ik weet het niet meer

afbeelding van morgan77

hoi ik ben nieuw en lees al een tijdje jullie verhalen.Mijn relatie is nu ongeveer drie weken uit.Ik dacht echt dat dit voor altijd was...
Mijn ex heeft het door de telefoon uitgemaakt uit het niets.Mijn ex woont in friesland ik in den haag dus we komen elkaar nooit meer tegen.
We hebben sindsdien amper kontakt gehad.Ik heb verschrikkelijk veel pijn en probeer echt niet te bellen.Het enige wat mijn ex als reden gaf is dat het gevoel weg is.We hadden daarvoor nog vijf hele leuke dagen gehad en ik heb niets gemerkt.We hadden geen ruzie en er is denk ik geen ander in het spel want wij waren altijd samen als we vrij waren.we werken allebei in ploegendienst en hebben dan amper tijd om andere dingen te doen.Mijn grote vraag is nu: ik lees jullie verhalen al een paar weken en ik hoor niets over de gevoelens van degene die het heeft uitgemaakt.Ik word gek van onzekerheid!Hiervoor heb ik ook een lange relatie gehad en toen heb ik echt een half jaar achter mijn ex aan gezeten,wat absoluut niet geholpen heeft.Nu wil ik dat absoluut niet doen,maar het kost zoveel moeite.Is het bij iemand hier nog wel eens goed gekomen?juist door niks meer te laten horen of kent iemand hier iemand die het heeft uitgemaakt en spijt heeft gekregen?ik hoor het graag.groetjes morgan

afbeelding van kusje17

Heyy

Heey, ja mijn ex heeft het ook uitgemaakt, en steeds als ik niks meer van me laat horen en afstandelijk doe komt hij weer aan de deur van oh ik mis je zo mag ik bij je blijven slapen en alles. Een weke terug noemde hij me zelfs zijn vriendin en hij hoopt dat ik niet ''vreemdga'' .. Het is al sinds 3 december uit!! dus we zijn nu al een halfjaar aan de gang.. we gaan nog steeds om met elkaar alsof we geliefden zijn hij is nog meegeweest op vakantie en gaat in de zomer ook weer 3 weken met me mee. Maar soms slaat hij ineens heel erg om, dan doet hij ineens were afstandelijk en wil hij feesten en dan is het heel moeilijk voor mij om hem niet te claimen. Ik weet niet hoelang het al uit is bij jou, maar valse hoop hebben dat het misschien weer goedkomt is ook niet goed. De enige manier om te kijken of hij je echt mist is inderdaad geen contact hebben. Ik geloof wel in het zinnetje: Als je bestemd bent voor elkaar dan komt het wel weer goed. Ik hoop voor jou dat jullie ook bestemt zijn voor elkaar het is zo moeilijk allemaal. Heel veel sterkte!!

afbeelding van Kami

Hoi

Mijn ex heeft het ook uitgemaakt, maar bij ons omdat er bij hem een ander in het spel was. Ik heb een paar weken echt gek gedaan, bleef hem bellen, opzoeken, het hielp allemaal niets, hij was zeker van zijn keuze...

Dus heb ik me er uiteindelijk bij neergelegd & heb ik alle contact verbroken. Een paar maanden hoorde ik heel weinig, daarna weer steeds meer, tot het hoge woord er uit kwam. Hij miste me zo, hij wilde me terug, hij wilde alleen maar mij.

Ondertussen zijn we weer 2 maanden verder, omdat zoveel dagen vraagt hij me of ik hem alsjeblieft geen tweede kans wil geven, maar ik doe het niet. Ik verdien beter dan een bedrieger & ondertussen heb ik ook beter gevonden...

Maar het kan dus wel, dat ze terugkrabbelen. Had je maar beter moeten nadenken voor je het uitmaakte denk ik dan.

afbeelding van Broodje

Hey Kami, Dat is nog eens

Hey Kami,

Dat is nog eens een opsteker! Glimlach

Voel ik me gelijk een stuk beter! Dank je!

afbeelding van listen2it

Hoi.

