Impasse

afbeelding van Roy1973

Hallo,

Ik weet niet of mijn verhaal hier echt thuis hoort,maar misschien zijn er mensen die mij enige raad kunnen geven. Ik ben Roy en ben 34 jaar. Ik heb al anderhalf jaar een relatie met een hele lieve vrouw van 42 jaar. Het ging een tijd goed,alleen nu zijn wij op een breekpunt gekomen. Ik wil vechten voor onze relatie alleen denk ik (weet bijna zeker) dat mijn vriendin de relatie wil stoppen. Wij hebben in die 1,5 jaar vrij weinig sexueel contact gehad,dat lag voornamelijk aan mezelf. Ik heb last van erectieproblemen en daar baal in ontzetten van en zij ook. Maar is dit nou echt een punt om een relatie te beeindigen? Ik hou van haar,zielsveel. Maar zij zegt me dat het gevoel bij haar weg is en gevoel kan je niet dwingen. Maar ik probeer er alles aan te doen om het gevoel weer bij haar terug te krijgen,alleen lijkt het alsof zij het niet wil. Ik kan haar moeilijk peilen,de ene keer zegt ze lieve woordjes tegen me en doet ze alsof alles koek en ei is. En de andere keer voel ik mij zo waardeloos en is ze zo kleinerend tegen mij. Ik weet niet hoe hier nou mee om te gaan. Zelf de relatie beeindigen kan ik niet,daarvoor voel ik nog teveel voor haar. Maar ik loop nu al weken met een hopeloos en klote gevoel. Ik durf haar niet eens meer aan te raken of te zoenen omdat ik bang ben dat ze mij afwijst. Wij geven elkaar alleen nog een zoen tijdens het weggaan,thuiskomen,wakker worden en voor het slapen gaan. Dit is toch niet gezond voor een relatie? Het is toch te zot voor woorden dat ik niet eens mijn eigen vriendin kan zoenen als ik daar zin in zou hebben. Om van de sex nog maar niet meer te spreken. Ik voel mij hier dood ongelukkig door,maar kan de knoop niet doorhakken om bij haar weg te gaan. Want dat vindt ik de makkelijkste oplossing en ik wil vechten voor de relatie. Heeft iemand misschien suggesties ofzo hoe ik mijn relatie wat aan een zijde draadje hangt nog kan redden? Ik hoor het graag van jullie.

afbeelding van eeffie

praten en ...

Ik denk dat je met haar moet praten en ook dat je wellicht kan bespreken hoe het sexueel beter kan desnoods met een therapeut sexueel therapeut die heb je ook. Want jij baalt ervan en zij wellicht ook. Dat kun je oplossen maar de afstand die je voelt moet je besprekene met haar.
Sterkte Eeffie

afbeelding van Lissabon

Passie enzo

Ik was vorige week bij een relatietherapeut en hij vertelde mij het volgende: Iedere goede relatie bestaat voor 75% uit geborgenheid, veiligheid en uiteraard liefde en dus dingen voor elkaar doen en overhebben. 25% van de relatie bestaat uit passie, hartstocht, lichamelijke liefde want dat is wat de relatie zo bijzonder maakt, het is dus niet het belangrijkste, maar wel een voorwaarde. Als jij problemen hebt op dat vlak dan is het misschien verstandig als je uitzoekt waar die problemen vandaan komen. Bovendien is het zo dat je op veel manieren lichamelijke genegenheid kunt tonen, en dat zouden jullie dan uit moeten vinden, wat nog wel kan. Ik leer echt ontzettend veel deze laatste weken, van heel veel mensen hier op dit forum, maar ook door veel naar mezelf te luisteren en emoties te doorvoelen. Ik ben ervan overtuigd geraakt dat die 25% passie er inderdaad moet zijn in een relatie, ik heb zelf altijd het hardst geroepen dat het niet zo belangrijk is maar dat is het wel. En als je die passie niet meer kunt vinden en oproepen in je relatie dan moet je bij jezelf nagaan of je daar de rest van je leven mee kunt leven, en als dat niet kan dan moet je dus weg bij die partner. Veel succes gewenst hoor, liefs Lissabon

