Hallo allemaal.

Ik ben maxpayne4 (blijf liever anoniem), net nieuw op dit forum, en ben 25 jaar.
Ik heb net een relatie achter de rug van 5 jaar. Ik zal jullie even vertellen hoe het gegaan is.

Ik had een (achteraf) relatie met een fantastische vrouw welke ik verpest heb en waar ik nu spijt van heb.
We hebben veel leuke dingen meegemaakt, waren elkaars maatjes, hadden dezelfde grapjes die niemand anders begreep en waren elkaars steun en toeverlaat. Toch heb ik het verpest, ik ben ook niet perfect, maar ik zit nu te kijken hoe ik het beste nog een kans kan maken.

Ik zal eerst eens vertellen wat voor persoon ik ben. Ik ben een vrijbuiter, vooral de laatste tijd groeide dit gedrag, en zag ik het vastgeroeste leventje van huisje boompje beestje niet zitten. Als we op vakantie waren, wilde ik altijd avonturen beleven met haar en allerlei activiteiten ondernemen. Zij was meer van het rustig genieten. Zij is in vele opzichten volwassener dan ik. Dit bleek ook uit het regelen van papierwerk voor haar huisje, welke zij voornamelijk zelf deed, en hoe ze haar hele leventje op orde had. Ik was wat rommeliger, stelde dingen uit, etc. Eigenlijk was ik nog 1 groot kind. Ook had ik vele interesses, waaronder gitaar, Freerunning, Breakdance, Fitness, Films etc. Met mij hoefde je je niet te vervelen. Maar ik had ook een andere, voor haar onacceptabele, interesse: Drugs.

Toch was ik een rationele denker. Ik was zelfverzekerd, en als ik iets wilde, dan bereikte ik het. Maakt niet uit wat. Een reis naar China voor een maand kung fu training voor mezelf, een helicopter vlucht samen met mijn vriendin boven New York, het maakte niet uit, ik regelde het. De studie ging goed, alhoewel ik door omstandigheden wel een achterstand had opgelopen, maar naar mijn idee niet iets wat onoverkoombaar was.
Ook bij mijn gebruik van Drugs was ik een rationele denker. Nu klinkt dit misschien vreemd voor de leek, maar laat me even uitleggen wat ik hiermee bedoel:

1 x per half jaar vond ik het leuk, en een verrijking voor mijn leven om bepaalde drugs tot me te nemen. Ik verkreeg inzichten, werd creatiever en zag alles op een andere manier. Vaak deed ik paddestoelen. Alles wat ik in ieder geval deed, daar zocht ik zaken over uit op internet. Wat is het voor spul? Wat doet het met je? Is het verslavend? Ik zocht de wetenschappelijke artikelen op, zodat ik precies wist WAT ik deed en HOE ik het het beste verantwoord kan aanpakken. Zo weet ik dondersgoed dat Heroine of crack heel wat slechter voor je is, Cocaine is ook slecht, maar niet meteen verslavend na 1 keer. Om enkele voorbeelden te noemen. Paddo's daarentegen, waren totaal niet gevaarlijk of verslavend MITS je maar goed in je vel zat en je het op een verantwoorde manier gebruikt in een rustige omgeving en goed voorbereid.

Zo heb ik verder wel eens een keer een pilletje genomen (1 keer, op een speciale gelegenheid) die ik van te voren heb laten testen, en wilde ik deze zomer eens LSD proberen. Wat een langere trip zou veroorzaken. Ook hierbij, heb ik natuurlijk alles van te voren uitgezocht, en zou ik als eerste keer een lichtere trip nemen in een rustige omgeving.

Affijn, dit soort dingen deden een kameraad en ik elk half jaar. Tot zij er een keer achter kwam. Sindsdien was het vertrouwen gebroken en hield ze me in de gaten. Wat ik niet wist, is dat ze af en toe in mijn facebook keek. In de tussentijd is ze er 3 keer achter gekomen dat ik wat deed. Ik vertelde elke keer dat ik er bewust mee bezig was en niet zomaar iets deed. Zij wilde het gewoon niet hebben, en sprak er niet meer over. De laatste keer heeft ze in mijn facebook gekeken, waar een privebericht in stond waarin ik vertelde over allerlei dingen die ik van de zomer ging doen, waaronder LSD. Zij kwam totaal niet in het verhaal voor. Dit was geheel onbewust.

Affijn, je raad al wat er gebeurt is. Ze vond het nog zo jammer, omdat het de laatste tijd goed ging, maar ze moest nu voor zichzelf kiezen. Bam, het huis uit en zo snel mogelijk moest ik maar een plekje zien te regelen.
Mijn hele wereld viel in duigen!

