ommekeer en spijt

afbeelding van verdrietig79

lieve man.
Ik heb je geblokkeerd en uit mijn telefoon gegooid.
Tot inkeer gekomen, niet langer mijn gevoel bij jou neer leggen en op basis van dit inzicht jou verwijderd op alle vormen van social media en uit de telefoon.
Hou ik nog van je? JA heel erg veel!
Helaas is de communicatie niet meer wat het was en leiden gesprekken tot ik wil mijn hart luchten en jij wordt boos, stil of gaat weg.
Mijn innerlijke drang om contact te zoeken om er nog iets van te maken maken mij kapot.
Nee lief, dat is inderdaad niet jou probleem het is van mij en ik moet daar aan werken.
Toch mis ik je! Maar moet ik alles opzij zetten voor jou..jij die mij niet begrijpt en naar mijn mening weg loopt als ik je nodig heb, daar waar ik er voor jou ben geweest stelde het mij teleur dat jij dit niet voor mij deed.
Bittere werkelijkheid is dat ik dat niet van jou mag verwachten. Conclusie hoe hard dan ook ik maak mezelf kapot en kan jou daar niet in mee sleuren.
Het spijt me dat ik jou dit heb aangedaan.
liefs mij

afbeelding van verdrietig79

zenuwen, misselijk,hoofd vol

zenuwen, misselijk,hoofd vol vragen...
Je hebt een weg gevonden om contact te zoeken..
ineens belde je..blijkt dat je voor de deur stond.
Ik nam op maar je verbrak de verbinding voordat ik iets kon zeggen.
Je gedeblokkeerd (nummer zit in mijn hoofd gestampt)
gevraagd of het een foutje was dat je belde, antwoord was nee ik stond voor je deur maar ben al weer weg.
Gevraagd wat je dan wilde, geen reactie meer.
Me af vragen of ik er wel verstandig aan heb gedaan er een punt achter te zetten wegens innerlijke teleurstellingen vanwege (te hoge) verwachtingen.
Maar vooral de vraag wat kwam je doen?? wil je er nog voor vechten, wil je dingen regelen en/of afhandelen? zit je op praktisch gebied ergens mee waar je niet uitkomt en waar je mijn hulp bij nodig hebt?
Ik mis je zo verschrikkelijk, je moest eens weten.

afbeelding van verdrietig79

je wilde mij nog niet laten

je wilde mij nog niet laten gaan en er voor vechten,
kwam langs en we hebben een enorm lang gesprek gehad.
Ik heb je uitgelegd dat ik steeds tegen hetzelfde aan loop en dat is een gebrek aan communicatie.
Gek wordt ik ervan als je zegt dat je me mist, niet bij me vandaan wilt en het liefst dag en nacht bij me bent.
Waarom? omdat je het ene zegt en het andere doet, niet praten, weg gaan, ophangen, telefoontjes en berichtjes niet beantwoord.
ik ben gediagnosticeerd met Ptss door mijn vorige relatie en ik merk dat ik dit soort dingen extra moeilijk vind omdat hij dit soort dingen ook deed.
Uitgelegd dat dit mijn probleem is maar dat ik er echt heel veel last van heb.
je zegt dit te begrijpen en wil meewerken om me hierbij te helpen door wel te reageren etc.
Helaas blijkt dat je dit niet doet en zit ik me weer af te vragen waarom ik je nog een kans heb gegeven.
Als ik afspreek met iemand en ik ben iets later ben je zwaar geïrriteerd en als ik dan zeg dat ik dit niet eerlijk vind ben ik degene die moeilijk doet en ruzie zoekt.
Vervolgens ga je midden in de nacht naar huis zonder het te zeggen, dan stuur je vandaag ineens een appje; hoop dat je lekker geslapen hebt ondanks het gemopper en vraag me wat ik vandaag ga doen en of ik nog langs kom.
Nou daar had ik dus even helemaal geen behoefte aan.
Gevoelsmatig weer helemaal terug bij af.
Balen als een stekker dat ik ook mijn vrienden en familie moet missen en me soms best wel eenzaam voel in een voor mij nog steeds vreemde omgeving.