afbeelding van Mercurius

Kill your inner wussy

**Ik weet niet of mijn verhaal hier echt thuis hoort,maar misschien zijn er mensen die mij enige raad kunnen geven.**

Ik heb je verhaal gelezen en ik zal eens een poging wagen.... Weet je wat een "wuss" is?, een wuss is een kruising tussen een pussy en een whimp, ga voor de spiegel staan en zeg: IK BEN EEN WUSS, bitchslap jezelf in het gezicht en zeg: IK ZAL NOOIT MEER EEN WUSS ZIJN.

Ik kan het weten ik ben het namelijk een groot gedeelte van mijn leven geweest (een wuss dus) Je moet gewoon vergeten wat je in je opvoeding hebt geleerd over wat vrouwen willen en waardoor ze zich tot je aangetrokken zouden voelen. Aantrekkingskracht gehoorzaamt in elk geval niet aan de wetten van de logica.

**Ik ben Roy en ben 34 jaar. Ik heb al anderhalf jaar een relatie met een hele lieve vrouw van 42 jaar. Het ging een tijd goed,alleen nu zijn wij op een breekpunt gekomen. Ik wil vechten voor onze relatie alleen denk ik (weet bijna zeker) dat mijn vriendin de relatie wil stoppen. Wij hebben in die 1,5 jaar vrij weinig sexueel contact gehad,dat lag voornamelijk aan mezelf. Ik heb last van erectieproblemen en daar baal in ontzetten van en zij ook.**

Ik ken de oorzaak niet van je/jullie "probleem", ben je hiervoor al eens naar een huisarts geweest? Ik kan me in ieder geval wel voorstellen dat een vrouw erectieproblemen van haar partner persoonlijk opvat als in: Hij wordt niet opgewonden van me. Anyways voor veel erectie problemen zijn er gelukkig ook oplossingen.

**Maar is dit nou echt een punt om een relatie te beeindigen?**

Zou kunnen...Nogmaals: wordt er iets aan het erectie probleem gedaan? Kan er iets aan gedaan worden?

**Ik hou van haar,zielsveel. Maar zij zegt me dat het gevoel bij haar weg is en gevoel kan je niet dwingen.Maar ik probeer er alles aan te doen om het gevoel weer bij haar terug te krijgen,alleen lijkt het alsof zij het niet wil.**

Je kunt iemand met rationele argumenten niet overtuigen van aantrekkingskracht, en daarbij vrouwen zitten niet logisch, wat zeg ik: compleet irrationeel in elkaar.

**Ik kan haar moeilijk peilen,de ene keer zegt ze lieve woordjes tegen me en doet ze alsof alles koek en ei is. En de andere keer voel ik mij zo waardeloos en is ze zo kleinerend tegen mij. Ik weet niet hoe hier nou mee om te gaan.**

Je moet van jezelf houden ongeacht de kuren van een ander, en dat is lastig i know, maar wel essentieel denk ik.

**Zelf de relatie beeindigen kan ik niet,daarvoor voel ik nog teveel voor haar. Maar ik loop nu al weken met een hopeloos en klote gevoel. Ik durf haar niet eens meer aan te raken of te zoenen omdat ik bang ben dat ze mij afwijst.**

Elk van je gedachten is een gebed en ze zullen allemaal worden verhoord, als jij handelt uit angst dat je haar kwijtraakt, durf ik te wedden dat dat ook gaat gebeuren. Mischien een beetje kort door de bocht maar probeer de volgende houding eens een weekje uit (en je zult versteld staan van het resultaat): Probeer eens schijt te hebben aan wat zij van je vindt en van je verwacht, vrouwen vinden het afstotend als een partner onzeker is en goedkeuring vraagt, trek je gewoon een weekje helemaal niks aan van wat ze zegt of doet, ze wil een partner geen personeel.

