Ongeduldig

afbeelding van Pba1211

Beste mede schrijvers,

Ik deel graag hier mijn "situatie", het hier neer zetten is bijna een therapie sessie intussen Glimlach
En al zijn er heel veel tegengestelde meningen, toch is dat ook wel weer mooi.

Sinds kort heb ik een nieuwe relatie, voor mijn gevoel kpon dit wel eens iets heel moois worden.
Nu is dit nu maar erg kort (7 weken) en juist dat geeft nu bij mij weer zo'n gevoel van "wat wil ik nu eigenlijk'

Met mijn ervaringen uit diverse therapiesessie en uit mijn eerdere relatie, kreeg ik nu de complimenten over "diepgang in onze gesprekken" met name het kunnen en durven delen van mijn gevoel en waar mijn uitdaging zit, leidde tot verbondenheid. Evengoed heb ik ook mijn issues, als ik met een teleurstelling in de relatie te maken krijg verwerk ik dat door me in eerste instantie "af te sluiten', er nog niet direkt over hebben omdat ik dan te heftig kan reageren.

Mijn berichten worden dan kortaf zeg maar, wat uiteraard opvalt, dus komt de vraag wat er is...?
Ik kan soms verrekt onhandig uit de hoek komen en onlangs een weekend met heel weinig tijd voor mij, uitte zich in een bericht "dit is niet mijn idee van een relatie weekend"
Dit komt mede door geen/onvoldoende communicatie van beide kanten over wat en hoe in het weekend.

tot zover trek ik het ook mijzelf aan zo van "hoe had ik het anders kunnen doen"

Momenteel was het laatste dat ze aangaf "ik moet nu ontdekken wat ik voel en waarom ik nu even niets meer voel"
Na 3 dagen radiostilte toch laten weten dat ik graag de verbondenheid wil herstellen en in gesprek te gaan.
Hierop komt niet een harde afwijzing maar ook geen geruststelling .
Ze zit "even niet goed in de wedstrijd , want er gebeurt zoveel om haar heen dat ze zich afsluit en niet bij dr gevoel komt"
Ze wil binnenkort wel praten over haar en mijn gevoelens, dus dat is een positief iets vind ik.

Mijn grootste struikelblok op het moment is, dat ik nu niet veel anders kan doen dan wachten totdat zijk aangeeft in gesprek te kunnen/willen. Hoe bepaal je nu voor jezelf dat het genoeg is, of juist om door te gaan al moet je ook nog even geduld hebben. Wellicht door voor jezelf een deadline te stellen zo van....als er op datum x nog geen vorderingen zijn dan moet ik doorgaan....ik vind dat nogal een lastig iets eigenlijk.

Enfin al tikkende is dat denk ik toch waar het op uit draait, rustig blijven, geduldig blijven, niet fporceren door te blijven appen, mailen etc etc, ik heb duidelijk gemaakt dat ik er graag wil zijn en erover wil praten.
Er is geen uistpraak geweest die aangeeft dat er nu niets meer is en ik weet dat er bij haar zoveel speelt , dat dit zeker ook invloed heeft. Wellicht ben ik een druppel geweest die nu de overstroming veroorzaakt, maar ook dat weet ik nog niet.

Voor nu laat ik het even rusten en maar eens zien hoe het gesprek"binnenkort"verloopt...

afbeelding van Beer57

re

wat een gedoe soms he relaties
ik herken wel wat je schrijft ,, wat voor mij goed werkt is er zonder verwachtingen in te staan.
waarom een deadline dat begrijp ik ook niet zo goed
je hebt laten weten dat je er voor haar wil zijn en meer kun je niet doen, de bal ligt nu bij haar

deze herken ik ook zo goed Cool

Evengoed heb ik ook mijn issues, als ik met een teleurstelling in de relatie te maken krijg verwerk ik dat door me in eerste instantie "af te sluiten', er nog niet direkt over hebben omdat ik dan te heftig kan reageren.

ik klap dan dicht en zeg ook niks meer en weet dan ook niet wat ik moet zeggen.

door het even te laten rusten denk ik dat je het goed doet

grt