Opeens stopt de relatie en kom je jezelf tegen

afbeelding van downel

Hallo iedereen,

Ik ben nieuw, heb zojuist de website ontdekt en vond het reuze interessant.
Veel van de gevoelens en ervaring die ikzelf doorstaan heb komen hier terug aanbod. Ik weet nog goed de eerste dagen na de breuk dat het voelde alsof ik alleen op de wereld zo iets onderging.. nu weet ik beter maar had ik toen deze informatie gevonden was het misschien makkelijker geweest.

Ik ben 26 en heb 4 jaar een relatie gehad. Zij was 4 jaar ouder.
We hadden na 3 jaar echt een zware dip, doelen en verlangens in het leven lagen ver uit mekaar maar de liefde was nog zo hard aanwezig samen met enorm veel respect en chemistry! Ik zelf had toen ook wat gezondheidsproblemen dus we gingen nog een poging wagen.Tijdens ons dieptepunt zijn ook enkele van mijn besten vrienden en vriendinnen me komen vertellen dat het niet meer kon, ik was mezelf niet meer ik was fake deed weinig inspanningen naar anderen toe en werd onverdraagzaam als ik alcohol gebruikte. Op die moment dacht ik daar het probleem lag maar later bleek het over heel andere dingen te gaan.

Op een dag kwam ik thuis en moesten we praten, onmiddellijk wist ik wat er gaande was, ik voelde ook toen al dat het finaal was. Zij wou niet meer verder, we waren uit elkaar gegroeid en ze wou verder met haar leven, andere dingen doen. Dezelfde liefde was er nog steeds maar als je niet samen naar een gezamelijk doel leeft...

De wereld stond opeens stil, ik was alleen en moest terug thuis gaan wonen, als noodoplossing. We zijn nu zo een 9 maand verder en de weg die ik afgelegd heb is ongelooflijk. Ik leefde blijkbaar al een tijdje zonder nadenken zonder sociaal te investeren ik ging enorm oppervlakkig met mensen om. Nooit in mijn leven had ik erover nagedacht hoe sociale interactie in mekaar zat, ik deed het gewoon van nature! Nu zoveel later ben ik nog steeds een inhaalrace aan het rijden maar ik voel mensen nu instinctief aan weet wat ze voelen denken of willen soms zelf sneller of beter dan zij zelf.

Maar dit alles heeft een andere wereld voor me laten opengaan, een die me dingen laat voelen en ervaren die ik oncomfortabel vind. Ik heb er een hele boel onrust,onzekerheid en angst bij gekregen en hoe goed ik het anderen kan vertellen, zo slecht kan ik mezelf bijsturen. Ik voel me oncomfortabel en voel me steeds van die dingen weglopen. Het feit dat de relatie voorbij is is lang een kapstok geweest om mijn probleem op te fixeren maar nu heb ik het beseft gekregen dat ik het ben.

Iedere dag dat ik opsta denk ik aan wat er gebeurd is en hoe ik ben, iedere dag sta ik als een ander persoon op. Soms rustiger soms nog onrustiger. De overvloed aan informatie doet men brein soms op hol slaan en 100 gevoelens of emoties kunnen me overvallen. Ik heb een periode van rust gekend, toen ik iemand nieuw leerde kennen, maar zodra het nieuwe weg was en ik haar vertelde hoe zij in mekaar zat, heb ik de relatie beëindigd en ontdekte dat ik in een constant gevecht met mezelf ben beland. Ik begrijp nu beter hoe het relatie/sociale aspect werkt maar de onrust in mezelf maakt het onmogelijk mezelf open te zetten voor iemand nieuw. Flirten en spelen met mensen is even leuk en dan heb ik geen zin meer...

Ik ben in deze lang tekst waarschijnlijk het doel van de website uit het oog verloren, maar ik ben benieuwd naar reacties en mensen die iets dergelijks ook mee maken of meegemaakt hebben. Wie kan me helpen de rust te zoeken? Ik leef in extremen en wil van nature deze periode zo snel mogelijk afsluiten... Ik ben er me van bewust dat net dat alles zo moeilijk maakt. Maar hoe kan ik nu mijn eigen essentie/zijn aanpassen naar datgene wat ik van nature niets ben... Die eeuwige 2 strijd, ik heb al besloten dat ik hem gedurende heel men leven zal meedragen, juist de intensiteit en frequentie zullen waarschijnlijk veranderen...

