Er zijn momenteel 0 gebruikers en 4 gasten online.
Je liet "ons" in de steek
Schat, je hebt een mes in mijn rug gestoken. Je zei dan nog dat je van me hield en dat ik je maar moest vertrouwen, dat het verleden tijd is,... Al die jaren heb ik voor je gevochten, voor ons.. En wat deed jij? Vluchten.. Vluchten in alles en overal waar je kon, zolang je maar niet hoefde de praten over wat er diep vanbinnen zat. Over dat kleine mannetje dat zo bang is.. Je bleef maar je zin doen, zonder rekening te houden met mijn behoeftes. En ondanks mijn woede en het gevoel van vernedering mis ik je nog.. Al die jaren die we samen doorspartelden. We hebben elkaar nog nooit kunnen los laten, hoe moet ik dat nu doen? Hoe kan ik dit allemaal overleven? Hoe kan ik jou begrijpen en waarom liet je ons in de steek? Nu zit je vast weer met de fles in de hand, te proberen om mij uit je systeem te krijgen en jezelf te haten om de egoïstische eikel die je bent.. Ik mis de lieve man in jou..
- rozenblaadje's blog
- login of registreer om te reageren
Gebruikerslogin
Navigatie
Blog van rozenblaadje
Recente blogs
Recente reacties
Syndicatie
Archief
- Februari 2003 (7)
- Maart 2003 (1)
- April 2003 (6)
- Mei 2003 (19)
- Juni 2003 (24)
- Juli 2003 (13)
- Augustus 2003 (24)
# Mes in de rug
Schat, je hebt een mes in mijn rug gestoken.
Heeft hij je een mes in de rug gestoken, of kan het ook zo zijn dat je, een beetje cru, jezelf steeds dat mes in de borst gestoken hebt?
Hoe kan ik jou begrijpen .............
Hoe zou het zijn als je i.p.v hem en dat kleine vluchtende bange mannetje wat er in hem zit dat kleine meisje in jezelf gaat proberen te begrijpen ( en zien) wat 'against all odds' krampachtig aan iets of iemand vast probeert te houden?
De ander de confrontatie met zichzelf aan proberen te laten gaan is altijd een stuk makkelijker (en veiliger) dan de confrontatie met jezelf aangaan.
Een ander willen of proberen te begrijpen is een mooie eigenschap. Alleen als het dusdanig doorslaat dat je er (psychisch of lichamelijk) last van hebt en grenzeloze vormen aanneemt, dan ben je van je eigen (kern-)kwaliteit je valkuil aan het maken.
En het is zonde als je jezelf aan blijft doen.....
@torn
Ik kan je verzekeren dat hij een mes in mijn rug gestoken heeft en ja, misschien heb ik mezelf ook pijn gedaan door te blijven vechten voor de liefde, om te blijven geloven in hem als persoon, om hem niet op te geven. Maar niks van dat alles geeft hem het recht om dingen te doen die je je partner niet aandoet, zelfs niet in moeilijke tijden...
En bovendien kan niemand me verwijten dat ik niet genoeg aan mezelf gewerkt heb.
@Rozenblaadje
Je lijkt wat lichtelijk gepikeerd over te komen in je reactie. Blijft fascinerend hoe snel men hier op dit forum op de teentjes getrapt lijkt te zijn als bij hoge uitzondering gewezen wordt op de keuzes die je als mens zelf maakt .....
Volgens mij heb ik ook nergens een verwijt uitgesproken of jij wel of niet aan jezelf zou hebben gewerkt. Dat is wat jij uit mijn reactie wil filteren........
Jij wil, wat op zich een mooie eigenschap is, het goede in de man waar je overschrijft blijven zien.
Zoals ik al schreef een mooie kwaliteit als het een zuivere is, niet ten koste van jezelf gaat en je geen verwachtingen gaat stellen die een ander niet kan waarmaken.
In jouw geval lijkt je dat tegen de mooie woorden,onrealistische beloftes en uitspraken tegen de klippen op toch te willen blijven doen. Wordt het dan niet eens tijd om wakker te worden uit die roze wolk van 'hoe het volgens jou kan zijn als hij maar eens ......' stapt en gaat kijken/voelen wat het jouw inmiddels 'gekost' heeft. Want ook jij zal, om maar eens een favoriete slogan van een ander forumlid te gebruiken, met jezelf verder moeten.
Maar niks van dat alles geeft hem het recht om dingen te doen die je je partner niet aandoet, zelfs niet in moeilijke tijden...
Als ik je verhaal goed begrijp heb je te maken met een (alcohol-)verslaafde. Zijn voornamelijk mensen waar je niet op kan bouwen, geen afspraken mee kan maken, van alles beloven, egoïstisch zijn en in een voortdurende staat van overleving verkeren. De partner die op de 1e plek komt is vaak de verslaving...
Ga je als partner/liefhebbende/ meelevende omstander met alle goedbedoelde liefde en wil weinig aan veranderen. Enige waar je deze mensen op termijn mee helpt is voor je eigen welzijn te kiezen en niet meer voor vangnet te spelen......
Willen blijven 'helpen' is niet verkeerd, maar wees vooral dan niet teleurgesteld als er niet aan je (stille) verwachtingen voldaan wordt of er keuzes worden gemaakt die jij jezelf als mens nooit zou zien maken.
Klinkt hard, heel rationeel en gevoelloos, is wel zoals het is.
@torn
Ik was inderdaad wat gepikeerd. Maar misschien moet je ook begrijpen dat sommige mensen gewoon wat gevoeliger zijn. En ja, ik behoor tot de groep mensen die hoog sensitief zijn, dan ben ik ook sneller op mijn tenen getrapt. En misschien had je die woorden anders bedoeld, maar ze komen anders over.
Ik wéét intussen wel dat ik hem met zijn verslaving(en) niet kan helpen en dat ik niet verantwoordelijk ben voor hem. Maar dat maakt het niet minder moeilijk, want per slot van rekening heb ik jaren van hem gehouden (en dat doe ik nog steeds, ondanks alles). Het was ook daarop niet dat ik doelde toen ik schreef dat hij het recht niet heeft om... Ik bedoelde dat hij niet het recht had om me te bedriegen met een andere vrouw (zelfs al bleef het maar bij woorden, zoals hij zelf beweerde).
Ik wéét ook dat ik maar eens mezelf op de eerste plaats moet gaan zetten en het hem lekker zelf moet laten uitzoeken...
De mind knows, maar het hart lijdt heel hard... Want niet alles is zo gevoelloos als het lijkt...
Lieve Roos,
Heey lieve schat, je bent online, ik stuur je net een pb. xxxx