Nou ik denk zij wel genoeg voor mij voelde (we zijn immers heel lang bij elkaar geweest..dan wel in knipperlichtvorm..af en toe een half jaar stop), maar dat zij sex nodig had als bevestiging en dat de sexuele bevestiging voor haar genoeg was om tegen zichzelf te kunnen zeggen:"Ja zij houdt van mij onvoorwaardelijk."
Zij wou gewoon iemand die onvoorwaardelijk van haar houdt, dus ook iemand die haar moest kunnen loslaten als het ging om haar gevoelens.

Weet je in het begin wilde ze een kind. Dat wilde ze al langer maar toen kwam ik in de picture. Ze was bang om dat tegen me te zeggen, uit angst dat de relatie verkeerd zou lopen. Op een gegeven moment werd de kinderwens sterker en haar wens was zo sterk dat omdat ik haar geen kind kon geven zij met een man naar bed wilde puur om een kind te maken, want puur natuur met iemand om een kind word je eerder zwanger van zo was haar idee. En ook niet zomaar iedere man, maar wel haar exvriend (waar ze overigens serieus inderdaad alleen een vriendschappelijk gevoel voor had omdat ze op vrouwen viel. (Ik ben een vrouw trouwens). Zij vond dat ik dat haar had moeten gunnen als ik echt van haar had gehouden.
Uiteindelijk heeft ze inseminatie geprobeerd met een ander..dat is helaas niet geukt.
Maar hier geef ik maar een voorbeeld van hoe zij dacht over onvoorwaardelijke liefde.

Maar haar idee van zich veilig voelen was dat ik haar niet zou afwijzen op sexgebied. En ik voelde me afgewezen omdat ik alleen maar sex kan als ik niet de hele tijd angst hoef te hebben dat als ik bepaalde dingen moeilijk kan accepteren ze mij gaan verlaten.

hoop dat het zo duidelijk is

Ik hoop dat ik het een beetje duidelijk heb neergezet

het is nu uit.. voor goed.. want ik heb er laatst een punt achter gezet.. met de gedachte:"Het lukt mij niet meer om sexueel open te gaan bij haar als zij zich steeds zo afgewezen blijft voelen als ik niet wil." Want ik heb de tijd nodig om mij veilig te voelen om uberhaubt sex te kunnen hebben. Nadat ik het uit had gemaakt had ze drie dagen daarna al een andere date en had ze niet verwacht zei ze maar dit is het helemaal...
En toen dacht ik jeeeee ..
vreemd gegaan is ze niet hoor..dat weet ik zeker..aangezien ze zo eerlijk is altijd (haha lees mijn teksten, ja ze was altijd erg eerlijk over haar gevoel)
Maar dat ze nu alweer met een ander loopt heeft echt mijn ziel geraakt...want ondanks dat ik er een punt achter heb gezet (dit keer..de vorige keren was zij het steeds ..wel tien keer achter elkaar in 7 jaar relatie) houd ik zielsveel van haar en wilde om die liefde wel met haar verder ... maar dat lukte niet omdat ik sexueel heel snel potdicht ga als er ook maar iets niet lekker zit in de relatie en dat voelde zij als afwijzing. Ik kon niet omgaan met haar vrijheidsdingideaal.
Ik had het gevoel dat ik haar heel vrij liet zeg maar, maar dat ze mij niet liet zijn wie ik was...dat mijn angst er niet mocht zijn..ik voelde mij niet begrepen.. en als ik mij dan even begrepen voelde ..duurde het weer even voordat ik weer open ging op sexueel gebied..maar dat geduld had zij niet ..omdat het voor haar zo als afwijzing voelde