In de war..

afbeelding van lennie87

Hallo,

Ik schrijf nooit mijn verhaal op internet, maar vind het wel eens keer lekker om hier te doen. Misschien komen er tips uit waar ik iets mee kan. Ik, man 25 jaar, heb drie jaar relatie achter de rug met een leuke meid.

Hieronder zal ik de situatie uitleggen. Eigenlijk ging alles goed tot het laatste jaar waarin we gingen samenwonen. Dit was eind 2011, we hebben toen veel meegemaakt. Ik startte met een eigen bedrijf en niet lang erna hoorde zij dat ze ziek was, chronisch. Ik ga hier niet teveel op in, maar het resultaat was dat ze eigenlijk heel vaak moe was. Allebei hadden we het erg druk met werk/school. Ik zat volledig in mijn eigen bedrijf, waardoor ik er soms (deels onbewust) niet voor haar was. Aangezien ik een prater ben en zei niet, kon ik hierdoor niet vaak opmerken wat er in haar hoofd omging op bepaalde momenten, eigenlijk stapelt ze alles op. En vervolgens ben ik degene die het had moeten vragen wat er aan de hand is..

Doordat ik open ben en zij gesloten kwam er een kloof tussen ons, want echt goed met elkaar praten was er niet vaak bij. Bij ruzies had zij altijd een redelijk lange herstelperiode nodig, want liever praatten ze er dan niet over en liet de tijd het helen. Meestal werd er dan daarna niet tot nauwelijks meer over gesproken.

Eerder was het uitgegaan tijdens het samenwonen, wilde ze abrupt het huis wegdoen, kon haar niet tegenhouden. Twee weken later kwam ze weer terug om te zeggen dat ze spijt had. Daarna ging het de goede kant op.

Uiteindelijk zijn we samen het huis gaan uitruimen, want zij ging terug naar haar moeder, ik woon nu bij een vriend. Omdat ik overdag druk was met mijn bedrijf, zij had toen toevallig wat vrije dagen, ben ik er tijdens het opruimen van het huis en verhuizen van spullen minder aanwezig geweest. Van de vier dagen dat zij bezig was, ik ongeveer anderhalve dag. Ik had haar kort daarna een berichtje gestuurd, waarin ik aangaf niet blij te zijn met een aantal dingen en heb toen aangegeven er over te willen praten. Tijdens het gesprek wat we kort hierna face 2 face hadden in een cafe, kwam ze met allerlei dingen waar ze mee zat. Ze had slapeloze nachten tijdens deze verhuizing, en ze had er enorm veel stress aan. Eind van het gesprek gaf zij aan een break te willen van 2 weken, waar ik in eerste instantie vrij nuchter op reageerde. Maar daarna vroeg ik waarom, aangezien mevrouw een maand geleden nog bij me terug kwam en het haar inzet was om uit dat huis te gaan. Wat heeft een break dan voor zin, dacht ik. Waarop al snel aangaf: Dan gaan we toch onze eigen weg.. Uiteindelijk gesprek afgesloten, en zonder knuffel of kus is zij de trein in gestapt alsof het haar koud liet. Een uur later kreeg ik via Whats app een bericht dat ze niet met mij verder kan, dat ze nog jong is, bla bla. Ik interpreteerde dit alsof ze het uitmaakte, logisch toch? Aangezien er nog een aantal spullen lagen van mij bij haar en geld, begon ik hierover. Hierop reageerde zij dat ze dit laag vond van mij dat ik hierover begon, en dat ze dus wist hoe we er in staan. Daarna deelde ze mee dat het uit is. Anderhalve week erna nog een keer een gesprek gehad met haar. En daarin gaf ze aan, dat ik haar even met rust had moeten laten, in plaats van in te gaan op de opmerking dat ze niet met mij verder wilde. Maar ik ben natuurlijk geen jo jo.

