte, alsof je in een waas rondloopt, mijn lichaam deed aan alle kanten pijn, ik kon niet veel eten en viel af, niks leek meer leuk want waar ik ook was mijn gedachten gingen toch weer naar hem uit. Het heeft echt een heel lange tijd geduurd eer ik de hoop opgaf dat het ooit nog goed zou komen tussen hem en mij. Het moment dat ik hem opgaf was het moment dat ik hoorde dat hij ging trouwen en naar het buitenland vertrok. Toen pas kon ik dat hoofdstuk sluiten.
Helaas, alle andere mannen die ik daarna ontmoette vergeleek ik met hem, en niemand kon de test doorstaan, want hij was in mijn ogen onvervangbaar, hij was geweldig in alle opzichten. Gek genoeg hebben we nu nog steeds contact met elkaar zo heel af en toe, maar dan als goede vrienden. Hij is dus nog steeds op de e.o.a. manier belangrijk voor mij want hij is de enige ex met wie ik nog contact hou. Ik weet niet wat hij ervan vind, misschien vind hij het wel leuk en spannend die aandacht. In elk geval heb ik hem een paar jaar geleden naar NL weten te verlokken (hij kwam gewoon, dat was zijn keuze, hij heeft zelf die moeite gedaan; wat hij in zijn hoofd heeft heeft hij niet in zijn kont, zo'n type is het; hij vond mij natuurlijk wel een leuk verzetje, zeker na jaren marriage met alweer zijn 2e vrouw), en ik wilde weten of ik nog verliefd op hem was. We kwamen elkaar idd tegen, en toen ik hem zag moet ik bekennen dat er een schok door me heenging, heel gek , na al die jaren toch nog zo'n reactie. Toen we dicht bij elkaar stonden, rook zijn afstershave als vanouds zo ontzettend lekker en sexy, hij zag er nog altijd goed uit, zo iemand die precies weet welk pak hij aantrekt, welk parfum en zijn haar zit altijd goed. En toch is hij zo mannelijk als maar zijn kan er is niks verwijfds aan hem. Hij is gewoon een fantastisch lekkere vent en ik weet dat ik toen alleen maar het sein hoefde te geven en we begonnen weer een relatie.
Dat deed ik niet. Ik weet niet precies waarom, waarschijnlijk omdat ik in een relatie zat die helemaal niet goed in elkaar stak. Wel een relatie die met geen enkele andere te vergelijken was ook niet met die van hierboven.(Hij leek om te beginnen niet op die van hierboven in geen enkel opzicht) Een relatie die ons helemaal beheerste, zonder dat ik het besefte wat er nou eigenlijk gebeurde, zat hij al onder mijn huid en ik onder die van hem, of in elkaars bloed. Het was een foute relatie in meerdere opzichten. Het ging bijvoorbeeld regelmatig "aan/uit'' (al is het hier en nu even moeilijk te verklaren wat dan precies uitging), hoe dan ook als het uit was had ik nooit het gevoel dat het uit was, omdat ik voelde dat hij er gewoon was, dicht bij mij, dus was het aan. En ik heb vaak genoeg de proef op de som genomen om te kijken of ik gelijk had, en ik had gelijk.
Maar dit keer voelt uit wel aan als uit. En toch is het aan. Iedereen die dit leest, als er al iemand dit leest, moet wel denken wat bazelt die nou. Ik heb er even over nagedacht waar dan het verschil ligt tussen de relatie van hierboven en deze. Ik denk dat het antwoord in de intensiteit ligt. Ook heeft het langer geduurd, waardoor emoties meer konden groeien.
Het is uitgeraakt omdat ik hem niet meer wilde, ik heb een aantal maanden bewust alle contacten geblokkeerd. Totdat hij na een tijdje weer met mij contact zocht. Hoewel ik toen nog steeds het gevoel had, ik wil niet, kwam het oude gevoel van verliefdheid en liefde weer terug, eigenijk zonder dat ik het besefte. Eigenlijk is het logisch dat hij toen iemand anders vond waarop hij verliefd raakte (dat was gek genoeg zelfs mijn wens!) Dus was het wel een beetje door mijn toedoen omdat ik helemaal geen contact meer met hem wilde. En elk positief gevoel probeerde om te zetten naar iets negatiefs, zodat in vredesnaam onze relatie zou stoppen. En op een gegeven moment voelde het ook aan alsof onze relatie uit was. Toen het nog aan was, scheen de zon feller en warmer en rook het buiten heerlijk naar bloemen, was de lucht blauw. Nu is het alsof er een lichte waas erover heen ligt. En toch is het aan, zoals ik al zei, omdat om te beginnen er nog veel gevoelens over en weer zijn echt gevoelens van liefde, en toch is het uit. Mens waar heb je het toch over, denkt iemand misschien.
Misschien kan ik het het best vergelijken met mensen die in een club zitten voor tuinkabouters (ik noem maar iets geks), voor hen zijn tuinkabouters je van het, hun hele leven draait er om en met veel verve vertellen ze erover met anderen en elkaar; dat schept een band want ze delen dezelfde passie. Als deze mensen met elkaar praten, voelen ze die band, ze weten oh ja hij houdt ook van tuinkabouters, ze spreken dezelfde soort taal , een taal die gebaseerd is op tuinkabouters). Als een van hen ineens niet meer van tuinkabouters houdt, zal een ander dat langzamerhand merken, dat komt omdat hij anders is gaan denken, hij spreekt niet meer dezelfde taal. En dat kan pijn doen omdat ze al die tijd die band deelden.
Zo is het ook met mijn huidige exrelatie, het voelt alsof het uit is en dat is heel pijnlijk.

