ik kwam deze gedichten tegen op een site ik dacht dit doet me beetje aan mij denken ik heb veelverdried gekend maar stiilaan komt het goed en ga ik verder en probeer ik mijn te vergeten en sluit ik mijn hoofdstuk af

Mensen die mij raar aankijken
Zich afvragend
Waarom ik nog doorga
Terwijl ik niks meer kan doen

Mensen die mij vragen
Waarom stop je niet gewoon
Ik zal niet stoppen
Ik maak af waaraan ik begonnen ben

Het is moeilijk om door te gaan
Maar ik ga ervoor
Voor mij zelf en voor de ervaring
Ik zal niet stoppen

Ik blijf doorgaan,
wat er ook gebeurd,
ik blijf bestaan,
dus wees niet getreurd,
ik blijf lachen,
ookal heb ik veel verdriet,
mijn tranen komen pas,
als iemand anders ze al ziet..

Tegenslagen
kunnen je maken of breken
Soms wordt het teveel
en blijf je stilstaan bij je gebreken

Door vroeger
onzeker gemaakt
Al jouw harde woorden
hebben mij diep geraakt

Angstige hartkloppingen
bij een hard geluid
Het liefst kruip ik dan weg
en huil als een kind voluit

Maar toch
ondanks mijn gebreken
Al heb ik dan
een groot litteken

Die gebreken
hebben mij gemaakt zoals ik ben
En zorgen er voor
dat ik mezelf extra goed ken