Als een donderslag bij heldere hemel, zo kwam het aan.
Na dik een half jaar, bijna elke vrije dag dat ik had was ik bij haar, altijd leuk, nooit geen ruzie, wel eens een klein meningsverschil maar dat werd altijd uitgepraat, bijna alles deden we samen, kreeg lieve berichtjes of gedichten via de mail, ze vertelde me vaak dat ik me geen zorgen moest maken dat ik haar kwijt zou raken, ze hield enorm veel van mij en ik van haar.
Tot opeens wilde ze stoppen met de relatie, ik paste niet in haar belevingswereld volgens haar, begreep er niets van, heb gehuild en gesmeekt maar ze was vastbesloten, ben een paar dagen later weer naar haar toe gegaan maar ze wilde niet meer, onbegrijpelijk, ze zei wel dat ze nog van mij hield, heb op dit moment nog wel goed contact met haar, maar het voelt zo leeg.
Ik wil haar terug en wil alles proberen om dat klaar te krijgen, op dit moment laat ik haar met rust terwijl ik bijna elke dag klaar sta om weer naar haar toe te gaan maar ik doe het maar even niet.
Ben wel enorm aan mezelf gaan twijfelen, wat is er mis met mij, wat doe of deed ik verkeerd.
Begrijp er nog steeds niks van