Ja... ik denk dat je je moet afvragen of hij heeft gezegd dat hij geen contact meer met je wil, of dat je aan hem merkt dat hij (even) geen contact meer wil, want als dat zo is, is het niet verstandig om zoveel smsjes te sturen. Heb ik ook gedaan met mijn ex, zij wilde rust, maar dan k?ɬ?n ik gewoon niet en daardoor is het echt over gegaan. Als je hem dus terug wil, lijkt het me beter om je af te vragen wat h?ɬ?j nu wil en dat dan ook even te doen, ookal kan dat ontzettend moeilijk zijn. Laat hem bijvoorbeeld in een laatste smsje weten dat je nu echt een paar weken doet wat hij wil, omdat je nog altijd hem houdt.
Nog een raad: Schrijven schrijven schrijven! Op deze site of in een soort dagboek, maar schrijf gewoon alles van je af.

Heel veel sterkte

Groeten Breda076

Ik begrijp heel goed dat je nog veel van en over hem wilt weten. Je bent gewoon nog heel veel met hem bezig. Maar juist doordat jij zoveel contact met hem zoekt, blijf je ook steeds met hem bezig. Zie het als een soort stofje in je hoofd die jij maar blijft voeden..... Hoewel je vragen niet zomaar weggaan, heb je wel kans dat die naar de achtergrond verdwijnen op het moment dat jij niet steeds die paniek blijft voeden. Het klinkt mss raar, maar het kan zo wel werken.

Vragen over jullie relatie, over wat er mis is gegaan, wellicht kan je hem die na een tijdje nog stellen.
Jouw vragen over of hij een nieuwe vriendin heeft, hoe carnaval was, hoe het met hem gaat..... dat snap ik ook, maar je doet jezelf daar pijn mee. Ook als hij antwoordt want wat als hij zegt: carnaval was super en het gaat heel goed met mij??? Daarmee voedt jij weer je paniek en je angst.
Een hele moeilijke klik om te maken (eentje waar ik ook veel tegen vecht) is dat wat hij momenteel doet niks met jou te maken heeft. Ja, dat hij je negeert wel, maar geef hem daarin de ruimte. Hoe hij nu verder met zijn leven gaat, of hij gelukkig is of niet, dat doet hij niet met jou in je achterhoofd. Het leven gaat nu eenmaal verder. Het is logisch dat dat bij jou momenteel niet zo is, maar ook dat moment gaat komen.

Dat jij nog veel over hem wilt weten geeft aan dat je nog absoluut niet los van hem bent. Ik oordeel hier niet over! Ik kan dit zeggen omdat ik dit bij mezelf ook gemerkt heb. Maar jouw ex (net als de mijne) wil wel los zijn. Pas als dat bij jou zo is zullen jullie weer normaal met elkaar kunnen communiceren.

Nogmaals, ik oordeel niet, ik herken het alleen wel. Daarom wil ik je vertellen hoe het bij mij werkt en wat ik bij mezelf geconstateerd heb.
Schrijf van je af, maar probeer niet jouw paniek te voeden door steeds te blijven sms'en en bellen ed. Daarmee blijf je er teveel mee bezig.

Ik hoop dat je wat aan mijn inzichten hebt. Het feit blijft dat het jouw leven is, en dat jij dicht bij jezelf moet blijven.
Groetjes, Panic

Meis, ik snap zo goed hoe het bij jou voelt. Ik wilde dat ik nu even bij je was om je te troosten. Gezien jouw nickname denk ik dat ik stukje ouder ben (33) en ik heb bij mezelf dus pas recentelijk mijn angsten ontdekt. En die kunnen helaas je leven gaan overheersen.
Die mail van hem is hard, keihard, maar ook het bewijs dat je nu niks meer moet doen!! Hoe moeilijk ook, echt ik wilde dat ik naast je zat om je telefoon tijdelijk van je over te nemen ed.
NU moet je niks doen..... noppes, nada geen mail geen brief geen sms. Het komt niet over, hij wil het niet.

Wie weet kan je nog wel over een tijd hem een mail sturen met de vraag of je hem nog 1 keer kan spreken.
Want net zoals bij jou die paniek gevoed wordt, wordt bij hem momenteel die boosheid gevoed. Mss meent hij zijn mail voor altijd.... maar ook hij is een mens en heeft emoties. Mss wil hij wel nog 1 keer rustig met je praten op het moment dat zijn woede bekoeld is.
Besef dat als je nu iets doet, je zijn woede alleen maar blijft rechtvaardigen.

Wis hem! Wis zijn mobiel, wis zijn msn. Hoe kei-en keihard ook.
Probeer niet meer je op hem te focusen en probeer naar binnen te kijken, diep van binnen. Vraag je af wat je eigenlijk van hem wilt, en of je dat ook echt wilt. Want mss ben jij nu zo bezig met het contact zoeken en zoeken, dat je niet eens meer weet of je er iets mee opschiet om hem nog te spreken.
Momenteel heb je helemaal niks aan hem.

Gossie, ik weet zo goed hoe je je voelt.....