Ik weet niet of het ooit goedkomt, hoewel ik het natuurlijk wel van harte hoop. Hoewel ik heel zeker weet dat ik echt niet op sommige van zijn eigenschappen zit te wachten. Toch voel ik voor hem, als je vraagt waarom dan, zou ik het niet eens weten. Er was altijd al magie tussen ons, en gek genoeg is het er nog steeds, er is nog altijd een heel sterke aantrekkingskracht tussen ons, magie en zal zo blijven tot weet ik veel. Ik ben benieuwd hoelang die magie gaat standhouden. Het gekke is dat ik dan toch aandacht kan hebben voor anderen. Want laatst was ik ergens, terwijl ik in gedachten met mijn ex bezig was en er kwam iemand naast me zitten, ik had niet goed gekeken wie er naast me zat, totdat ik toevallig opzij keek en in prachtige groene ogen keek, ik dacht wooowww! En dat was echt zo. Ik werd zelfs een beetje nerveus ervan omdat ik wel wilde flirten maar niet goed durfde, en een tijd later ook weer zoiets, ik kijk diep in iemands ogen en er gaat een geweldig gevoel door me heen. Ik heb er verder niks me gedaan, omdat ik geen behoefte heb aan een nieuwe relatie, nog niet, maar wie weet in de nabije toekomst wel.

afbeelding van Hetlevenismooi

@Elle7

Ja, dat zou een mooie uitvinding zijn, die anti-ldvd pil.

Bedoel je dat je nu op een ander level zit qua communicatie?
Dat daardoor alles is veranderd?
Het gevoel komt langzaam tot besef?
Dat je daarom denkt: het is uit, het is aan?
Ik hield veel van mijn ex, kon hem alleen niet bereiken.
Ik wilde hem bereiken, liefde was er wel.
Ook misschien wat onsamenhangend. Glimlach

Kijk steeds wat je gevoel, je intuïtie je aangeeft. Ga voor een mooie relatie.
Zoals een mooie relatie hoort te zijn.

Liefs!

