Moet ff m'n verhaal kwijt, ik ben nogal verdrietig. 2 maanden geleden ontmoette ik mijn huidige ex voor het eerst. Het klikte meteen, er was alleen 1 probleempje. Ik woonde 200 kilmometer verderop dan hem. We besloten het te proberen en eigenlijk ging alles goed. Er was alleen 1 ding, hij gelooft heel erg in God en ik helemaal niet. Hij vond het geen probleem zei hij en ik ook niet. Blijkbaar heeft hij zichzelf nogal verkeerd ingeschat. Gister ging ik in de trein naar hem toe en ik zou hem ophalen bij de kerk waar hij was in A'dam. Toen ik daar kwam was alles nog goed en hij deed heel lief tegen me. Toen we van de kerk naar het station liepen zei hij dat hij het liever uit wilde maken omdat ik niet geloofde. Ik was er echt kapot van, ik had nix aan zien komen. Ik heb alleen maar gehuild en zei dat ik bij een vriendin ging slapen. Toen hij dat hoorde is hij de trein ingestapt en heeftie mij achtergelaten, helemaal alleen. Ik heb een vriendin gebeld die nog in de buurt was en zij heeft me gelukkig heel goed opgevangen. Thanx meid. Je bent geweldig.
Nu zit ik weer 200 kilometer van me ex vandaan enk voel me klote. Zo probeer ik er een Btje overheen te komen door alles van me af te schrijven. Hoop dat het lukt.. Groeten.. Suuz!