Hai Ing,

Eerlijk gezegd ben ik het niet geheel eens met wat Panic zegt. Mijns inziens schiet je er niet zoveel op om te denken voor je ex (hoe zou hij reageren, wat zal hij denken etc.). Het is jouw leven, jouw verdriet en jij hebt er behoefte aan om de relatie die jij en je ex hadden op een fatsoenlijke manier af te sluiten. Of je ex nu wel of niet zit te wachten op een zoveelste smsje maakt naar mijn mening niets uit. De tijd waarin jij werd geacht rekening te houden met de gevoelens/mening/standpunt van je ex is voorbij! Je kunt wel een half jaar gaan zitten wachten tot de boel bekoeld is, om vervolgens nog een keer een gesprek aan te gaan over het hoe en waarom, maar wat schiet je daarmee op dan? Ga je dan een half jaar wachten voordat je pas echt kan beginnen met alles af te sluiten?

Als ik jou was zou ik even een weekje niets van me laten horen (of in ieder geval een paar dagen na je laatste sms) zodat hij even kan proefen wat het inhoudt als jij er niet bent voor hem en daarna contact met hem opnemen, om te vertellen (eisen) dat je hem nog 1 keer onder vier ogen wil spreken, omdat er een aantal zaken zijn die volgens jou nog moeten worden uitgesproken. Als hij vervolgens aan de telefoon (of wat dan ook) vraagt waarom en wat dat voor zin hebt, dan zou ik daar verder niet op ingaan. Dit is iets wat je onder 4 ogen moet bespreken en niet over de telefoon en dat kun je hem ook gerust vertellen. Van belang is echter wel dat je je ex na dat gesprek laat gaan. Misschien dat jullie nog wel contact zullen houden (op termijn), maar zorg er daarbij voor dat het initiatief bij hem komt te liggen. Als je achter hem aan blijft lopen, dan zal dat je gevoel voor eigenwaarde niet ten goede komen.

Overigens moet je er wel rekening meehouden dat een dergelijk gesprek met je ex jou niet per definitie het gewenste resultaat zal brengen. Immers, zoals Panic al zegt, is de kans dat je ex jouw gevoelens en intenties niet begrijpt erg groot. Daarbij houdt hij niet van je op een manier die jij graag zou willen (en ook verdient) en zal hij je dus niet kunnen geven wat je wil/nodig hebt. Echter zal je in een dergelijk gesprek wel een antwoord op een hoop vragen kunnen vinden (als hij tenminste eerlijk en open met je wil/kan praten) en daarmee zal het makkelijker worden om ?ɬ©?ɬ©n en ander af te sluiten.

Ik hoop dat je ergens de kracht kunt vinden om je ex te laten gaan en te kiezen voor jezelf. Uiteindelijk zal je er alleen maar sterker van worden!!!

Liefs.., D

Hey inge,

Wat ontzettend rot zeg dat hij niet reageert en je zo'n berichtje stuurt. Het lijkt mij ook echt heel vervelend dat je het helemaal niet uit kan praten.
Wat goed dat je nu gaat proberen iig een weekend lang afstand te nemen. Ik ben het alleen met panic eens dat je het echt voor jezelf moet doen en niet voor hem. Ik snap heel goed dat je zo denkt, dat doe ik stiekem ook, maar ik vind het echt 'makkelijker' als ik het idee heb dat ik het voor mijzelf doe. Ik heb mijn ex vorige week gezegd dat het me beter leek om even geen contact te hebben. Ik raakte elke keer in zo'n diep dal als ik hem gesproken had. Dan belde ik hem midden in de nacht om te vragen of hij echt niet bij me terug kwam enzo. Het was (is) echt moeilijk om afstand te nemen, want eigenlijk wil ik gewoon bij hem zijn, maar het feit dat ik het nu voor mezelf doe, dat maakt wel dat ik het beter vol kan houden. En ook dat ik een beetje trots op mezelf kan zijn dat het lukt. Daarnaast wil ik ook geen mooie herinneringen aan onze relatie kapot maken.

Jij moet sowieso met jezelf verder, dus je bent zelf nu echt het belangrijkste, hoe moeilijk dat ook is.. En als je hem weer iets wilt sturen, zet dan hier snel een berichtje, dan kan je met ons erover praten!

heel veel succes, liefs

Aub Ing, niet sms'en!! Als ik even advocaat van de duivel mag spelen...
Hij wil geen contact met jou nu. Hij ergert zich eraan of wat dan ook. Dan krijgt hij een sms van je met die vraag. Dat ergert hem nog meer! Want jij mag je van hem niet meer met zijn leven bemoeien. En zo gaat hij dat wel zien. Of hij reageert niet, of hij reageert naar. Daarnaast, wat hij je ook terug sms't. Ga je dat geloven???
Dit zijn echt rotdingen om te horen, dat hij een ander heeft gezoend. Mss is het waar, mss ook niet. Maar verwacht niet dat hij je de waarheid gaat vertellen.
Meis, kom op, je kan het. Probeer jezelf te verheffen boven je eigen paniek.

