Loslaten? TIPSSS?:(

afbeelding van lifelaughlove

Ik lees al een tijdje verschillende verhalen en heb er veel aan!
Op dit moment zit ik zelf met liefdesverdriet en weet niet wat ik nou moet doen...

Vorig jaar zomer heb ik een jongen ontmoet.. Erg leuk contact maar in het begin was ik nog niet overtuigd ervan (een half jaar daarvoor net een relatie van 4 jr achter de rug).. Op een gegeven moment heb ik aangegeven dat ik niet weet of het wat zou worden. Huilend kwam hij naar me toe en stapje voor stapje zijn we toch dichter bij elkaar gegroeid en begon ik hem leuk te vinden. Doordat we ver van elkaar vandaan woonden bleef ik vaak bij hem slapen of bleef ik een heel weekend. In het begin was het allemaal leuk. Na ongeveer twee/drie maanden kreeg ik het iidee dat hij zich wat meer terug trok. Achteraf denk ik dat dit komt doordat ik hem teveel belde, bijvoorbeeld af en toe snachts, teveel op zijn huid zat en teveel verwachtte/wilde in een te korte tijd.
Na een tijdje merkte ik dat hij minder moeite voor me ging doen en hoe meer hij dat deed hoe meer ik aan hem trok, wat hem naar mijn idee wegduwde. Vlak voor oud en nieuw kwam het eruit. Hij had het idee dat het niet wat zou worden. Echter zijn we nog wel samen naar Parijs geweest dat weekend (stond gepland) en leek het net alsof we een verliefd stel waren. We hebben daarna afgesproken dat we elkaar een tijdje niet zouden zien. In die tijd ben ik verhuisd (woonde eerder 2 uur van hem vandaan, nu 20 minuten fietsen, en nee dit kwam niet door hem!).. Ik had net mijn studie afgerond en verhuisde naar het Westen om daar een baan te zoeken.
Drie weken later kwamen we elkaar per toeval tegen in een bar en hij zat de ganse tijd achterom te kijken. (Ondertussen hadden we in die drie weken wel leuk contact gehad). Een week later was er een soort van date. Hij gaf me een compliment en zoende me uit zijn initiatief aan het eind van de date.. De dagen erna niet heel veel contact en ik begon te twijfeln: wat wil je nou? We hadden nadat we het soort van 'uit' hadden, hadden we niet meer gesproken over hoe het nou tussen ons zat. Een week later ben ik bij hem blijven slapen.. Een week daarna nog een keer langs gegaan, maar wist toen dat ik op dat moment er geen fijn gevoel bij had. Aagegeven dat ik wilde praten. Dit hebben we ook gedaan maar eindigde ook in zoenen. Hij gaf aan dat hij op dit moment even niets wilde. Het lastige iervan vond ik dat hij nou niet specifiek zei dat hij me niet meer leuk vond, maar dat hij op dit moment ff rust wilde.
De opvolgende dag kwam ik hem (ik was aangeschoten/dronken) tegen in een bar. Hij negeerde me een beetje en ik werd boos, waardoor we een meningsverschil kregen en het voelde alsof ik achter zijn kont aan liep. De woensdag erna afgesproken en uitgesproken...

Nu 2,5 week geen contact gehad en wat is dat moeilijk zeg! Ik besef me nu dat ik in de relatie veel te afhankelijk van hem was en soms mijn eigen dingen voor hem opgaf om maar rekening met hem te houden. Ik begon te claimen en heb het idee dat dat hem juist ver weg van me duwde. Hij heeft ooit aangegeven dat hij nog nooit zoiets voor iemand heeft gevoeld en ik kan er niet bij dat dit gevoel bij hem weg zou zijn. Zo heb ik nog wel het idee dat hij was voor me voelt. De reden die hij gaf dat het niet zou werken was gebasseerd op: jaa ik ben makkelijk en jij bent moeilijk..

Nu 2,5 week verder weet ik niet wat ik moet doen. Ik pak mijn eigen dingen wel op en dat gaat met ups en downs. Ik zou hem zo graag willen vertellen dat ik besef dat mijn gedrag niet heeft geholpen.. Het is een jongen die zeker gehecht is aan zijn vrijheid en dat vind ik ook niet altijd erg, maar ik weet van mezelf dat ik ook fout zat! Wat moet ik doen? Hem contacten, vertellen waarom ik denk dat het fout ging? Of het laten rusten, hem laten zien dat ik verder ga met mijn leven en zien waar het toe leidt?

afbeelding van Hetlevenismooi

@lifelaughlove

Op deze manier heb je er ook niet veel aan.

Omdat hij minder interesse toont lijkt het op claimgedrag van jou, wat niet zo is toch? Het is zo uit zijn balans.
Hij ging zich terugtrekken en ja ik zou zeggen kijk naar zijn daden en niet naar zijn woorden.

Soms kan de vlam wat meer zijn gedoofd en dan krijg dit soort reacties misschien. Neem jezelf eens, als het bij jou meer gedoofd is reageer je misschien ook wel zo. Spiegel het eens?

Ik hoop dat ik het mis heb, ik ben ook maar een buitenstaaander, het komt bij mij zo over.

Laat jij niks horen, kijken wat dan de reacties zijn?

Komt er niks dan weet je wel genoeg. Zijn daden (reageren) spreken boekdelen dan?

Liefs van Hetlevenismooi.Glimlach