Misschien komt het toch nog goed!

afbeelding van whatitfeelslike

Gisteren zat ik héél erg in spanning omdat ik sinds donderdag niks meer van mijn ex had gehoord. Hij reageerde niet meer op mijn appjes en ik was doodsbang dat het nu echt klaar was. Ik zag dat hij om kwart voor 12 voor het eerst online kwam op whatsapp en ik besloot tot half 1 te wachten voor ik hem zou bellen. Anders zou hij waarschijnlijk net onder de douche staan of aan het ontbijten zijn en dat is niet handig.

Ik had besloten dat ik nodig mijn gezicht weer eens moest laten zien want dat was alweer 2 weken geleden. Aangezien hij me verteld heeft dat hij me eigenlijk NIET MIST tenzij hij me weer gezien heeft op skype of in het echt, leek me dat heel erg ongunstig.

Maar het initiatief kwam van hem!!!
Voordat ik hem kon bellen, stuurde hij mij al een appje Glimlach We kletsten wat, en ik stelde voor om even bij hem langs te komen zodat ik onze katten kon zien (die wonen sinds we uit elkaar zijn bij hem en zijn ouders).
We gaven elkaar een kus toen ik bij hem thuis aankwam. Hij was weer behoorlijk gesloten naar mij toe maar hij hielp me wel toen ik de nagels van de katten ging knippen. Dat zou hij een paar weken geleden zéker niet gedaan hebben, zo dicht bij me komen staan waar zijn vader en broer bij waren.

Ik heb absoluut niet geprobeerd om hem een gesprek met mij op te dwingen. Hij zat naast me op de bank en keek me niet langer dan een paar seconden aan. Als ik wat vroeg reageerde hij soms kortaf, en dan liet ik het ook gaan, kletste ik ipv met hem met zijn vader of broer.
Ik vertelde over mijn nieuwe werk (aangezien de grootste reden dat we uit elkaar gingen mijn gebrek aan werk was), stelde wat vragen over dingen waarvan ik weet dat ze voor mijn ex belangrijk zijn, enz. Hij liep op een gegeven moment naar de keuken en ik ging even bij hem staan zodat ik hem kon vragen hoe zijn werkrooster voor komende week is. Is belangrijk om te weten wanneer ik hem het beste kan contacten.
Hij gaf antwoord, en toen we samen de keuken weer uitliepen zei hij zachtjes: "Je ziet er goed uit."
Na een halfuurtje kondigde ik aan dat ik weer wegging.

Hij stond op en liep met me mee naar de deur zodat we nog even afscheid konden nemen zonder dat de rest mee kon luisteren. Elkaar weer een paar kusjes gegeven, en ze werden steeds wat langer. Hij vroeg of hij me snel weer zou spreken en ik antwoordde met "ja, lijkt me gezellig". Bij de voordeur nog wat met elkaar gepraat en toen vertrok ik naar huis.

Ik zoek om de dag contact met hem, en dus zou hij vandaag niks van me horen (dat weet hij inmiddels ook want ik doe het al ruim 2 weken zo). MAAR hij stuurde mij een appje!! En we hebben heel erg lang met elkaar gepraat Lachen Hij bleef online, las alles wat ik schreef meteen en reageerde ook meteen! Ik kon wel op m'n kop gaan staan van verbazing en vooral blijdschap.
Na een tijdje liep het gesprek een beetje vast omdat we niet zoveel meer hadden om over te praten en toen besloot ik te doen alsof ik naar bed ging, zodat we het iig goed zouden afsluiten. Oefffff alleen toen heb ik een wat té enthousiast welterusten-appje gestuurd met drie xxx'jes. Die kreeg ik van hem niet terug, dus ik weet dat dat voor hem nog te ver ging en dat ik dat de volgende keer niet meer moet doen, maar hij zei wel "slaap lekker".

Jeeeeeeeeezzzzzzzzz ik zit met mijn hoofd in de wolken hier kan ik je vertellen. Het lijkt erop dat het nu echt de goede kant op gaat.