afbeelding van verdrietig79

alles overheersende woede. we

alles overheersende woede.
we komen er niet uit!
Ok klaar over en uit maar dan het verwoestende " cd van jou, cd van mij" gedeelte.
Netjes je spullen terug gebracht maar ook de dingen die je van mij hebt gekregen.
Jij daarentegen vertikt het om hetgeen van mij is terug te geven omdat ik iets terug wil (uit principe! gegeven is gegeven en jij wilt alles terug wat je gegeven hebt, dan wil ik dingen ook terug) wat mij echt heel veel geld heeft gekost.
Resultaat ik krijg NIKS mee zo ook dingen die van een overleden dierbare zijn en van mijn kinderen.
Daarna laat je me ook nog vrolijk 1 uur naar huis lopen om me vervolgens te bellen of ik afgekoeld ben.
Ook moet je nog even melden dat het allemaal aan mij ligt.
Ik wil je niet te woord staan omdat ik zo enorm boos ben en hang op.
Dan bel en app je me 2 uren lang helemaal suf.
Weer zeg ik dat we het er niet meer over hoeven te hebben het komt niet meer goed en worden alleen maar emotioneler en zeggen kwetsende dingen die niet nodig zijn.
Ergens voel en hoor ik dat je in paniek bent omdat ik het nu echt meen.
Dit is niet wat liefde is, dit is vechten en overleven, trekken en duwen, aantrekken en afstoten.
Het maakt ons niet gelukkig, het trigeert alle emoties maar vooral die van woede.
Gister zei je dat ik gelijk had en dat je niet kon praten over emoties en nu wil je alles bespreken?
Het is te laat, het gevoel van geluk en liefde is weg.
Ja het doet echt wel iets met me maar helaas iets wat me doodongelukkig maakt en mij niet alleen.
We kunnen en moeten elkaar niet kapot willen maken.
Rust en tijd dat is wat ik nodig heb en jij net zo goed.

afbeelding van T16

@ verdrietig79

Jeetje wat een rollercoaster aan jouw kant! Van hoop en toch nog iets van moeite naar volledig de stekker eruit en kont tegen de krib. wat een vermoeiende situatie vooral.
Ik moet zeggen dat ik eigenlijk erg boos word als ik je verhaal lees. Wat een eikel om je te laten lopen en er doodleuk achteraan te bellen. Waarom blokkeer je zijn nummer niet, hij geniet hier klaarblijkelijk van.
Ja hij is in paniek, en je hebt er niets aan hij speelt een spel. Ene moment duwt hij je weg andere moment wil hij je terug. Ik zou maar eens lekker een tijd op jezelf focussen en hem maar eens duidelijk voor zichzelf hebben wat hij wil en wat stabieler worden.

Ik ben erg blij dat je zelf ook zegt dit is niet wat liefde is. Nee dat is het niet. Ja ruzies horen erbij, maar elkaar willens en wetens gek maken..nee. je hebt een sterk inzicht - nu volhouden.
Hoe gaat het nu met je?

afbeelding van verdrietig79

Dankje T16, gelukkig gaat het

Dankje T16,

gelukkig gaat het redelijk goed en is dit niet de eerste keer dat ik door verdriet heen moet, weet nu iets beter wat me te wachten staat.
Natuurlijk blijft het *#$ maar het is nog erger als ik dit nog een jaar moet aan gaan.
Ergens hou ik echt wel van hem en hebben moeilijke omstandigheden niet bijgedragen aan een gezonde relatie wat spijtig is voor beide.
Helaas heeft zijn nummer blokkeren niet veel nut omdat hij geheim belt ik neem alleen niet altijd meer op.

We moeten er doorheen en dan komt het wel goed.