afbeelding van Elle7

hallo Leven

Dat is nou het voorbeeld van begrijpend lezen: een schot in de roos (Michael van Gerwen zou er jaloers op zijn Knipoog ) beste Leven, je verwoordt het precies goed ''liefde is er wel alleen kon ik hem niet meer bereiken''. De communicatie zit inderdaad op een ander level, in 2 opzichten uit te leggen. Het is zeg maar alsof je niet de kabel gebruikt maar de sateliet of radar om met elkaar te communiceren alleen kun je elkaar niet meer bereiken omdat de een gewoon Nederlands is blijven spreken maar de ander ineens Zweeds. Over onsamenhangend gesproken Knipoog
Ja ik zou voor een mooie relatie moeten gaan ( los van mijn willen want ik wil het ook), ik wil graag een relatie zoals die hoort te zijn, maar wie wil dat niet. Een relatie die je energie geeft en niet een die je energie kost. Toch was die relatie ooit echt wel goed hoor, en onder goed versta ik dan o.a. dat het me energie gaf , dat ik het gevoel had dat ik een heleboel dingen aankon en ook deed, wat ik misschien zonder die relatie niet zou durven doen. Als ik dus daarop afga kan ik stellen dat de relatie nu is gedegradeerd (om het zo maar eens te noemen), omdat ik al wat ik hierboven schreef niet meer ervaar. En hij ook niet meer, neem ik aan, omdat het tweerichtingsverkeer is.
Aan de andere kant is er geen enkel stel dat niet moet vechten voor hun relatie, de beste relaties staan onder druk welke dan ook. Het punt is dat mensen ervoor willen gaan , of niet. Het betekent investeren, moeite doen om goed te communiceren, het bereid willen zijn te geven. Als je het mij vraagt begint het vooral met goede communicatie. In de relatie met mijn ex (of huidige vriend omdat het eigenlijk nog steeds aan is) was er geen sprake van, of kon er geen sprake van zijn om de relatie te herstellen, omdat er om te beginnen geen goede communicatie was. Er was eigenlijk alleen maar communicatie via het gevoel. En dat is er wel, het is aanwezig, volop zelfs, onbegrijpelijk gezien alles wat er is voorgevallen, maar toch waar. Dat maakt het zo moeilijk, misschien wel onmogelijk om elkaar los te laten. Hoe meer we proberen afstand te nemen, hoe slechter het lukt.
En jij, zou je je ex nog willen bereiken nu?
groetjes

afbeelding van mrpither

Re:

Wat bij jou opvalt is dat je moeite hebt met werkelijk loslaten.
Daardoor stap je met maar 1 been in een volgende relatie. Als die dan misloopt val je terug naar de vorige ex.
Exen zijn niet bedoeld om terug te keren, daarmee negeer je dan waarom het misging.
Je zult ook naar jezelf moeten kijken en wat jouw rol is geweest.
Je wil graag een goede relatie, maar dat kan alleen als je zelfinzicht hebt en een partner als aanvulling krijgt, niet als invulling.

Zomaar een mening.

afbeelding van Elle7

hallo mr. Pither

Hallo mr. Pither, bedankt voor ''zomaar je mening"'. Normaal gesproken heb je volkomen gelijk. Echter onder ''normale omstandigheden'' zou je wellicht direct gesignaleerd hebben dat ik exact dezelfde mening toegedaan ben als jij. Onder normale omstandigheden. Maar zoals ik al aangaf in mijn blog komt mijn relatie niet uit het vat ''gewone relaties'', en vereist daarom een andere benadering; ik weet zelf niet eens precies uit welk vat dan wel; jij? Please be my guest en brand los zou ik zeggen, want alle advies is welkom; Ik heb moeite met loslaten zeg je? Neen. Ik ga zelfs een stap verder: het is voor mij onmogelijk om los te laten, omdat de andere partij in zekere zin ook niet loslaat.
Ook mijn rol heeft zeker bijgedragen tot de ''breuk'' (sterker: ik heb het veroorzaakt),en dat is je dus niet ontgaan in mijn blog, goed gezien.
Ik denk dat een eventuele volgende relatie er een zal zijn met sowieso een mentaal sterkere partner, (die van uitdagingen houdt; en van mij natuurlijk )en die ik meteen op de hoogte zou brengen van de huidige situatie.
Niet zomaar een antwoord Knipoog
groetjes

afbeelding van mrpither

Re:

Ik vraag me af of er normale relaties bestaan.... Of zijn dat de relaties die stand houden, vaak ook nog tegen wil en dank?

Het vaatje waaruit je moet tappen ben jezelf, als je de omgeving/samenleving laat bepalen wat normaal is zit je niet op de goede weg.
Er zijn hier goede vraagbaken op de site aanwezig die je ongetwijfeld verder kunnen helpen, relaties zijn niet meer mijn ding.

