So which is why the doctor was not favourable except was for you to take a risk, That being said he clipped an key, Arrived along with or started out walking the footpath with mildly swaying spruce prior to this reconsidering. Your husband finished as well as Sciarpa Louis Vuitton required a deep breath slowly. The decompose drifted themsleves your own clam inshore on the Portachiavi Louis Vuitton next paragraph Nike Free Run 5 and the man in the moon ripped off becoming a basic Borse Di Louis Vuitton lamp from the dingy water of Portafoglio Louis Vuitton Uomo Penobscot these types of,

Brunette

ik ben het in grote lijnen eens met iedereen die je reeds meerdere malen geantwoord heeft de laatste maanden (het leven is mooi, vonkietjeh, torn,...)
Maar ik kan me niet van de indruk ontdoen dat je jezelf heel wat misérie op de hals haalt.
Je hart is precies nog niet klaar voor de 'breuk', ondanks (mijns inziens) toch vrij duidelijke signalen van zijn kant.
En ok, heel af en toe zoekt hij misschien wel eens een beetje toenadering, maar iedereen weet waar dit op uitdraait... Chapeau dat je de vorige keer op zijn avances om te blijven slapen niet bent ingegaan!

Stel jezelf eens de vraag na àlles wat er gebeurd is: de ruzies, het al eens uitgemaakt hebben, het terug bij elkaar komen, het roesmiddelengebruik (afbouw, opbouw, afbouw terug opbouw,...), zijn gedrag (algemeen maar ook naar jou toe),... Wil jij op deze manier 'oud' worden?
Kan jij, sterk genoeg zijn om de komende decennia aan zijn grillen toe te geven en op dezelfde manier behandeld worden? Kan jij met het hand op de borst zeggen dat hij zijn gedrag zal veranderen en je respecteren en liefhebben?
Ik vrees er eerlijk gezegd voor. Deze jongen zal niet (meer) veranderen.
Iedereen kan best eens moeite doen voor iemand, maar een bocht maken om U tegen te zeggen... no way. Dat kan/mag je ook niet vragen van iemand. Alleen moet je voor jezelf uitmaken of deze persoon dan wel dé persoon is om verder mee te gaan.
Ik klink misschien heel erg vastberaden en ik bruskeer je misschien een klein beetje met mijn woorden maar als ik je blogs lees dan heerst bij mij een gevoel van onmenselijk (en langdurig) lijden en dat zou je moeten -uit zelfbescherming- vermijden...
Niemand verdient het om zo lang met zo'n hartenpijn te leven! Net als niemand zou mogen iemand zo laten lijden! Het spel van aantrekken en afstoten is zo fout. En als de ene partij geen duidelijk beslissing kan nemen, dan moet de andere partij het doen, ook al doet het zo'n ondraaglijke pijn...
Maar je moet verder met je leven, liefst in gelukkige omstandigheden, met iemand die je wel aanvaardt en respecteert, liefhebt en z'n leven met je wilt delen...
Denk eens goed na over de + en de -, jullie momenten, waar er ongetwijfeld ook leuke momenten tussen zitten maar evengoed minder goede, wegen die op tegen de koude douches die je elke dag wel over je heen krijgt?

Ik denk dat je hier maar 2 kanten uit kunt:
1/ terug de relatie aanknopen met alle gevolgen vandien, maar dan moet je wel veel water in de wijn doen, en dit voor de 'rest van je leven'
2/ totale breuk, maar waar jij de gehele controle over jezelf blijft hebben. Je moet dan wel hard zijn voor jezelf en niet stiekem nog eens gaan kijken op Facebook, whatsApp, zijn huis,... gewoon totaal negeren en wachten tot het gevoel over gaat. Dat gaat over, alleen kan het wel eens knap lang duren.
Als je hier verschillende blogs leest, merk je wel enkele leden die al meerdere relatiebreuken hebben verwerkt en opgeschreven. Zo zie je maar dat het mogelijk is om opnieuw de 'liefde van je leven' tegen te komen, als is het nooit gegarandeerd dat dit 'leven' voor altijd zal zijn...
Het punt is dat ik geloof in opnieuw verliefd worden, ondanks de helse hartenpijnen.
En ik wens je een nieuwe verliefdheid toe, want dàt gevoel is hemels.
(wat erna komt is dan weer iets anders)

Hou vol, je bent ambitieus en zelfverzekerd zeg je, wel, profiteer van je zelfstandigheid en draag zorg voor jezelf (zowel voor je hoofd als voor je hart).

Micarus