Tja daar is moeilijk antwoord op te geven, ik zit in hetzelfde schuitje als jij mijn ex vriendin heeft het ook uitgemaakt omdat het gevoel minder is na bijna 10 jaar. En wij hebben elkaar nog 1,5 maand elke dag moeten zien omdat we samen een zaak hebben. Dat was voor mij heel erg moeilijk, vooral omdat er geen ruzie was, niemand anders in het spel, maar geen relatie meer. Maar gisteren(vaderdag) is ze 2 keer langsgekomen omdat ze het zo erg voor me vind dat ik helemaal alleen zat(mijn vader is all 11 jaar dood) terwijl zij met veel mensen om haar heen is. Ze is nog mee naar het kerkhof geweest, trooste me ook de hele tijd. Maar vooralsnog blijft ze bij haar beslissing. Ze zegt wel dat ze me misschien wel heel erg zal gaan missen als ze me een tijd niet ziet, maar zegt meteen dat ik daar geen hoop op moet hebben. En JUIST omdat ze zegt dat ze me misschien wel zal gaan missen word het voor mij alleen maar veel moeilijker om dit los te laten. Ik ben nu bijna 13 weken verder, maar het voelt als vorige week, snap niet waar die maanden gebleven zijn.

Maar om op je vraag terug te komen, ik ken verhalen van mensen die na een tijd weer bij elkaar terug zijn gekomen. En met wie de relatie nu perfect is, zelfs kinderen gekregen samen. MAAR die verhalen zijn HEEL schaars. Ook verhalen van mensen die weer bij elkaar terug zijn gekomen, maar bij wie het niet werkt. En dat heeft heel vaak volgens mij een geestelijke reden. Als je weer bij elkaar terug komt is het nooit meer als daarvoor. Er zal nog heel lang twijfel bestaan, Doe ik het nu wel goed? Zal hij/zij niet weer de benen nemen? Twijfeld hij/zij nu weer niet?
Dit is dus een heel onzeker bestaan, en je moet alletwee heel sterk in de schoenen staan om daar mee om te kunnen gaan.

Dus het kan wel, maar hoop er niet te veel op. Al is dat verdomde moeilijk, ik weet waarover ik praat.

afbeelding van Ron038

Ik denk, dat de issue het

Ik denk, dat de issue het volgende is:
Voor jezelf moet je je afvragen, wil ik diegene wel terug, nadat de ander er vandoor is gegaan, en een relatie is begonnen.

Ik heb mezelf die vraag ook gesteld.
Stel ze komt na een paar maanden erachter dat het niet helemaal is, wat ze gehoopt had.
Wat zou ik doen?

Eigenlijk heb ik daar niet lang over hoeven nadenken.
Antwoord is NEE.
Is dat makkelijk? Ook nee, maar ik heb wel eigenwaarde.
Ik en jullie, zijn geen speelballen van. Eerst met veel verdriet zitten, je krabbelt weer omhoog, om vervolgens doodleuk weer bij elkaar kruipen omdat je nog gek op hem/haar bent.
En dan te hopen dat het net zo zal zijn als vroeger. Dat is een illusie.
Het gebeurd ook maar zelden hoor, maar het kan wel.

Alleen voor mezelf is dat boek dicht.
Daarvoor heeft ze mij teveel verdriet aangedaan.
En dat laat ik niet meer gebeuren, niet door haar meer.
Laat voorop staan, dat ik haar nu nog mis, en verlang naar haar.
Maar dat zal over een tijdje ook wel anders zijn.
Dan kan ik normaal, als mens, en niet meer als partner, met haar praten over de dagelijkse dingen wat betreft mijn zoontje.

NIemand is het waard om te worden ingeruild voor een ander.
Als dit wel het geval is, dan zou ik je een raad mee willen geven, om voor jezelf af te vragen, wil ik eventueel die persoon nog wel.
Verstand en gevoel, rationeel en emotioneel.
Twee aparte zaken, de een gebruikt zijn verstand, en de ander volgt zijn gevoel.
Ik gebruik mijn verstand. Ik wil niet op plek 2 of 3 komen.

Ron
x

afbeelding van Marci

praten

Hoi,

Door de telefoon uitmaken is wel erg makkelijk. Als er nog gevoelens zijn van zijn kant en/of jij wil antwoorden. Dan is het soms zinvol om na een aantal weken toch een keer met elkaar af te spreken zonder dat jij het zielige vogeltje bent. Een oog in oog gesprek kan voor jou verheldered zijn en voor hem ook! En mocht het niet goedkomen. dan heb je toch misschien antwoord gekregen op je vragen. En dat is weer goed om het te kunnen verwerken. Maar verwacht er niet teveel van!

m