Ik had ook een relatie met een workaholic. Alleen ik had er geen problemen meer mee. Wel gehad in het verleden maar ik was er aan gewend geraakt, vond ook dat hij moest doen wat hij graag wilde. Ja, hij was veel aan het werk maar ik kon me heel goed vermaken. Ik had besloten om naast mijn baan een part-time studie te gaan doen. En toen ging het fout. De combinatie van het allebei heel druk hebben zorgde ervoor dat we ons leven niet goed meer konden uitbouwen. Ons huis bleef rommelig, en als we vrij hadden dan gingen we uiteten om lekker bij te kletsen. Sparen kwam er niet echt van, mede omdat mijn studie duur was. Mijn ex stond achter mijn studie. Maar hij is niet zo'n prater en uiteindelijk is de bom gebarsten. Hij kon niet meer verder met mij. Dit is natuurlijk niet de enige reden, maar het heeft wel ontzettend meegespeeld. Met mijn studie ben ik gestopt...Ik weet ook dat ik rust moet krijgen in mijn leven. Ik neem altijd te veel hooi op mijn vork. En in mijn werksituatie is e.e.a. veranderd waardoor ik er nu helemaal geen tijd meer voor had. Het vreemde is dat ik nooit had verwacht dat het uit zou gaan. En als het dan toch uit zou gaan dan had ik (en met mij meer mensen denk ik) verwacht dat ik het uit zou maken omdat hij zo'n workaholic was. Blijkbaar heb ik niet goed gekeken. Met mijn baan, studie en hobby's was ik zelf eigenlijk ook een workaholic geworden....

Als workaholic streef je telkens naar een hoger doel..Je begint als niets en je ziet steeds meer resultaat waardoor je verslaafd gaat raken aan het gene wat je doet.. Ikzelf herken mij volkomen in dit patroon als het gaat om krachttraining, fitness. Voor die mensen is het heel moeilijk om dan nee te zeggen tegen dat gene waar ze elke keer progressie in maken..Ik kon zelfs niet meer stoppen met sporten omdat ik me dan gewoon verrot voelde..Het verschil in sport wat ik deed en van een werk workaholic is dat die de hele dag bezig is en sport is niet de hele dag..Het is een verslaving..De 1 ziet het absoluut niet als een verslaving..De andere wel...Je kan er mee leren leven of niet..

Een zwangerschap zou zo'n iemand laten omslaan..Want dan voelt hij zich wel ineens belangrijk omdat het zijn eigen vlees en bloed is..Een ouder worden..Een eigen kind krijgen is bijna iedereens droom..Echter denk ik niet dat dit jullie relatie zou redden.. Het is een keuze die je maakt..Zijn keuze is simpelweg zn werk..Die mensen zul je er altijd hebben..Die kun je niet veranderen..Een echte alcoholist kun je ook niet veranderen..Hij kan er mee leren leven dattie geen alcohol meer gaat drinken maar zijn probleem begint van voren af aan als hij weer in aanraking raakt met alcohol.. Echter is werken een hoofd iets in het leven.Want zonder werk is er geen poen en zonder poen is er geen eten..Alcohol drinken niet.En hij kan niet stoppen met werken dus blijft hij in dit wereldje zitten...

Misschien zal ooit bij hem het kwartje vallen..Het zit in de mens of niet..Ik ben aan de coke geweest en aan de drank.. Maar ik kon zo ineens nee zeggen..Drugs gebruik ik nooit meer..Alcohol drink ik met mate.. Ik ben een mens die instaat is om niet ergens verslaafd aan te raken..Ben daar erg trots op..

Vind het heel erg sneu dat het voor jou zo heeft moeten gebeuren..Leef met je mee..Probeer je verstand te laten spreken..En schakel voor het moment je gevoel uit..
Probeer van elke zonnestraal te genieten..Want voor je het weet is alles naar de zotemieter..

Bachelor