De dagen erna ben ik haar gaan smeken om nog 1 kans en ben het op een zuipen gaan zetten, en heel veel sigaretten gaan roken om na een week erachter te komen dat dit niet werkte. Ik werd zelfs op het laatst nog boos op mijzelf, de hele wereld, en uiteindelijk mijn vriendin dat ze zo gemakkelijk 5 jaar lief en leed aan de kant zette. Ze was zelfs bij de begrafenis van mijn moeder, en haar familie zag ik ook echt als familie waar ik me thuis voelde. Kortom, niet iets wat je zomaar aan de kant zet dacht ik. Ik ben gaan janken als een klein kind, en zag het allemaal niet meer zitten. Ok we waren verschillende personen, maar nu was mijn hele toekomst in duigen: Geen kindje samen, geen leven samen meer, nooit meer samen series kijken etc.
We woonden net een jaar samen, en hadden het mooi op de rails. En nu heb ik het verpest...

Om er even wat aan toe te voegen: De reden dat het ook echt zo hard aan kwam, kwam ook mede doordat mijn opa (die ik als mijn vader zag) voor de 2e keer kanker had gekregen na een lange periode van chemo (1 jaar). Daarnaast ging mijn echte vader ook nog eens scheiden, en dit allemaal (einde relatie, kanker, scheiding) Viel allemaal in mijn toetsweek waardoor ik ook DAAR weer extra achterstand door heb opgelopen. Er knapte gewoon iets in mij. Daarbij kwam het ook nog naar boven dat ik 2 jaar terug mijn moeder verloren ben. Zij was drugsverslaafd aan de zwaardere dingen, en dit is de reden dat ik eigenlijk altijd opgegroeid ben bij mijn opa en oma, die ik als ouders zag. Ook met mijn moeder heb ik heel veel slechte dingen meegemaakt, maar hoe doorgedraaid ze ook was, het blijft wel je moeder, en als ze doodgaat ben je er wel kapot van.

De laatste dagen ben ik gaan zoeken naar oplossingen om de relatie met mijn ex weer te herstellen. Toen ben ik erachter gekomen via vriendinnen dat ze zich goed voelde nu en dat het 0,0 procent kans was dat het weer goed kwam. Ik heb in ieder geval met veel vrienden erover kunnen praten, en kan op het moment weer wat rationeler nadenken. Toen ben ik op het volgende boek gekomen: Je geliefde terugkrijgen in 30 dagen. Geschreven door John Anderson. Dit boek laat me heel positief denken, en in eerste instantie Mijn vriendin vergeten. Er zitten therapeutische oefeningen in, en je wordt er een sterker persoon van. Door dit boek ben ik namelijk weer veel gaan sporten, veel met mijn persoonlijkheid en uiterlijk bezig, heb ik me (hoe moeilijk het ook is) weer gestort op mijn school en werk en onderhoud ik contacten. Volgens dat boek is het namelijk de bedoeling weer begeerlijk te worden, na een tijdje (3 week) geen contact te hebben gehad. Het komt er kort gezegd op neer dat je de tijd gebruikt om jezelf op allerlei vlakken te verbeteren, volwassener te worden en de eerste tijd 'hard to get' te spelen. Alsof het je niets meer doet.

Ik merk ook zelf dat, ondanks dat ik niet de zekerheid heb dat dit gaat werken, dat ik op persoonlijk vlak behoorlijk verbeter, weer zelfverzekerd wordt en dat dit toch een groot leermoment is uit mijn leven. Bovendien heb ik het in ieder geval geprobeerd. Zij was (pas achteraf besef je dat altijd) het meisje van mijn leven en ik hoop dat dit gaat werken. Ik zie er in ieder geval beter uit, draag betere kleding, onderhoud sociale contacten, waaronder ook veel vrouwen, (volgens het boek noodzakelijk) ben bezig met sporten en de studie, bezig met zaken regelen, gestopt met roken en voor deze periode ook met drinken etc. Alles, om maar weer een verpletterende indruk te kunnen maken op haar over 3 week. Hoop dat dit gaat werken. Ik kan zelf goed nadenken, en wil het boek niet heilig verklaren, maar het boek legt alles wel mooi en helder uit, en het verklaart duidelijk hoe psychologie en instincten werken en WAAROM dit zo werkt. Dus ja, waarom geen kans geven? Het is misschien achteraf toch beter dan iets groots proberen te organiseren om haar terug te krijgen.

In ieder geval, zijn er meerdere mensen die dit boek hebben gebruikt? Werkte het voor hen?

Alvast bedankt voor het lezen. Graag serieuze reacties. Ik weet zelf ook dondersgoed dat ik fout zat. Nu is het zaak om naar de toekomst te kijken en hiervan te leren.