Ik weet niet zo goed waarom ik dit schrijf maar ik doe het toch.
13 jaar heeft het geduurd eer ik over mijn ldvd heen was maar ik ben er nu dan toch eindelijk overheen.
Het is echt voorbij, ik houd niet meer van hem, moet niks van hem hebben. Het voelt als een scheiding, net of we
getrouwd waren. Terwijl we elkaar al jaren niet hebben gezien. Enkel het laatste jaar via facebook met elkaar gesproken.
Ik weet nog dat ik vorige maand zo ontzettend verdrietig was en hij de enige man in mijn leven was met wie ik iets wou en had nooit gedacht dat daar zo abrupt een einde aan zou komen. Maar nu een maand later voel ik niets meer voor hem en ben ik zelfs verliefd op een andere man. Precies wat ik bij mijn eerste liefde had.

Mij is gewoon iets gelukt wat ik nooit voor ogen hield. Ik ben over mijn grote liefde heen en het enige wat ik kan is de hele dag blij zijn omdat ik verliefd ben op een andere man. Al voelde het de eerste dagen wel als een leegte, heel raar, en ik voelde mij schuldig zelfs, omdat ik denk dat hij nog wel op mij is. Maar dat doet mij niets meer. Hij heeft genoeg kansen gehad, EN daarom laat ik hem voortaan ook links liggen.

Ps, ik ben vaak genoeg verliefd geweest maar altijd S op de achtergrond. Nu is dat niet zo. Ik kan hem volledig links laten liggen en voel ook gewoon niets meer! Het voelt fantastisch omdat nogmaals hij nooit enige moeite voor mij heeft gedaan dan enkel soms zeggen dat ik zijn grote liefde was etc.

Ik hoop dat het jullie ook ooit lukt. En ik heb er alle vertrouwen in want mij is het immers ook gelukt. En alleen al zijn naam bewonderde ik zelfs en associeerde ik gelijk met enige echte liefde.

Ik ben nu toe aan een nieuwe fase in mijn leven. Met iemand anders en natuurlijk met iemand waar ik helemaal gek op ben. Ik hoop dat S ook over mij heen komt als hij dat al niet is. Want ik weet echt soms niet of alles een leugen is geweest of niet. Wens S het beste toe!