Kan de pijn niet verdragen

afbeelding van Sara444

Laat ik bij het begin beginnen. Ik ben de maîtresse maar hij heeft voor mij gekozen en we zijn nu 9 jaar samen zelfs 5 jaar getrouwd! En nu wil hij mij niet meer. Want hij voelt zich niet altijd meer gelukkig, soms wel maar hij weet niet of dat genoeg is. Hij houd nog van me maar weet ook niet of dat genoeg is. Ik heb hem nu tijd gegeven om er over na te denken. We hebben echt goed gepraat en ik voel echt dat hij het niet meer weet wat hij wilt. Maar ondertussen ben ik zo kapot! Ik doe werkelijk alles voor hem. En dat is niet goed! Ik ben echt ziek ervan. Misselijk niet eten lusteloosheid hartkloppingen ! Ik kan toch niet meer aan? Hoe overleef je dit? Ik wil gewoon even uitgezet worden en over een half jaar weer aan zodat het ergste achter de rug is. Soms heb een goede momenten dat ik kan denken er is ook een leven na hem . Maar dan verlies ik dat gevoel en lijkt het of ik dan nog iets verder val. Wie herkent zich hierin en heeft het wel overleeft?

afbeelding van waterman

Hoi Sara

Hoi Sara,

er staan twee kernstukjes in je hele verhaal, he. Die aangeven wat er aan de hand is.

Eerste stukje:

Citaat:

Hij houd nog van me maar weet ook niet of dat genoeg is. Ik heb hem nu tijd gegeven om er over na te denken. We hebben echt goed gepraat en ik voel echt dat hij het niet meer weet wat hij wilt.

De enige zinnige reactie is dan: "Heeeeeeee man!!!! Twijfelen?????? Dat doe je maar in je eigen tijd. Ik heb geen zin, geen energie, en geen tijd om me daarmee bezig te houden. Je deelt me de uitkomst wel mee, he? En anders niet.... is ook goed...."
Geef hem niet de ruimte om in jouw tijd te twijfelen, hoor. Als hij die ruimte nodig heeft, geef hem dan die ruimte, maar maak jezelf geen onderdeel avn zijn proces van twijfelen. Jij twijfelt niet, dus hij zoekt het maar even zelf uit. Geef hem niet de mogelijkheid om jou bij zijn twijfels te betrekken.

Tweede stukje:

Citaat:

Maar ondertussen ben ik zo kapot! Ik doe werkelijk alles voor hem.

Dit is eigenlijk hetzelfde verhaaltje, he.... Hij put je uit, hij brandt jou op. Jij doet werkelijk alles voor hem.... En waarvoor??? Voor een man die twijfelt. Die zolang hij er niet met de neus bovenop geduwd wordt de knopen niet gaat doorhakken. Jij moet hem in zijn sop laten gaarkoken, en zelf doorgaan met JOUW leven. Als hij wat wil, dan meldt hij zich wel.......

Ik hoop dat je hier wat aan hebt.......

Waterman

afbeelding van Chicka

Heel herkenbaar, weliswaar

Heel herkenbaar, weliswaar bij minder lange relatie, maar de strekking komt op hetzelfde neer...evenals de emoties en lichamelijke klachten die daarbij komen!

Ik nu 2 maanden verder: lichamelijk geen klachten meer....maar emotioneel...nog lang niet happy!!

afbeelding van hortensia

@Sara444

Lieve Sara444, wat ik denk te lezen , maar dat hoeft dus helemaal niet te kloppen, is dat hij vroeger de spanning had met jou omdat jij zijn maitresse was. Jij "beschikbaar" was voor hem en hij daar "iets " voor moest doen. Jij gaf alles wat zijn hartje begeerde , vervulde zijn wensen.
Nu in jullie relatie doe je dat nog steeds natuurlijk hem pleassen , maar daardoor is hij een verwende man geworden die ook nu mss de spanning mist, die hij vroeger wel voelde omdat hij er iets voor moest doen. Hij ziet jou nog wel, maar heeft blijkbaar iets nodig wat hem uitdaagt/spanning oproept.
Als jij zou veranderen van een pleaser naar een heel ander persoontje die meer haar eigen weg gaat en niet altijd voor hem klaar zou staan , dus ook een beetje "vaag" blijft , misschien roept dat bij hem weer de gevoelens op die hij schijnbaar nodig heeft om zich niet te "vervelen ".

Maar mss sla ik complete onzin uit ..flush it dan