heel vervelend maar ik leef nu van weekend tot weekend om hem te kunnen zien

binnen 14 dagen is het de laatste keer voetbal en dan is het pas terug in september

en binnen 14 dagen geeft zijn zus haar verlovings feest en ben ik uitgenodigd das wel lief van haar heel de voetbal is uitgenodigd, vandaar dus

deze zondag was het slecht begonnen met hem maar tegen het einde kwam die toch erbij staan en was die vriendelijk, na een tijd zocht die zelfs veel mijn contact op en kwam die er steeds weer bij zitten aan tafel, vroeg die zelfs of die mee uit mocht met ons enzo

maar uiteindelijk is die naar een maat van hem gegaan, hij vroeg wel of die nog een bericht mocht sturen of die mocht horen waar we uithongen maar dat heeft die dan toch niet gedaan

ik mis hem en kan hem maar niet los laten

en blijf met hoop zitten dat die gaat beseffen dat die aan zich zelf moet gaan werken en dat het dan kan lukken tussen ons, want het ging goed tussen ons

hij duwt me weg omdat die beseft dat die zijn problemen moet aanpakken en ik ken hem door en door en dat schrik hem af

maar elke keer die het moeilijk heeft staat die r wel en komt die bij mij en niet bij zijn maten voor ne babbel

en toch laat hij zich weer sterk beinvloeden door zijn vrienden en moeder vooral moeder die had al van in het begin iets tegen mij en is altijd erg negatief naar mij toe

in de zomer vakantie ga ik helpen op de basebal hij doet toch niet mee maar zal wel veel komen kijken denk ik want zijn beste maat speelt wel mee

zo kan ik hem toch nog af en toe zien en dat helpt mij wel want helemaal niks doet te pijn

ik hoop dat het kan slijten maar zo voelt het toch niet aan nu voor me

en dat negeren en niks meer horen van hem doet me erg veel pijn pfft