trauma

afbeelding van hortensia

en zo heb je dan die dromen, bewust meervoud omdat het een regelmatig terugkomende sensatie is in wat voor droom dan ook en welke bizarre gebeurtenis , wat dromen meestal zijn, aanwezig moet zijn , blijkbaar...

Waar ik ook ben in mijn droom, hoor ik de voetstappen ... rennende achter me langs, als een commando die zich verplaatst van schuilplek naar schuilplek...heel snel zie ik ook de schaduw van dit persoon over de grond glijden. Dan is het weer stil, totdat ik me weer verplaats dan hoor je de voetstappen weer. In elke droom aanwezig.
Iemand zegt in mijn droom: Er is iemand bij je ...Ik zeg: dat weet ik wel , wees maar niet bang , ik hou het wel in de gaten...

Bij de hulpverlening vertel ik dit , hij zegt en hoe manifesteerd zich dit nu in jou dagelijkse leven , heeft dit invloed....
Ja, waar ik voorheen geen angst mocht voelen omdat ik bij de dag leefde het anders niet zou volhouden , merk ik nu op terug te vallen in oude patronen.
Ga ik aan de kant staan als een auto te lang achter me rijd op een rustige weg , vertrouw het niet .
Schrik van elk raar geluidje al is het een raar soundje uit de reclame op de tv.
Net toen ik dacht alles verwerkt te hebben , de vrijheid te voelen omdat er niks meer was...komt dit als een boomerang op me terug.
Verdrietig wordt ik daarvan, immers ik dacht al veel verder te zijn dan dat....verdrietig omdat ik me terug geworpen voel daar waar ik niet wil zijn.
Bezig was om mijn emoties in balans te krijgen, normaal te kunnen reageren en problemen en ruzies het hoofd kan bieden zoals elk ander mens.
Het blokkeren ....geen woorden kunnen vinden als ik me aangevallen voel , maar wat vooral heel erg aanwezig is zijn de tranen...nu ...niet kunnen praten dan , alleen maar huilen, hoe frustrerend is dat ? totdat mijn lichaam schokt van de stress en ik een dag later elke spier in mijn lichaam voel wat pijn heeft. Een uur onder de douche sta ...

En ik dacht dat ik bijna klaar was ...het ging al stukken beter .

Een nieuwe relatie, maar dat de gedachte me naar mijn strot kan vliegen dat we op den duur samen gaan wonen, kan ik dat nog....ik kan niet eens met mezelf overweg, totaal verknipt , beschadigt en zoveel te geven maar hoe ... in mijn hoofdje wil het andersom denken nog niet . Gehersenspoelt en de weg terug is zo moeilijk te vinden.

De vraag hoe ik aanschouw wat me wordt verteld, beloftes worden gedaan bijvoorbeeld. Ik luister maar woorden doen me niks, leg ik uit, ik kijk naar daden, observeer ...wacht af .
Vertrouwen, vertrouw ik een ander? ook dat observeer ik, heeft tijd nodig en heel veel bevestiging in wat ik zie...
Wel fantastisch is dat ik handig ben geworden met observeren. Klein voorbeeld is je geliefde tegenover je aan de tafel op de laptop , de weespiegeling in het raam erachter....ik noem zomaar even wat ....
Dus heel veel stress door al dat afwachten omdat ik op scherp blijf staan....het idee er een lijk uit de kast komt uiteindelijk en ik de klap niet kan opvangen meer. Teveel....

Maar we komen er wel , echt hoor, wil verdomme niet in een slachtofferrol blijven hangen ofzo... ik wil winnen niet mijn verleden.

afbeelding van Beer57

Winnen

Maar we komen er wel , echt hoor, wil verdomme niet in een slachtofferrol blijven hangen ofzo... IK wil winnen niet mijn verleden.
Houd deze zin goed in je hoofd ,dan gaat het vast goedkomen .
Groetjes en sterkte Beer

afbeelding van hortensia

@Beer

Hey Beer , is altijd met vallen en opstaan he.. Verward en soms een schop onder mijn kont ..
thanx voor je berichtje !

afbeelding van Lovertje85

@Hortensia

Het feit alleen al dat je geen slachtoffer wilt blijven van je verleden zorgt al dat je vooruit gaat... Niet zo snel als je zal willen, maar zulke dingen hebben tijd en verwerking nodig.

En die tijd en verwerking kan je maar beter gebruiken, anders krijg je het in je toekomst keihard nog een keer op je bord omdat je het niet genoeg verwerkt hebt. Neem dus die tijd Hortje....

