Er zijn momenteel 0 gebruikers en 0 gasten online.
Te snel gegaan, te snel voorbij
Hoi allemaal,
Afgelopen zomer is het uitgegaan met mijn ex vriend, waar ik op dat moment anderhalf jaar mee samen was. Ik ben me ervan bewust dat ik het lastig vind om alleen te zijn. En al snel vond ik via Tinder (ik weet het..) een lieve, knappe jongen waar ik het goed mee kon vinden. Ook hij was sinds de zomer uit een relatie waar hij anderhalf jaar in heeft gezeten. Dit gebeurde mid-oktober en sindsdien waren we ook 'bij elkaar'. Het voelde zo goed en deze jongen paste qua karakter al veel beter bij mij dan mijn ex. Het afgelopen weekend zijn we zelfs een weekend samen weggeweest richting Limburg. Ook hier was het gezellig en had ik het idee dat we dichter naar elkaar toe groeiden. We hadden het er vaak over dat we elkaar de ruimte wilden blijven gunnen om ons eigen sociale netwerk te houden. Vooral omdat hij zijn vrienden tijdens zijn vorige relatie nogal links had laten liggen. Jullie voelen het waarschijnlijk al aankomen, terwijl ik hem vroeg of hij misschien vaker dan 1x in de week met me wilde afspreken, gaf hij aan dat hij dit niet zag zitten. Hij had het uitgaan met vrienden en collega's zo gemist dat hij dat niet meer zou laten gaan. Ik zei dat dat ook nooit mijn bedoeling is, maar dat ik voelde dat hij juist afstandelijk werd richting mij. En mijn gevoel klopte, na 10 minuten gebeld te hebben kwam het hoge woord eruit. Hij wilde het uitmaken. Tegelijkertijd ontvang ik berichten van hem dat hij me 'nu al mist' en niemand heeft om mee te praten behalve mij. En dat deze relatie de verkeerde timing heeft gehad want verder was er niks mis mee volgens hem... Sindsdien ben ik een wrak en heb ik hem gisteravond een bericht gestuurd dat ik bereid ben rustig aan te doen en erken dat dit voor ons allebei erg snel is gegaan. Hij was wat drinken met collega's en vroeg of hij er vandaag op mocht reageren.. Ik zou graag advies krijgen wat ik nu zou moeten doen.. want hoe graag ik bij hem zou willen blijven, het feit dat hij twijfelt en het zo makkelijk uit wilt maken doet mij ook twijfelen of ik daar wel zo goed aan zou doen. Ik ben zo bang om weer alleen te zijn en opnieuw te beginnen... Eén ding weet ik zeker, ik ga nooit meer zo snel een relatie aan..
- Anoniem123's blog
- login of registreer om te reageren
Gebruikerslogin
Navigatie
Blog van Anoniem123
Recente blogs
Recente reacties
Syndicatie
Archief
- Februari 2003 (7)
- Maart 2003 (1)
- April 2003 (6)
- Mei 2003 (19)
- Juni 2003 (24)
- Juli 2003 (13)
- Augustus 2003 (24)
@ Anoniem123
uitte zich dat ook al vanaf het begin in jullie relatie ?
. Ook hier was het gezellig en had ik het idee dat we dichter naar elkaar toe groeiden. We hadden het er vaak over dat we elkaar de ruimte wilden blijven gunnen om ons eigen sociale netwerk te houden
Die gezellige tijd werd benut door het vaak te hebben over elkaar de ruimte te blijven gunnen.....
terwijl ik hem vroeg of hij misschien vaker dan 1x in de week met me wilde afspreken
deze vraag met de nadruk op misschien was voor hem de doorslag? het was toch wel erg prettig geweest een antwoord zoals , schat nu ben ik er nog niet aan toe , wellicht komt dat later . Als hij echt gek op je is en zijn vrijheid wil houden was dat toch een optie waar jullie beide mee konden leven voorlopig .
Niemand om mee te praten ? hij wil jou toch sporadisch zien juist in verband met zijn sociale contacten, wat voor contacten zijn dat dan precies ? ken jij deze die mensen ??
En jij komt hem tegemoet , cijfert jezelf weg omwille dit in stand te houden ik vermoed uit angst om hem te verliezen, mss uit angst om het alleen zijn ?
Maar als je in je hart kijkt wat zou jij het liefste willen ? hoe zou jij het graag zien? natuurlijk is het altijd een beetje water bij de wijn doen en elkaar respecteren maar pas wel op signalen die bij jou ergens diep van binnen een signaaltje geven dat dit uiteindelijk niet is wat jij eigenlijk graag wilt.. Kies dan ajb voor jezelf en wordt eerst alleen gelukkig en wss komt er ooit de aanvulling op je pad en gaat het dan zoals jij het je voorgesteld had, altijd al . Misschien deze zelfde man wel, mss een andere man maar niet onzeker zijn uit angst voor....zonde van je leven .
gesprek gehad
Bedankt dat je de tijd hebt genomen op mijn bericht te reageren. Ik heb vandaag een gesprek met hem gehad wat mij aan de ene kant goed heeft gedaan en aan de andere kant voor veel verwarring heeft gezorgd. Ik had me voorgenomen emotionele afstand te nemen en met een objectieve blik het gesprek in te gaan. Om ook zijn kant van het verhaal te horen en wellicht te begrijpen waarom hij heeft gedaan wat hij heeft gedaan. Hij kwam echter al met traanogen binnen en opende het gesprek met dezelfde quote dat hij me nog steeds leuk vindt, maar dat deze relatie een vervelende timing heeft gehad. Hij wilde zichzelf eerst goed leren kennen en alleen zijn voor hij aan een nieuwe relatie zou beginnen. Ik probeerde alle vormen van affectie af te houden, maar hij trok erg naar me toe. Bleef me vasthouden en kuste me een aantal keer op mijn wang en uiteindelijk op mijn mond. Ik wist niet wat ik ermee aan moest. Toen we na een uur wel uitgesproken waren vroeg ik of hij niet naar huis moest. Hij zei dat hij niet weg wilde.. Ik begrijp dat hij na een langere relatie even tijd alleen wilt zijn en ik heb inmiddels ook mijn les geleerd en zal, hoe moeilijk ook, de komende tijd single doorbrengen. En toch blijft het door mijn hoofd spoken dat hij heeft gezegd hoe rot deze timing is geweest en hoe leuk we het hebben gehad. Zouden we dan toch terug bij elkaar kunnen komen over een jaartje of langer? Op dit moment zou het mij niet uitmaken om te wachten. Hij was de eerste persoon met wie ik mezelf over 50 jaar nog gelukkig zag. Als dat ene jaar zou betekenen dat ik vanaf dan bij hem kan zijn, zou ik graag wachten. Deze garantie is er helaas niet.. Ik ben zo bang dat hij na een (aantal) jaar zichzelf vindt en weet wat hij wilt in het leven. En dat met een andere vrouw gaat ondervinden. Ik weet niet wat ik met deze gevoelens aan moet ...
@ Anoniem123
Ik denk dat je vooral jezelf ook de tijd moet geven en gepaste afstand te nemen om hem die tijd te gunnen . Niemand kan in de toekomst kijken, ik snap je angst heel goed maar op dit moment levert het jou niks op die gedachte van wat als...
Misschien juist door op de achtergrond te blijven, veel dingen door de tijd een heel stuk duidelijker gaan worden voor beide , welke kant het kwartje ook uit mag vallen , het is altijd goed dan .