Mijn hart gaat tekeer

afbeelding van jaspera

De laatste dagen heb ik geen contact gehad met m'n ex. Ze is op vakantie naar Turkije. De laatste dagen ging het ook wel weer wat beter met me. Zojuist kwam ze echter online op msn. Het gevolg: mijn hart ging ineens enorm te keer. Ineens voel ik me weer een stuk slechter en verdrietiger. Hoe kan dat toch? Ze sprak me aan, wenste me succes met de fietstocht die ik morgen ga rijden (samen met haar vader en broertje) en vertelde me hoe ontzettend geweldig ze het daar heeft. Dat is natuurlijk leuk voor haar maar het doet me pijn om te weten dat zij het daar zo fantastisch heeft en waarschijnlijk nog niet één seconde aan mij heeft gedacht, terwijl er geen minuut voorbij gaat waarin ik niet aan haar denk. Waarom het daar zo geweldig is weet ik niet en misschien wil ik dat ook wel helemaal niet weten, maar het is eens te meer een bevestiging dat zij al zo ontzettend over mij heen is. Was ik tot voor kort nog alles voor haar, nu denkt ze geen seconde meer aan mij. En elke keer dat ik haar zie, spreek of dat ik zelfs alleen maar zie dat ze online is op msn krijg ik die bevestiging. En elke keer doet dat weer pijn. Waarom krijgt zij mij zo makkelijk uit haar hoofd en zit ik hier maar te piekeren en te treuren? Waarom moet ik dit doormaken? Is dit een straf omdat ik tijdens onze relatie dingen anders had moeten doen? Één ding weet ik wel: life sucks op dit soort momenten...

afbeelding van Unremedied

Life sucks op praktisch alle

Life sucks op praktisch alle momenten, een paar uitzonderingen daargelaten. Zelfs nog na een half jaar. Maar jongen, ze is niet al over je heen en ze heeft daar waarschijnlijk wel plezier, maar met een flinke grauwe sluier eroverheen omdat ze jou mist. Moeilijk om aan te nemen misschien, maar het is zelden zo dat dat niet zo is. Neemt niet weg dat het nog een flinke poos zuur zal blijven. Getuige deze dweil die vanavond, terwijl het al een half jaar uit is, wederom zijn ogen uit zijn kop heeft lopen janken...

afbeelding van jaspera

Volgens mij wel

Hey Unremedied,
nou, ik denk dat ze echt al wel over me heen is. Sinds ze een dikke maand geleden die jongen tegenkwam en er meteen voor viel voelt ze zich beter dan ooit. Ik heb er wel eens naar gevraagd en ze geeft zelf ook toe dat ze niet zoveel meer aan me denkt. Ze heeft het ook nooit meer over me met haar vriendinnen. Ze voelt zich dus meer dan uitstekend en ik weet dan ook zeker dat ze daar op vakantie geen seconde aan mij denkt en me absoluut niet mist. Waarschijnlijk denkt ze wel vaak aan haar nieuwe vlam hier in Nederland, of heeft ze daar iemand ontmoet die misschien n?ɬ?g wel leuker is dan hem. Whaa, allemaal gedachten die me helemaal gek maken.
Ik heb je laatste blog gelezen en ik ken het gevoel. Zoals je al zei: dat feestje zou je normaal gesproken w?ɬ©l heel erg leuk gevonden hebben maar in deze situatie van liefdesverdriet is niks meer leuk en lijkt alles ineens volslagen onbelangrijk. Ik heb vandaag ook weer meerdere van dat soort momenten meegemaakt. Ik ben een sportfanaat en de zondagavond met de samenvattingen van het voetbal is voor mij altijd genieten. Maar nu niet meer... Verder heb ik vandaag meegedaan aan de Ride for the Roses (een wielerspektakel ten bate van de kankerbestrijding). Samen met de vader en het broertje van mijn ex fietste ik de 100km. Het was op zich een fantastische dag, maar al fietsend heb ik vaak aan mijn ex gedacht, hoe veel plezier ze heeft nu het uit is, hoe weinig ze nog aan me denkt, hoe veel ze waarschijnlijk aan die andere jongen denkt, wat ze daar allemaal mee doet of wat ze daar op vakantie allemaal wel niet kan doen. Dat maakt zo'n dag per definitie al minder leuk. Ik kan nergens meer echt van genieten, niks is meer echt leuk en alles lijkt zo onbelangrijk allemaal zo zonder haar, ondanks dat ik weet dat het waarschijnlijk beter is dat het uit is. "Het is beter zo, het komt allemaal wel weer goed, het gevoel zal slijten, je vindt wel weer een ander waarvan je net zo veel kunt houden." Het zal ongetwijfeld allemaal waar zijn, maar het is op dit moment zo moeilijk om dat te beseffen.
Het feit dat jij je na bijna een half jaar nog zo doodongelukkig voelt voorspelt niet veel goeds voor mij. In je laatste blog en ook in eerdere verhalen die ik van je gelezen heb merk ik overigens dat er nog zo ontzettend veel liefde vanuit jou naar haar toe is. Ik vraag me af: is zij daar echt zo ongevoelig voor?

groeten,
Jaspera

afbeelding van Unremedied

Hmm ja, als het er zo

Hmm ja, als het er zo voorstaat, is het moeilijk te geloven dat ze zich net zo met jou bezighoudt dan andersom. Maar wellicht is dat ook maar tijdelijk, totdat de nieuwigheid wat van die andere gozer af is. Je moet er toch ergens mee heen.

Of mijn ex ongevoelig is voor hoeveel ik nog om haar geef...? Tja, het lijkt erop. Als je je gevoel wegstopt, het alleen met het verstand doet en probeert jezelf van mij te verwijderen omdat je denkt dat dat is wat moet gebeuren, dan doet het gevoel er niet toe. Wat ze ook voelt voor mij, ze stopt het weg, dat heeft ze zelf gezegd. En dat kan ze ook. Ik vraag me af of ze wel half weet eigenlijk wat dit allemaal met mij heeft gedaan tot nu toe.

afbeelding van jaspera

Knap dat ze dat kan...en dat

Knap dat ze dat kan...en dat ze dat ook nog vol kan houden. Maar het lijkt mij dat ze dat toch niet eeuwig vol kan blijven houden. Op een gegeven moment kun je dat toch niet meer verkroppen.

afbeelding van M.elvin

Ik denk dat degene die hier

Ik denk dat degene die hier terecht komen gewoon de eerlijkste en liefste mensen zijn, mensen die wel aan andermans gevoelens denken. Ik heb precies hetzelfde mijn vriendin gaat vrolijk stappen terwijl het net een dag uit was en ik zit thuis me lichaam leeg te huilen en te piekeren en doen. Terwijl zij mij wil vergeten dat is moeilijk te accepteren.