Deze journey die ik maak is ongloofelijk lastig maar ongeloofelijk interessant. Zij is de trigger geweest daarom mis ik haar zoveel. Ik zou wat ik nu meemaak zo graag met haar delen maar dat is onmogelijk, haar verliezen is de prijs die ik betaal voor deze ervaring... het heeft men leven voorgoed verandert.

Slaapwel Glimlach

afbeelding van spijt

@downel

Hallo en welkom,

Erg herkenbaar voor een aantal mensen op deze site.Als het leven zijn gangetje gaat en de dagen gaan voorbij,niet teveel problemen.Mochten ze de kop op steken ben je samen...
Dan ineens is je leven een complete puinhoop.In die enorme puinhoop moet je je zelf terug vinden.Een lange tijd onrustig en niet meer weten hoe het gevoel te stoppen.Op een zeker moment weet je dat je met jezelf aan de slag moet.Hoe zat het ook alweer?
Die persoon die je dan ontmoet,is die aardig,weet die wel wat die wilt?
Een groei stuip,een bewustwoording,een andere kijk.
Veel gevoelens die al lange tijd op een plekje hebben gezeten,onaangeroerd,omdat ze al die tijd niet aan de orde kwamen.De 100 gevoelens en gedachten schieten door elkaar,zijn niet op een rijtje te krijgen.Factor tijd,die is daar voor nodig.
Je bent al een aardige tijd onderweg.Ik 8mnd....en ik denk zeker nog een jaar nodig te hebben om daar te zijn waar ik me weer echt lekker voel.

Hier vindt je van alles,en je zal er zeker herkenning vinden!!!
Groet Spijt

afbeelding van downel

ik ben benieuwd.. Wel

ik ben benieuwd..
Wel verbaasd door de tijdsperiode die jij erop plakt. Maar life goes on nietwaar.
Ooit iemand al training gevolgd om rut te vinden? Ikzelf ben van nature zeer onrustig deze ervaring erbij maakt het uiteraard nog lastiger. Ik merk wel dat als ik de dingen ietwat kan loslaten ik dan de meeste vooruitgang boek.
Ik denk aan mindfulness training.. iemand ervaring hier mee of iets dergelijks.?

afbeelding van spijt

@downel

Je bent verbaasd over de tijdsperiode??
Want??
Het is een rouwproces en een rouwproces kost tijd.Het zal niet nog een jaar zijn als de afgelopen tijden.Ik ben nu al heel ver.Maar het echt kwijt zijn,niet die zonken in je buik als je er aan denkt.Vol accepteren...daar kan je beter teveel tijd voor uittrekken als te weinig.Toch?

Groet

afbeelding van downel

Teveel tijd

Tijd is inderdaad belangrijk, mijn focus op de tijd is een probleem. Maar ik weiger deze gebeurtenis men verder leven te laten overnemen. Ik ken mensen die veel tijd genomen hebben en daar nu de rekening voor gepresenteerd krijgen. Ik moet geen tijd hebben, ik zoek rust innerlijke rust. Als die langzaam komt zal de rest vanzelf komen.

Tijd , ik heb het woord een tijd gehaat Glimlach

afbeelding van Lief30

Ken het hoor. Als je een

Ken het hoor. Als je een pilletje kon nemen zodat je een paar maanden later wakker werd en geheel met een compleet hart en een rustig hoofd...
Waauuw...gat in de markt!!!

afbeelding van godin hera

Was het maar waar!

Ja Lief30, dat is dan niet alleen een gat in de markt maar die gene zou ook stinkend rijk worden! En zelf zou ik er dan als eerste een dubbele dosis van nemen, als je iets doet dan moet je het goed doen Glimlach Maar ik wil geen maanden meer verloren laten gaan door te moeten slapen, mijn ex heeft nu genoeg tijd van mijn leven gekost. Dus al er iets op de markt zou komen bied ik mij als eerste aan en neem jullie mee! Hera

afbeelding van downel

het pilletje

Lol, het pilletjes verhaal heb ik ook al ettelijke malen verteld.
Stel je voor je gaat naar de supermarkt koopt het neemt het en tada zorgen weg..

Handig maar we zouden er nooit door groeien. Ik blijf erbij het is afschuwelijk, maar een van de meest interessant dingen ooit die ik meemaak om mezelf te leren kennen.

Nature has it's ways