Na 4 jaar relatie voorbij

afbeelding van Willem123456

Dag Iedereen,

Heb al veel troost gehad op dit forum en zou toch ook graag mijn verhaal even kwijt willen.
Ben in totaal 4 jaar en 5 maanden samen geweest met een meisje, waarvan we 10 maanden hebben samengewoond. Momenteel zijn we 1 maand en 2 weken uit elkaar. Alles ging goed tot de laatste 3 maanden dat we samen woonden.

Op een bepaald moment vroeg ik haar wat er was en dan vertelde ze mij dat ze twijfels had over ons, maar dat dit kwam door de stress op haar werk. We hebben dan gepraat over onze verschillen etc maar ze bevestigde dat dit wel zou overgaan.
Een maand later voelde ik steeds dat er iets was waarop ze zei dat ze mij niet meer graag zag. Ik reageerde hier emotioneel op omdat ik verschoot. Had het helemaal niet verwacht omdat we nog veel plezier maakte samen en ook nog steeds 2 keer in de week passionele seks hadden. Ze vertelde dat ze ruimte nodig had om te kijken of ze mij miste. Ze is dan ook naar LA vertrokken voor het werk (2 weken). Hebben toen minder contact gehad door het uur verschil. Toen ze terug thuis kwam zei ze dat ze mij had gemist en het terug helemaal zag zitten. 3 dagen later zei ze weer dat het gevoel op was en dat ze niet wist wat te doen. Ik ben dan thuis gaan slapen en de volgende dag zei ze dat ze het niet meer kon en dan ze uit elkaar wou gaan en zien wat de toekomst brengt.

Week na het uit was hadden we dan afgesproken om te praten en de spullen te verdelen. toen zei ze met heel veel tranen dat ze mij nog graag ziet, mij heel hard mist, maar dat ze ongelukkig was in de relatie en dat ze achter haar beslissing staat.

2 weken na break up ben ik haar tegengekomen op een feestje, waar we een heel tof en luchtig gesprek hadden. Op een gegeven moment zei ze of ze mocht vertrekken omdat ze emotioneel werd van mij te zien. Volgende dag belde ik haar en zei ik waarom dit voor haar nu de beste oplossing aangezien ik zag hoe veel liefde er nog is, maar ze blijft bij haar beslissing al gaf ze toe niet zeker te zijn.

3 weken na break up hebben we gebeld ivm mijn post die nog daar lag. Toen gaf ze toe dat ze veel minder zeker was als in het begin en het veel moeilijker heeft als ze had verwacht, maar dat ze niet terug wil als ze niet 100 percent zeker is. Ze zei ook dat al mijn foto's nog in het appartement waren etc.

4 weken na break up hebben we nog een laatste keer gebeld waar ze exact hetzelfde zei als vorige keer. Hierop heb ik dan geantwoord dat dit mij ook wel hoop geeft etc en dat ze ook maar aan de goeie momenten moet denken ipv de laatste 3 maanden. Sindsdien heb ik het contact verbroken. We zijn nu ongeveer 2 weken verder zonder contact.

Zelf heeft ze nog niet gebeld. Wat is nu het beste wat ik kan doen?

afbeelding van Lotte94

I feel you. Ik heb niet zo'n

I feel you. Ik heb niet zo'n lange relatie gehad, maar wel met de twijfels uit het niets ook al was de relatie perfect. Het is zo moeilijk te accepteren als diegene zegt dat het puur het gevoel is. Je kan er niks mee. Zijn er croncrete dingen die niet goed zitten of is het puur het gevoel? Het beste is om proberen verder te gaan en veel afleiding zoeken zoals ik ook nu doe. Daten met anderen is ook goede afleiding, ook al staat je hoofd daar natuurlijk niet helemaal naar.

afbeelding van Willem123456

Bedankt voor het antwoord

Bedankt voor het antwoord:)

We hebben dezelfde leeftijd maar ik woon al lange tijd alleen waardoor ik wel weet hoe dit moet. Voor haar was dit de eerste keer waardoor ze er toch aan moest wennen.

Ze zei dat ze ongelukkig was in de relatie omdat ze het gevoel had te moeten veranderen (meer thuis zijn, Rekening houden met mij als partner,..) en vond dat we verschilden naar mate we ouder worden. Op het einde van onze relatie voelde ik dat er iets mis was waardoor ze zich wat begon af te stoten van mij waardoor ik dus nog harder aan haar ging trekken en meer moeite ging doen. Heeft haar beetje verstikt denk ik. Na 2 weken uit elkaar zei ze dat het gevoel er nog steeds is en dat ik de ideale man ben, maar dat ze niet weet waarom dit niet genoeg is voor haar.
In ieder geval is het wel raar dat ze bij haar beslissing blijft ook al is ze niet zeker. Dit geeft ze ook toe omdat ze zo verward is. Ze wil eerst terug zich zelf vinden en dan zien wat ze wil.

