Na zeven jaar weer alleen....

afbeelding van pluk

Even mijn hart luchten. Hoe kan het dat alles waar je waarde aan hechte in één keer voorbij is? Weg toekomst, weg relatie, weg gelukkig zijn, weg vertrouwen. Ik haat dit, iedereen leeft gewoon door maar mijn wereld staat even stil. Daar sta je dan helemaal alleen met je gebroken hart, en alleen de tijd kan hem helen. Was ik maar vast een half jaar verder. De reden snap ik ook niet echt, hij houdt nog vreselijk veel van me maar niet genoeg, hij vind me erg leuk en mooi maar we passen niet bij elkaar. Dus raap ik mezelf maar weer bij elkaar. Het leven geeft je af en toe echt een rotschop. Ben je gelukkig en dan wordt alles je weer afgepakt. Bah....

afbeelding van tweety23

een hart onder de riem

Tweety 22

Ik las net je verhaal en ik weet precies hoe je je eigen voelt (lees mijn verhaal maar: na 8,5 jaar weer alleen) ik voel me eigen ook ongeloofelijk klote. Iedereen zegt ook dat het allemaal weer goed komt en geen hand vol maar een land vol. Allemaal dingen die je op dit moment niet wilt horen, maar het wordt goed bedoelt. het is inderdaad net of heel je toekomt ineens helemaal aan gort ligt. Zo voelt het bij mij ook. Alle dingen waar je van droomde samen met je partner zijn ineens een soort luchtspiegeling geworden. Het is nu heel erg moeilijk maar gelukkig kun je hier je hart luchten en dat lucht erg op (vind ik). Het is fijn om je verhaal te kunnen delen met anderen die het ook meemaken of hebben meegemaakt. Heel veel sterkte verder en kop op, er komt wel weer een zonnestraaltje in het zwarte gat waar we op het moment inzitten (al twijfel ik er ook wel eens aan) en we kunnen met de tijd wel weer gelukkig worden.

afbeelding van ingepinge

leven ingestort

wat is het toch herkenbaar, wat is het erg dat zoveel mensen deze pijn voelen. Ook mijn relatie is na 5 jaar verbroken, zomaar uit het niets. We zouden in mei gaan trouwen, hadden net een huis gekocht, wilden graag kinderen... en nu ben ik alleen. Weg plannen, weg toekomst, weg veiligheid...
Alleen jezelf en je gebroken hart en een puinhoop dat je leven heet. Ik ben nu 2 1/2maand verder, en het gaat heel klein beetje beter, ik wou ook dat ik een half jaar verder was. Maar of het verdriet dan gesleten is???
En het stomme is dat ik zo snel mogelijk weer terug wil naar het leven wat ik had, alleen dan met een andere man, die wel 100% voor me gaat.
Laten we maar geloven wat iedereen zegt, 'gaan hand vol maar een land vol', 'komt allemaal goed voor jou', etc etc, net als jij zelf schrijft. Maar liever was ik vast op dat moment dat ik terug kon kijken en kon zeggen: Ach het is beter is, heb er een veel leukere kerel voor terug gekregen en het is meegevallen....
Laat dat moment maar snel komen!