Hallo beste mensen,

Het is nu ongeveer 3 weken geleden dat het uit.. 10 maanden waren we samen en eerlijk gezegd waren het niet allemaal geweldige maanden, maar goed bij deze relatie weet ik nu wat "liefde maakt blind" betekend. Leerde hem voor de zomer kennen en was eigenlijk op slag verliefd, vrienden van mij die hem al redelijk goed kenden vonden hem geen geschikte vriend voor mij.. Toen hadden er al belleltjes moeten rinkelen, maar ik ging mijn gevoel achterna en ik ging er toch voor. In die 10 maanden hebben we een heftige relatie gehad met goede en ook veel slechte tijden. hij had redelijk wat problemen met zichzelf, en ik probeerde hem hierbij te helpen, ik heb mij nog nooit zo voor de volle 100% gegeven in een relatie als die met hem. Deed werkelijk alles voor hem, zocht werk voor hem, spoorde hem aan om te studeren en wilde er dus voor zorgen dat hij op het juiste pad bleef, omdat hij in het verleden met de verkdeerde mensen omging en daardoor geen doel voor ogen had. Ergens wilde hij wel geholpen worden maar hij bleef toch terug vallen in zijn oude gewoontes en vooral als de weekende eraan kwamen!! Uiteindelijk was het weer eens zover.. we woonden toen 3 weken samen in mijn appartament, en hij wilde weer eens weg met zijn vrienden. Ok geen probleem, maar ik voelde al aan dat het weer ging gebeuren; niks meer laten weten de hele nacht en zijn telefoon niet opnemen en vervolgens weer pas om 9 uur s'morgens thuis komen. Die nacht heb ik besloten er mee te kappen ondanks ik ontzettend veel van hem hield (nog steeds). Hij kwam s'morgens om 8:30 thuis en heb hem toen gezegd weg te gaan en zijn spullen mee te nemen. Heeft hij uiteindelijk niet gedaan dus heb ik alles in de garage gezet. 2 dagen later komt hij pas aan de deur, en heeft hij zo ongelooflijk bot gedaan dat ik het gewoon niet kon geloven omdat hij normaal gezien bij iedere verkeerde actie van hem de tranen uit zijn hoofd huilt. Ik voelde aan dat hij me die nacht had bedrogen en vroeg het aan hem, hij gaf het toe en was er schijnbaar nog trots op ook. Ik voelde me zo ellendig en sindsdien gaat dat gevoel niet bij me weg, en dat komt ook omdat hij bij dat andere meisje nu woont in de dezelfde wijk waar ik woon en er dus regelmatig meegeconfronteerd wordt. Iedereen is blij dat het gedaan is tussen ons, zelfs zijn eigen vrienden. Maar ik zit met een schaamte en vernederd gevoel.. Ik kan er niet mee omgaan dat hij verder gaat met zijn leven en er nog van geniet ook, en dat ik, me rot voel. Het is de omgedraaide wereld! ik probeer zo goed mogelijk mijn draad weer op te pakken, maar het gaat niet. En ik heb het gevoel dat dat pas weer gaat als ik weet dat hij zich rot voelt. Hij moet zielig komen doen en mij terug smeken, ook al ga wil ik hem nooit meer terug maar pas dan voel ik me goed en kan ik verder. Misschien raar om zo te denken, maar toch is het zo.
Het komt er op neer dat ik 10 maanden ben gebruikt en dat ik niks voor hem heb betekend en dat is mij nog nooit overkomen!
Hoop dat de dagen snel omgaan en alles langzaam slijt...

Liefs Sasa