Je bent een mooie sterke vrouw en ik heb enorm veel respect voor hoe jij met je situatie omgaat... Maar misschien is het nu goed om even die rust te pakken. Nog even niet denken aan samenwonen, maar eindelijk genieten van de teruggewonnen macht over je eigen leven... Je hebt genoeg stress gehad lieve Hort... Nu tijd om voor jezelf te kiezen, want anders maak je jezelf stuk.... Nu tijd om je herwonnen vrijheid te gebruiken en te genieten van het feit dat alles wat je hebt lekker alleen van jou is... Dat heb je nodig... Die terugvalbasis... Nu nog wel. Er komt een moment dat dat anders zal zijn Hort en dat je weer durft te vertrouwen op een ander.... Maar laat jezelf tot die tijd door niks en niemand vertellen wat je wel en niet moet, en leef het leven zoals JIJ het wilt... Het is immers jouw leven en van niemand anders... en dat heb je lang genoeg uit handen gegeven.....

Geloof in jezelf zoals ik in jou geloof.... want jij hebt echt niemand anders nodig!

afbeelding van hortensia

@dinnetje

Thanx voor je mooie woorden, het is zoooo waar wat je zegt ...niet durven vertrouwen op een ander wat ik wel graag zou willen, wat zou dat fijn voelen denk ik als je dat kunt.
De terugval basis, mijn woning ...niet over nagedacht maar het is wel zo.
Leef mijn leven zoals ik het wil, mss is daar een klein puntje,aan de ene kant , is het een zin die ik zo ter harte neem en de andere kant ervan is: kijk wat het me gebracht heeft...die geweldige keuzes van me...Ik wist het allemaal zo goed ...tsssss
Veel om over na te denken en blij dat ik dit blog heb geschreven , daar leer ik weer van , het helpt me .

Lief van je , Dank je wel !

X

afbeelding van Jester

@ Hortensia

Een onverwachte hoek lezende van jou, raakte je een snaar,
Hoe kan het zijn dat iemand als jij opnieuw terug kan verzeilen en verdwalen in haar pijn, alsof het nooit is weggeweest…

Verrassend, en verontrustend, welke afslag is in je denkpatronen ontstaan, waar begonnen de geesten uit het verleden opnieuw de echoos van verwarring en angst te verspreiden

De dromen vertellen, de dromen laten je zien, de dromen zou je zelfs als gids kunnen gebruiken.
In meditatie ligt misschien een antwoord, in schrijven misschien een weg uit deze nachtmerries…

Hoe is jouw contact met je spiritguide, want, misschien is deze niet in frequentie met jou, en loopt daarom in je droom achter jouw feiten aan?
Of is het een verleden wat je achtervolgt, iets wat in het heden terugkeert, omdat er iets gebeurd is in je omgeving, of in jou, welk moment?

Ga er eens voor zitten, en kijk als waarnemer naar het proces van de droom, en de gevoelens die je ervaart, bekijk ze, en laat ze weer los, repeteer dit…

Als dromen herhalend zijn, is het een blokkade binnen je mens of ziel kant, echter is de ziel op zoek naar die rust en die kalmte….
Inderdaad, een trauma...

Je basis ligt er, je observeren, doe dit ook eens naar binnen toe, kijk in je eigen spiegel hiermee, en wees niet bang voor de confrontatie ermee, want door hem aan te gaan kun je er slechts sterker uitkomen..

Angst is een hele sterke motor, maar de trekkracht van de ziel is zuiverder, en kan dus nooit worden overwonnen, ook niet in jou dame!

Misschien wat warrig geschreven, maar ik wens dat je er de boodschap uit kan halen…

Warme en een vermogende groet, voor kracht, sterkte en zielen wijsheid in deze…
John.

afbeelding van hortensia

@Jester

Veel gedachtengangen die ik in werking moest zetten toen ik je reactie las , dank daarvoor , dat is alleen maar heel goed, alle mogelijkheden te kunnen bekijken. En ik besef nu ook dat ik niet teveel me op mn denken moet richten maar op mn voelen...daardoor mss het dromen zal veranderen . De dreiging ervan zal wegnemen...
innerlijke rust moet/zal vinden ...