Als jij zorgt dat je die mentaal sterke partner wordt, komt het helemaal goed met je!

afbeelding van Elle7

re

Ok bedankt voor de tips ik zal ze meenemen. Echter "relaties zijn niet meer mijn ding" vind ik intrigerend klinken .Ik probeer geen antwoord uit je te persen hoor als het te persoonlijk is, hou je t lekker voor jezelf.
Groet en goede avond

afbeelding van mrpither

Re:

Intrigerend?
Nee hoor, lang verhaal maar ik heb dat afgesloten.
Ik ben vrij en blij, heb twee prachtige kinderen, leuke baan, leuk huis, leuke vrienden etc.etc.. Heb verder niemand nodig.

afbeelding van Elle7

to mr. P

hartstikke goed dan dat je single bent maar toch compleet voelt; als je rotte ervaringen hebt meegemaakt kan ik me voorstellen dat dat je vertrouwen heeft geschaad in de liefde. Hoewel Liefde op zich is natuurlijk niet het probleem maar juist het wegblijven ervan, dus eigenlijk had er op je button moeten staan ''fck liefdeloosheid, ik zal er nooit meer voor vallen''. Anyway jij bent dus gewoon single & happy, maar zeg nooit nooit , wie weet dat er in de toekomst nog een lieve dame je pad kruist

afbeelding van mrpither

Re:

Het ontbreken van liefde is geen enkel probleem omdat het niet in m'n systeem voorkomt. Als die dame m'n pad zou kruisen zou ik het niet in de gaten hebben. Er is ook geen enkel verlangen oid ik vind het alleen maar een hoop gedoe.

afbeelding van Hetlevenismooi

Hoi Elle7,

Hahaha grappig voorbeeld Michael van Gerwen.
Had ik zijn geld maar. Lachen

Zitten we op hetzelfde level. Knipoog
Over zo een relatie.
Het heeft heel veel energie gegeven maar ook gekost.
Ik dacht steeds het komt goed. Communicatie is erg belangrijk, besefte ik pas toen ik in de relatie zat omdat het zo anders dan anders was. Beetje mysterieus.
Toch kom je dat andere level steeds weer tegen maar de liefde kan dat aan.
Het lijkt inderdaad wel een andere taal of andere wereld.
Mijn wereld is zo mooi dacht ik waarom steeds dat tegendraadse gevoel.
Dat komt natuurlijk door die andere frequentie.
Tweerichtingsverkeer zou het behoren te zijn, dat is mooi, niet eenrichtingsverkeer.
Ik denk ook dat je aan elkaar gewaagd moet zijn, al ben je verschillend.
Het is uit balans anders. Geen evenwicht. Het reageren naar elkaar toe.

Of ik mijn ex nog zou willen bereiken nu?
Ik heb dat altijd gewilt maar op een gegeven moment na weer veel energie erin gestoken te hebben en zijn handelingen mij tegenvielen (anders dan in de relatie), heb ik voor mezelf gekozen.
Ik heb ook mijn trots.

Groetjes terug!

afbeelding van Elle7

ha Leven

hoe is tie? Glimlach
als je het gevoel hebt dat er geen balans is, geen evenwicht, of iets anders wat de moeite waard is om te blijven, en alles te zeer 1 richtingsverkeer is, ja dan kan ik me voorstellen dat je beter uit elkaar kunt blijven; nou dat maakt jou ook single & happy of zou je liever weer iemand anders ontmoeten?
veel groetjes

afbeelding van Hetlevenismooi

Hai Elle,

Ik ben nu een tijdje single en heb al gedate maar geen klik.
Toen maar ff niet meer gaan daten en geen zin ook meer.
Ik vind het wel leuk hoor.
Nu heb ik volgende week een date.
Ff nog een keer bellen om het zeker te weten. Knipoog

Hoe is het met jou nu? Nog wat ontdekt voor jezelf? Glimlach

afbeelding van Elle7

Leven

hoi Leven, Leuk voor je dat je kunt daten . Het klinkt zo gezellig dat ik haast mee zou gaan puur voor de gezelligheid, maar dat kan ik maar beter laten, want ik zou op zijn minst verwachtingen wekken waar ik niet aan kan voldoen op dit moment althans niet. Ik ben gewoon niet toe aan een relatie
Geniet er dus maar van,
doe

afbeelding van Hetlevenismooi

Hoi Elle,

Dank je Glimlach

Doe waar je je goed bij voelt.
Single zijn kan ook fijn zijn, wil je niet anders in bepaalde omstandigheden, heeeeel fijn dan, voor mij wel. Knipoog
Geniet van je weekend! Onschuldig