Hij heeft een nieuwe vriendin

afbeelding van Nientjuh1

Het is raar. Ik heb hem al heel lang niet meer gesproken/gezien, ik denk niet meer zo veel aan hem, het is al ruim een jaar uit, maar toch, nu ik heb gezien dat hij (waarschijnlijk) een nieuwe vriendin heeft, gebeurt er toch wat met me.
Het is moeilijk uit te leggen. Het is niet echt verdriet, meer een soort jaloezie denk ik. Ik ben zelf totaal niet bezig met een nieuwe man zoeken, totaal nog niet toe aan een relatie, ik duw zelfs mannen weg, dan is het toch wel een raar gevoel dat hij wel klaar is voor iets nieuws.
Het is niet raar, het is immers al een jaar over tussen ons, maar zo voelt het wel. Ik voel me ook ineens eenzaam. Het zal wel weer overgaan. Misschien heb ik dit ook wel nodig om zelf verder te gaan. Anyway, ik moest het even kwijt!

Xx Nien

afbeelding van Trustinangels

Hey meid, Pfoe dat lijkt me

Hey meid,

Pfoe dat lijkt me inderdaad ook echt wel even een soort van klap in je gezicht alsnog, om te zien dat hij een nieuwe relatie heeft. Denk dat het niet uitmaakt of het na een jaar is of na twee jaar of nog langer.
Maar inderdaad wat je zegt, misschien had je dit wel even nodig om zelf ook weer verder te kunnen gaan. Het is zonde om alle mannen weg te duwen, wie weet zit er wel iets heel leuks en moois tussen, alhoewel ik er wel in geloof dat als het meant to be is het sowieso toch wel komt.
Ga vooral verder zoals je bezig was en bent, lees al maanden met je mee ook en je bent echt sterk! Dus ga zo door!

afbeelding van P.

Nientjuh

Hi Nientjuh,

Vreemd hé, hoe het hart werkt? Wanneer je brein denkt klaar te zijn met een situatie kan je hart ineens verraderlijke signalen af gaan geven. En het is normaal, zeker omdat je het ook rationeel benaderd.
Vasthouden, onbewust of bewust, doet meer pijn dat het uiteindelijke loslaten. Strandt je toch weer even met beiden benen op de grond na zo'n realiteit check, of niet? Pijnlijk, zéér pijnlijk, maar wel noodzakelijk om, zoals jezelf ook zegt, verder te kunnen gaan.

Laat het allemaal maar toe en over je heen komen, het mag. Wanneer je het onderdrukt omdat je denkt dat je na 12 maanden geen verdriet meer mag hebben, dan doe je jezelf alleen maar pijn. De klap komt daarna alleen maar harder. Wees lief voor jezelf en hou genoeg van jou om te accepteren dat 'jou'voelt wat zij voelt. Het mag.. daar hoef jij je niet voor te schamen.

Die eeuwige bullshit over 'gevoel is een emotie en een emotie kan je uitschakelen' van mensen die duidelijk niet in jouw schoenen hebben gestaan, naast je neerleggen. Een robot kan je misschien uitschakelen, eveneens je telefoon, je tv en het gasfornuis maar gevoel niet. Juist dát gevoel maakt jou menselijk. Leer ervan en vergeet niet dat liefde iets moois is. Ook jij verdient dat!

Wil je een heel mooi weekend toewensen.. En, wees lief voor jezelf! Knipoog

Groetjes,
P.