Wat een aangrijpend verhaal man, kreeg er kippenvel van. Zij heeft “het licht uitgedaan” en jij zit nu figuurlijk in het donker… pikkedonker. Vind het zoo erg voor je, heb er geen woorden voor. Zelf ben ik al lang afgekickt van ldvd maar herinner me als de dag van gister hoe “hellig” het aanvoelde. Zucht, wat kan de werkelijkheid !%#@*&? wreed zijn.

1. Hoelang geleden is het gebeurd?
2. Hopelijk weet je huisarts ervan? Hij kan je eventueel helpen met rustgevende medicatie en/of verwijzing naar psychologische hulp.
3. Pas op dat je jezelf niet verdrinkt in de alcohol “om maar van de wereld” (coma) te zijn.
4. Probeer zoveel mogelijk (al is het verdomde moeilijk) afleiding te zoeken in andere mensen (praten & schrijven) en dingen buitenshuis te DOEN.
5. Is het contact met haar kinderen nu ook verbroken voor jou? Bellen ze weleens uit eigener beweging?

Ja, is inderdaad “niet wijs” maar je hebt het kennelijk nog nodig omdat “de schok” te vers is. Je bent nu (denk ik) in een fase van ontkenning. Je getergde geest is naar haar aan het zoeken en je wilt zo graag dat deze werkelijkheid “niet waar” is. Je brein is maar net begonnen met het verwerken. Het hoopduiveltje zal je nog een tijdje dingen influisteren, het worden zware tijden voor je, want wat je hier hebt geschreven spreekt boekdelen:

Zij heeft een lange innerlijke strijd gevoerd (zelf moeilijk mee gehad) en er blijkbaar langdurig goed over nagedacht en haar mening gevormd, de prognose op een “hereniging” lijkt mij heel erg klein. Ik weet dat je DAT nu liever niet wil horen, je gevoel zegt TERUG,TERUG, IK WIL TERUG, maar je hebt helaas maar 1 richting en dat is VOORUIT! Het voelt nu (hoogstwaarschijnlijk) aan als het einde van de wereld, radeloos, uitzichtloos, hopeloos en vooral die zielenpijn waar geen medicijn voor is behalve “de tijd” waarvan het lijkt alsof de klok stilstaat.

Ik kan me indenken dat je jezelf zorgen maakt om een eenzame oude dag, edoch geef de moed niet op, het leven kent vele verrassingen en wie weet wat jouw "karma" nog in petto heeft voor jou.

@Old love, heel, heeeel veel sterkte gewenst, hou je taai man en we horen hopelijk nog van je, blijf het van je afschrijven, je wordt gelezen en sommigen sturen je vast wel een reply.

Hartelijke groet,

Quasi

Remember the past,
plan for the future,
but live for today,
because yesterday is gone,
and tomorrow may never come.
(Luke)

PS. Als je weer wilt schrijven, raad ik je aan om het via “mijn blog” te doen, blog-items worden eerder gelezen via “recente blogs”. Jouw “story” vond ik onder “recente berichten” en dat valt minder op vanwege de drempel (niet direct zichtbaar) van een extra muisklik (denk ik).