**Wij geven elkaar alleen nog een zoen tijdens het weggaan,thuiskomen,wakker worden en voor het slapen gaan. Dit is toch niet gezond voor een relatie?**

Nee inderdaad, ik zou zeggen ga dingen doen die niet op haar gericht zijn, ga je vermaken met dingen die van jou zijn, spreek af met vrienden, ga dingen doen buiten de deur zonder haar, gun haar het cadeau van jou te missen, en daarbij als je dan weer bij elkaar bent heb je wat om over te praten buiten de relatie spanning om.

**Het is toch te zot voor woorden dat ik niet eens mijn eigen vriendin kan zoenen als ik daar zin in zou hebben. Om van de sex nog maar niet meer te spreken. Ik voel mij hier dood ongelukkig door,maar kan de knoop niet doorhakken om bij haar weg te gaan. Want dat vindt ik de makkelijkste oplossing en ik wil vechten voor de relatie.**

Dat van die sex, uhm, das toch ook een beetje jouw ding?, en dat van de makkelijkste oplossing is gewoon gelul namelijk: Hoezo is de gemakkelijkste oplossing per definitie niet goed?? En daarbij jij vindt het helemaal niet de gemakkelijkste oplossing om een punt achter jullie relatie te zetten, dat zet je eerder in je posting namelijk helder uiteen.

**Heeft iemand misschien suggesties ofzo hoe ik mijn relatie wat aan een zijde draadje hangt nog kan redden? Ik hoor het graag van jullie.**

Ik weet niet of de relatie nog te redden valt, wil je de relatie echt redden? of ben je bang voor verandering? Ga eens na waar die erectiestoornis vandaan komt en of je er wat aan kan doen. Als het "psychisch" blijkt te zijn dan verzet je lichaam zich mischien tegen je relatie. Ga eens bij jezelf te rade wat JIJ wil in dit leven, behalve bevestiging van je aanstaande ex. Als je je daarop richt lijkt mij de kans het grootst dat ze zich weer tot je aangetrokken gaat voelen.

Succes&Groet
Mercurius

afbeelding van melle

Bonuspunten

Mercurius, ongelooflijk wat een goed antwoord! Het is alsof ik ook even een
klap in m?Ǭ¥n gezicht krijg. Zo waar allemaal, ik sta er versteld van haha.
En dat je gedachten worden verhoord schijnt ook te kloppen, misschien een
leuke tip voor anderen: het boek van Louise Hay over affirmeren.
Daarin staat beschreven dat als je in dingen geloofd, ze ook waarheid
kunnen worden. (dus ook het negatieve!) Het stomme is alleen dat ik het altijd
allemaal zo goed weet te verwoorden voor anderen, maar zelf ben ik vaak
te slap om het in de praktijk te brengen. Positief denken, was het maar
zo makkelijk..
En nog even om terug te komen op jouw verhaal Roy, ga eens goed bij jezelf
te rade of het erectieprobleem wel de ware aard van je relatieprobleem is.
Denk je dat als dat opgelost zou zijn, je relatie wel weer als een trein
loopt? Er zal vast meer aan de hand zijn...

afbeelding van Mercurius

zegeltjes bij?

Beetje offtopic mischien maareh Melle: het voor anderen zo goed weten, maar moeite met de kennis op jezelf toe te passen, heel herkenbaar. Volgens mij is daarin de valkuil: Genoegen nemen met iets te "snappen", zonder er daadwerkelijk iets mee te doen, mijn remedie: verlaat de plek/ het moment van een voornemen niet voordat je minimaal 1 concrete actie hebt ondernomen in de richting van je idee. Omdat we ons natuurlijkerwijs verzetten tegen verandering is de neiging tot uitstel/afstel erg groot. Enne bedankt voor de bonuspunten!