hey,

ik ben een meisje van 21.
Ik voel me op dit moment super slecht.
ik heb dit jaar verschillende gebeurtenissen meegemaakt op korte tijd. Degene waar ik het meeste van afzie is dat mijn vriend van 26 jaar mij heeft laten "vallen" of zo zie ik het op dit moment toch. Hieronder het verhaal hoe alles in elkaar zit.

In het begin van onze relatie heb ik 3 keer gezegt dat ik het wou uitmaken omdat ik vond dat ik hem te weinig hoorde en zag. Na 3 keer dat te zeggen was er veel verbetering , alles ging heel goed en ik was super blij.
Maar dan...

ik had examens tot 24 januari en ik was toen die avond bij hem nog op kot maar ik ging nog weg naar Antwerpen om te vieren dat de examens gedaan waren met een hele groep vrienden die daar in die stad studeerden.
Een vriendin van mij Céline die heeft er relatie van 3 jaar en die bedriegt haar lief heel de tijd, het ergste was dat we die avond uit waren samen met haar lief erbij en zij was toen naar 1 van haar "minaars" gegaan in een ander café.
Ze had aan mij gevraagd of ik even wou afkomen naar daar om die jongen is te ontmoeten. Maar de rest van de groep wist niet dat ze zo bezig was me andere jongens dus heb ik gewoon iets verzonnen dat er een vriendin achter mij vroeg.
Ik ben toen alleen vertrokken maar ik moest ongeveer 3 straten stappen voor ik bij dat ander café was waar Céline zat. En toen hebben 2 kerels mij langs achter vast gepakt en iets in mijn mond geduwt en vanaf dan weet ik niets meer.
Ik werd wakker in een verlaten straat met mijn t-shirt gescheurd dus je kan je nu wel inbeelden wat er gebeurd is.

Ik was compleet in shock en ik moest dat eerst alleen verwerken dus ik heb dat een week verzwegen tot op de begrafenis van Dries zijn opa... en dan ben ik die avond op zijn kot in elkaar gestort. Ik wou hem dat besparen dus Ik heb zitten zeggen dat ik het wou uitmaken om die da allemaal te besparen.
Maar hij wou het niet uit dus die is blijven vragen achter de reden en ik heb het uiteindelijk verteld.
Die heeft mij goed gesteund en goed voor mij gezorgd en alles ging terug beter en ik was echt bezig met het te verwerken tot 6 weken geleden.
Ik had veel pijn in mijn nek en ben uiteindelijk daarmee naar het ziekenhuis gegaan en ik heb een slecht gezwel in mijn nek ( een soort van tumor)
Ik heb toen exact zelfde gedaan tegen hem als dat ik gedaan heb me dat van Antwerpen, weer gezegd dat ik het uit wou om hem te sparen....
Maar ik ben wel al geopereerd dus het eerste gezwel is wel weg maar ik heb het gewoon allemaal verprutst.

Ik wil zo graag met hem praten maar die flipte altijd en nu heb ik die al 4 weken niet meer gezien.
Ik zou echt graag een gesprek hebben maar dit wilt pas na de examens ma hij zei da hij een relatie niet meer aan kon en dat ik hem moest vergeten.
Maar ik wou dan mn spullen nog halen die daar liggen nu vr de examens ( op zijn kot) zodat ik mij ook beter kan focussen maar dat mag ik ook niet.
En we zijn nu dus al 8 weken zo tegen elkaar bezig.

ik ga wel naar een psycholoog maar ik voel me echt nog steeds heel slecht. ik blijf me maar schuldig voelen en ondanks alles blijf ik die ook graag zien.
Op zijn facebook staan nog foto's van ons samen waarin hij getagd is maar die hij nog steeds niet heeft untagd.
En ergens denk ik dat die ook nog van mij houd maar zichzelf nu kwijt is...

Ik word er gewoon echt slechter en slechter van en voel me elke dag verdrietig. Ze hebben nu ook weer een nieuw gezwel ontdekt dus ik ga wss binnenkort weer geopereerd moeten worden en ik kan me ook totaal niet focussen op mijn examens. ik begin de 2e en eindig de 22ste (ik studeer aan de Kuleuven) en ik heb 8 vakken waarvan ik nog niet eens klaar ben met 1 vak.

Ik weet echt niet meer goed wat ik van alles moet denken...