Na dit gesprek heb ik haar zo nu en dan gesproken op whats app. Als ik aangeef dat ik me er rot over voel, vraagt ze
waarover voel je je dan rot? Denk ik, wat boeit het je nog? Als ik tegen haar zeg: Zeg maar dat je klaar bent met mij,
reageert ze hier niet op..

Iemand enig idee wat dit kan betekenen, Ik bedoel als je niet verder wilt reageer je toch onverschillig en geef je toch gewoon aan dat je er klaar mee bent?

Gr. Lennie

afbeelding van 2emotional

@Lennie

lennie87 schreef:

Na dit gesprek heb ik haar zo nu en dan gesproken op whats app. Als ik aangeef dat ik me er rot over voel, vraagt ze
waarover voel je je dan rot? Denk ik, wat boeit het je nog? Als ik tegen haar zeg: Zeg maar dat je klaar bent met mij,
reageert ze hier niet op..

Iemand enig idee wat dit kan betekenen, Ik bedoel als je niet verder wilt reageer je toch onverschillig en geef je toch gewoon aan dat je er klaar mee bent?

Het is voor mij natuurlijk ook gissen hé. Jij kent haar beter. Ik kan allen maar zeggen wat ik denk op basis van die enkele zinnen. Als ik dit zo zie staan, dan denk ik dat ze je eigenlijk wel terug wil. Dat ze verwacht dat je je heel erg gaat verontschuldigen over iets dat je in haar ogen fout deed. Dat je haar echt gaat overtuigen dat je zo niet bent.
Als je dan afkomt met: "zeg maar dat je klaar bent met mij." Dan is dat net het tegenovergestelde van wat ze verwacht. Dan is ze teleurgesteld. Dan klapt ze toe. Vind het heel jammer dat je dat niet inziet.

Amaai, als dat geen topvoorbeeld van invulling en speculeren is Glimlach Het kan dus evengoed iets helemaal anders zijn ook hé. Misschien is het verstandiger eerst even voor jezelf uit te maken wat jij wil. Wil jij verder met haar ? Waarom ? Wat ging er volgens jou mis ? Kan je je daar over zetten ? En dan, als jij het nog wel wil. Dan ga je ervoor. Dan koop je een mooie bos rode rozen. Dan bel je haar op om af te spreken voor een babbel. In een rustig cafeetje bijvoorbeeld. Dat is neutraal terrein. En dan praat je het uit. Luister naar elkaar. Zonder elkaar dingen te verwijten. Luister naar wat de ander nodig heeft zonder daarin een verwijt naar jezelf te zien. Zet je ego aan de kant. En denk dan rustig na of je kan bieden wat ze nodig heeft zonder jezelf te verliezen.

Als ze je vraagt: "waarover voel je je rot" dan geeft ze je een kans jezelf te verontschuldigen. Om haar te laten zien dat je beseft waar je in de fout bent gegaan. Daar ben ik bijna zeker van. ALS je haar terugwil, grijp dan die kans! Je reactie: "zeg maar dat je klaar bent met me" is niet erg productief hé. Als je zelf niet verder wil met haar, zeg haar dan ook zelf: "ik wil niet verder met je." Neem zelf dan de verantwoordelijkheid voor je beslissing. Dwing haar niet iets te zeggen dat je zelf wil horen. En als je haar wel terugwil. Wees dan niet te trots om je fouten toe te geven en je te verontschuldigen. Ook al heeft zij ook vast fouten gemaakt. Dat is aan haar om die in te zien en zich erover te verontschuldigen. Niet aan jou om ze die te verwijten.

Dit is enkel mijn mening hé, misschien zie ik het verkeerd, dat is best mogelijk.

afbeelding van lennie87

@2emotional

Ik heb haar zojuist aangegeven dat ik haar de ruimte geef en dat ik begrip heb voor de situatie, en dat ik het verder nu aan haar over laat. Dat zij contact opneemt als zij er klaar voor is. Hier ik krijg vervolgens geen enkele reactie op terug. Soms krijg ik het gevoel dat ze mij aan het lijntje houdt.. Gewoon laten gaan?