Ik ben zo boos, verdrietig en radeloos... ik wil zo graag gewoon een antwoord en het liefst zou ik nu naar hem toe gaan, bellen of smsen, maar ik kan het beter niet doen!!
Ik vind het allemaal zo gemeen... het voelt alsof hij nu heeft gewonnen. Ik val hem niet meer lastig en dus kan hij lekker verder. Ik voel me echt zo vreselijk...
Kreeg ik nou maar een lief smsje van hem, maar hij laat gewoon helemaal niks weten.. zou hij eigenlijk wel beseffen wat hij me aandoet of zou hij helemaal niet meer aan mij denken?? Ik denk dat ie blij is dat ie van mij af is...toch hoop ik dat ik binnenkort weer iets van hem hoor of met hem kan praten. Op deze manier blijf ik er mee zitten krijg ik nooit een antwoord op al mijn vragen...
Ik kan er echt niet meer tegen hoor, ik weet niet meer wat ik moet doen... op deze manier geef ik hem zijn zin en wint hij van mij...

Hee ing,

Heb je nog hoop hem terug te winnen? Want dan moet je echt ophouden met contact zoeken. Ik ben de verlater en ik kan je wel vertellen dat het continue contact zoeken mij ook op de zenuwen heeft gewerkt. Uitmaken is het aangeven van een superduidelijke grens. En de contactmomenten van daarna gaan over die grens heen. Hoe moeilijk het ook is om daar aan te wennen.

Een gesprek is trouwens wel heel zinvol, voor beiden. Alleen is het niet zo dat een gesprek ook afsluit. Even. En dan begint het hele weifelen en twijfelen over het waarom weer opnieuw. Maar ja, een relatie die verbroken is betekent juist dat je dat soort twijfels en weifels niet meer bij de ander neer kunt leggen. Het kutte is ook, een gesprek kan je een paar antwoorden geven. Maar ik denk niet dat welk gesprek ooit je antwoord kan geven op vragen als: hoe kan het dat je niet meer genoeg van me houdt, of hoe kan het toch dat je me verlaten hebt. Daar zijn geen antwoorden op te vinden die bevredigend zijn uiteindelijk. Denk ik.

Als je geen hoop hebt om hem terug te winnen, dan kan ik me wel voorstellen dat je ondanks zijn bezwaren een gesprek wilt. Ik vind ook dat je recht hebt op een gesprek! Maar dan is voor zijn neus staan, denk ik, effectiever. Je moet je alleen ook dan er heel erg van bewust zijn dat het eenmalig is. Dat meer eigenlijk ook uiteindelijk alleen maar meer pijn gaat opleveren. Ook voor jou.

Ook loop je het risico dat hij dan helemaal flipt.

Wees wijs met je eigen behoefte aan dat contact en wees je er heel erg van bewust wat je wilt bereiken met dat contact. Je kunt iemand niet dwingen bij je terug te komen. En op dit moment gaat hij ook niet ineens toch inzien dat je leuk bent. Hij kent je al.

Heel heel veel sterkte. En wat panic ook al schreef, maak een beveiligingssysteem. Sms een ander, schrijf hier, schrijf ellenlange brieven die je verscheurt, maar zodra je duimen richting zijn naam gaan in je telefoon, ga er dan ff op zitten.

Sterkte!!!

Boa

Het beste is naar mijn mening het achter je te laten, hoe moeilijk het ook is. Dit kost je namelijk zoveel tijd en energie en je schiet er niks mee op zo te lezen. Het maakt ook niet uit wat hij denkt, want het gaat om jou. Zelf heb ik hem gemaild dat ik totale rust wil en geen contact meer wil. En dat was het. Het bevalt me heel goed.
Het is een week een al ellende, de tweede week ook nog, en toen ging het beter.
Ik weet niet of het veel nut heeft een gesprek aan te gaan. Zelf zou ik er weer een week erg veel last van hebben als ik hem nu zou zien (verwarring etc). En veel vragen behoud je. Veel ragen worden trouwens zinloos op het moment dat je beslist dat je niks meer van hem wilt.

Wat goed dat je al zo lang niks van je hebt laten horen!! Ik snap hoe moeilijk het is, ik ben er vandaag namelijk ook voor gezwicht (zie mijn verhaal), dus echt heel goed! Ik ben het met de rest eens dat het ook voor jou goed zal zijn om even niet bezig te zijn met contact zoeken. En ik denk dat je inderdaad meer respect bij hem wint door hem even met rust te laten. Hij zal het vast en zeker heel goed van je vinden dat je dat nu doet. Maar als hij je zou smsen daarover, dan zou hij je, denk ik, weer blij maken met een dode mus en dat wil hij niet.
Ik denk dat het heel moeilijk is om echt goede vrienden te worden met je ex. Ik weet nu ook echt niet goed hoe ik me tegen over hem moet gedragen. Je bent zo gewend om intiem met elkaar te zijn, geestelijk en fysiek, dat ik me niet zo goed houding weten te geven tegenover hem. Ik hoop dat het toch wel kan, als er meer rust is.

Heel veel sterkte ing, en schrijf maar lekker verder hier! liefs