De eerste weken heb ik haar dan ook om de week gesproken en haar proberen te overtuigen waarom het wel zou lukken als we communiceren. Maar dit heeft niet gewerkt dus heb het dan nu ook een 3 tal weken al opgegeven om haar te overtuigen.

Ook op haar facebook en instagram staat het nog vol met fotos van mij alsook de relatie status met mij. Bij mij zijn alle fotos eraf gehaald. Snap er helemaal niks van. Enige dat ik kan doen is haar rust geven en verder gaan met mijn leven. Als het echte liefde is zal ze zelf wel terugkomen zeker.

afbeelding van Lotte94

de dingen die ze zegt, zoals

de dingen die ze zegt, zoals dat ze het gevoel had te moeten veranderen, zijn denk ik kleine dingen wat erbij gehaald wordt om het een reden te kunnen geven. Dat is makkelijker voor jullie beide. Tegen mij werd ook gezegd dat alles leuk aan mij is en hij niet snapt waarom hij dit gevoel had. Het is op zn zachtst gezegd heel kut. Het enige wat je kan doen is elkaar de ruimte geven en verder gaan. Ik wil i.i.g. niet met iemand zijn die niet helemaal gelukkig is met mij. Dat wil jij lijkt me ook niet.

afbeelding van Willem123456

dipjes

Nee daar heb je helemaal gelijk in. Jammer gewoon dat sommige niet snappen dat dipjes in een relatie voorvallen en dat je daardoor moet vechten. Als je 50 jaar of meer samen bent, ga je nog meer dingen meemaken dan even het gevoel dat weg is lijkt me Glimlach

En inderdaad ruimte geven en verder gaan is de boodschap. En hoe lang ben jij al uit elkaar?

afbeelding van Lotte94

Ja dat is best dubbel. Dipjes

Ja dat is best dubbel. Dipjes kunnen voorkomen, maar een blijvend gevoel van 'ik weet niet of ik helemaal gelukkig ben' gaat denk ik niet zomaar weg. Maar aan de andere kant denken sommige mensen te veel er over na. Ze willen het perfecte. Alles moet tegenwoordig perfect in deze prestatiemaatschappij. Al had ik in de jaren 50 geleefd, was ik allang getrouwd met kinderen. Toen bestond dat 'perfecte 100% gevoel' nog niet (denk ik).

En ik ben er zeker voor dat mensen het een tweede kans moeten geven en er helemaal voor moeten gaan. Dan kan je daarna i.i.g. zeggen dat het geprobeerd is. Maar diegene die twijfelt moet achter die keuze staan. Ik ben een maand uit elkaar maar af en toe nog contact. Het contact is echt killing, daar zijn we nu ook mee gestopt. Dat zou ik jou (voorlopig) ook aanraden. Voor mij is het i.i.g. niet fijn om contact met je ex te hebben en niet meer op dezelfde manier kunnen praten zoals we gewend waren.

afbeelding van Willem123456

Volledig akkoord

Inderdaad, in deze maatschappij wil iedereen het perfecte.

Gisteren gemeenschappelijke vrienden gezien na langere tijd en blijkbaar zou ze hebben gezegd dat ze mij mist als persoon (en niet enkel de relatie) en niet zeker is of ze de juiste beslissing heeft genomen. In het begin van de break up ging ze veel met vriendinnen doen, maar nu zit ze veel alleen thuis of bij haar ouders. Na 2weken geen contact belde ze mij zaterdag omdat er nog post van mij zou liggen. Heb dan gezegd dat ze deze in de bus mocht steken of dat ik deze kan komen ophalen. Toen begon ze te wenen, maar heb hier niet op ingegaan. Nu hebben we deze week afgesproken om de post op te halen en iets te gaan drinken samen. Ben benieuwd wat ze gaat zeggen. Geen gemakkelijke situatie, maar denk dat ze schrik heeft om toe te geven dat ze spijt heeft. Enkel en alleen voor de reactie van alle mensen..

afbeelding van Lotte94

Hoe is het afgelopen?

Hoe is het afgelopen?

afbeelding van Willem123456

Ik ben de post gaan ophalen

Ik ben de post gaan ophalen en hebben dan samen iets gedronken in "ons" appartement waar nog alles van mij aanwezig was. Foto's (zelfs op nachtkastje) etc. Na een uur waren er grote tranen langs haar kant waar ze op zei dat ze het allemaal niet meer weet waarom ze ongelukkig is, maar wel duidelijk dat het niet alleen met ons te maken heeft. Als ik dan vroeg wat er nu met ons is zei ze dat ze hier niet op kan antwoorden. Ben dan maar vertrokken.

Haar mama belde dag erna dat ze haar huilend hebben gevonden in het appartement omdat ze zo hard twijfelt over ons en dat ze mij ontzettend graag ziet en mist. Zondag belde ze mij op dat ze een goed gesprek heeft gehad thuis en ze heeft besloten naar de psycholoog te gaan omdat ze altijd dicht slaagt als ze moet babbelen en niet weet waarom ze zo ongelukkig is.
Ze zei wel dat ik na 2 maanden nog zo hard in haar hoofd speel dat ze hier wel iets mee moet doen omdat ze beseft dat ik niet ga blijven wachten. Ze vroeg dan om week later samen nog is iets leuk te gaan doen waar ik dus nog ff tijd voor nodig had om over na te denken.

