Ik kan niet over mijn ex heenkomen, het lukt me gewoon niet! We zijn nu een jaar verder dan toen het allemaal gebeurde.

Ik was op vakantie naar Duitsland, hij was niet mee. Mijn vader kookte eieren en toen hij langs me heen liep met het pannetje kokent water om het af te gieten, brak het oortje van de pan af. Al het water viel over me heen.
Ik had 2e en 3e graats brandwonden op mn bovenbeen en onderbuik.
Ik had hem het nieuws natuurlijk meteen verteld aan de telefoon, hij reageerde ongeinterreseert, daardoor maakte ik me zorgen.

Eenmaal terug in Nederland kreeg ik dezelfde avond nog een sms met daar in: ik hoef geen verbrande vriendin, het is uit.
De dag daarna belde hij me op om te zeggen dat het hem speet, ik hield veel van hem dus wilde hem nog een kans geven. We hebben het nog 2 weken geprobeert, ik kon het niet meer, het was anders en ik kon hem niet vertrouwen.
Ik heb het daarom uitgemaakt.

Het doet me veel pijn, ik word nog elke dag geconfronteerd met de waarheid, die lelijke lidtekens op mijn been en buik zie ik elke dag, dus denk ik elke dag terug aan zijn woorden.

Ik kan het niet vergeten, en hem ook niet. Het is mijn eigen schuld want ik heb de relatie verbroken. Maar het kon niet meer, het klopte niet meer.

Ik weet niet hoe ik hier ooit mee kan leven.