2 dagen later haar opgebeld met de vraag wat haar intenties zijn om af te spreken want dat ik niet van plan ben vrienden te worden of in haar twijfels te worden meegetrokken. Na veel trekken en duwen haar zover gekregen dat ze zei dat ze ook geen vrienden wil worden, maar wel nog is iets leuk met mij wil doen als soort van date. En dat we dan zo traag opbouwen. Ik antwoordde dan dat we enkel kunnen afspreken als ze 100 percent open staat om volledig opnieuw te beginnen en elkaar terug opnieuw te leren kennen. Anders heeft het geen zin heeft om af te spreken want dan falen we toch direct terug.

Lang getwijfeld om af te spreken aangezien ze niet letterlijk heeft gezegd dat ze spijt heeft van haar beslissing, of niet meer twijfelt. Maar ga het volgende plan toepassen aangezien ik toch niets meer te verliezen heb.

Zaterdag samen iets leuk doen zoals ontbijten en schaatsen op de kerstmarkt. Afhankelijk hoe de date verloopt vragen om week erachter samen te eten en dan wil ik duidelijk van haar horen dat ze niet meer twijfelt en dat ze spijt heeft van de beslissing. Indien ze dit niet kan zeggen wil ik ook niet meer afspreken want dan kraak ik zelf. Wat denk je van het plan?

afbeelding van T16

@ willem123456

ALs je dit gaat doen.. die date.. zou ik zeker niet haar uitnodigen. Je gaat akkoord met broodkruimels op het moment.
Ze weet het niet zeker en ze gaat er niet vol voor. Je kan haar niet dwingen om geen twijfels te hebben en geen spijt van de beslissing.
Ook jij stelt je beslissing uit. Wat nou als ze dit aanstaande date al niet kan zeggen, wat maakt die ene week voor verschil. Je zal op een gegeven moment moeten zeggen oke jij bent er niet klaar voor - dat is het dan. Ik ga nu mijn leven leiden en ik kan daarbij geen afspraken, contact of wat dan ook hebben.

afbeelding van Willem123456

Ik weet het. Maar heb toch

Ik weet het. Maar heb toch niets meer te verliezen. Als ze na de date nog altijd zegt dat ze het niet weet, dan verbreek ik volledig contact en ga ik verder.

Een vriendin belde me op en zei dat ze een goed gesprek had gehad met haar en dat ze beseft dat ik niet meer ga wachten, ze niet meer inziet waarom ze er niet meer voor zou gaan. Ze begint dan ook in te zien dat ik makkelijker kan verder gaan met mijn leven dan haar.
Ga haar dan zaterdag ook duidelijk maken dat Ik het kans wil geven als ze haar fout kan toegeven en duidelijk kan aangeven er vol voor te gaan. Als ze zegt ik kan enkel 75 percent, dan stop ik onmiddellijk met alle contact en ga ik verder.
En ze realiseert dat dit de consequentie is. Zien wel dan.

afbeelding van Lotte94

Ik zou waarschijnlijk

Ik zou waarschijnlijk hetzelfde hebben gedaan. Je hebt niks meer te verliezen en als je voor jezelf duidelijke eisen stelt is het goed. Ze moet 100% voor je gaan, want met een twijfel kan je zelf ook niet leven. Als ze na de date nog steeds twijfelt heeft moet je helemaal het contact verbreken. Hoeft niet voorgoed natuurlijk, maar voor een poosje wel.

afbeelding van Willem123456

Update:Zaterdag zijn we dan

Update:

Zaterdag zijn we dan op date gegaan. We hebben samen gezellig gaan ontbijten en dan wat gaan kerstshoppen. Na de date haar thuis afgezet en dan hebben we nog een uur gepraat over wat nu de verwachtingen zijn en dan zei ze dat ze mij wel echt mist en niet zonder mij kan. Heb haar gezegd dat ik van haar wil horen dat we het rustig opbouwen en dat ze er 150 percent voor wil gaan want dat mijn hart gebroken is en mijn vertrouwen geschaad is. Ze zei dat ze dat echt wilde en dat we nu heel rustig terug opbouwen en duidelijke afspraken gaan maken over hoe we het gaan aanpakken. Ze gaat ook cursus volgen over hoe te communiceren in een relatie. We hebben dan gekust, maar meer niet. Ben vertrokken en nu stuurt ze wel berichtjes over hoe leuk ze het vond enzo. Volgende week dinsdag gaan we samen iets koken in "ons" appartement.

Moet wel zeggen dat ik heel voorzichtig ben, want schrik om terug gekwetst te worden. Ze is er wel van bewust dat als dit nog 1 keer gebeurd ik volledig verder ga. We zullen wel zien, maar althans hebben we het dan toch geprobeerd.

Bedankt iedereen voor de enorme steun hier Glimlach