Dank je wel Jester ! and take care ook voor jezelf Glimlach de collectepot zetten we op de tafel Knipoog

afbeelding van waterman

Hoi Hort

Heeeee Hort…… je hebt al zooooo veel stapjes gezet. Steeds maar voorwaarts, weg van deze boze dromen. Steeds beter……. steeds sterker…… steeds steviger…….. steeds dapperder……

En dan nu de terugval. De dip. Die er altijd weer aan zit te komen. En dan lig je weer in de goot. En dan moet je weer opstaan, jezelf oprapen. En er weer uit klimmen. Maar weet Hort, dat het sneller gaat, deze keer. Want je hebt geleerd. En je BENT sterker. En je BENT steviger. En dus klim je er weer uit. Opnieuw……..

Hort, wees niet bang. Vertrouw op jezelf. Blijf dapper. Elke keer weer. En zet de stapjes weer.

Hort, grote knuffel van Waterman

afbeelding van hortensia

@waterman

Dat is het ..vertrouwen , dat woordje ...

Dank je wel waterman !

afbeelding van HugoBos

@Hortensia

Zonder vertrouwen in jezelf of in anderen kom je alleen maar als verliezer uit de bus.
Hoe klote het ook is om 'telkens weer' de deksel op je neus te moeten krijgen, vertrouwen is hoop en hoop
doet leven. Toch?

In mijn beperkte vrije tijd werk ik in n asiel met katten. Hier een klein verhaaltje ter illustratie van de
veerkracht van vertrouwen.
Een poes van 11 jaar, samen met haar veel socialere 'broertje' bij ons terecht gekomen na een gedwongen
afstand. Voor elk geluid, elke beweging was ze bang dus aaien was er niet bij. Na haar weken te hebben
'gelaten' wat dat betreft, toch de beslissing genomen dat het tijd was om de kat in haar tevoorschijn te
'toveren'. De eerste keer rende ze hard voor mij weg en heb ik t daarbij gelaten. De tweede keer zette ik
door en ging haar (zo rustig mogelijk) achterna. Na 10 minuten of zo kreeg ik haar in een open hok dat in
de buitenruimte staat. Ze kon geen kant op en begon klagelijk te mauwen, waarbij ze spontaan haar plas liet
gaan van angst. For good measure deed ze haar ontlasting ook nog even. Echt zo zielig. Ik stapte opzij en
liet haar gaan om de boel op te ruimen. Van ellende schoot ze in een kleine doos. Na t opruimen ging ik bij
haar zitten en tot mijn verbazing rende ze niet weg. Het moment van overgave. Ik kon haar voorzichtig aaien
en ze deed niets.

De weken verstreken en elke dag dat ik er was, bracht ik langere tijd met haar door. Ze ontpopte zich als
een heus kroelmonstertje, maar de angst in haar zit heel diep geworteld. Zo'n dier moet je begeleiden om
zich weer veilig en kat te voelen. Mijn collega's en ik zijn ver met haar gekomen en op een bepaald moment
was ze er wel klaar voor om geadopteerd te worden.
Helaas bij de verkeerde persoon die ondanks alle grote woorden dat ze al zo'n kat had gehad en jadajada,
het arme dier na twee weken weer retour deed met de boodschap dat de poes ziek was en niet goed in haar
hoofd. Etc.

De dag van terugkomst zat ze (verplicht) in de quarantine-ruimten, opdat ze de volgende dag nagekeken zou
kunnen worden. Ik ging natuurlijk direkt bij haar kijken en ondanks dat de stress van haar afstraalde
(blaffende honden, mensen die af en aan lopen, andere herrie), liet ze zich na 1 keer aan mijn hand te
ruiken makkelijk aanhalen.
Nu ligt ze weer op de normale afdeling en ligt ze lekker te tukken, terwijl mijn hand als kussen wordt
gebruikt. Net nog lag ik met mij hoofd vlakbij dat van haar, bijna neus aan neus terwijl ze lekker lag te chillen en te spinnen.
De moraal zijnde dat wij als mens nog wat kunnen leren van het vertrouwen dat dieren in ons hebben,
ongeacht wat ze vaak te verduren krijgen dankzij ons. Echt wonderlijk.

afbeelding van Jester

@ HugoBoss

Mooi hoe zo'n proces in zijn werk gaat, en een prachtig stuk werk wat je op die manier levert.

Dieren zijn zuiver, gekwetst, ja, maar niet gehinderd hierdoor om te herstellen, het niet denken van dieren is inderdaad een lichtend voorbeeld voor ons als mens..

Compliment...

Groet
John.

afbeelding van hortensia

@Hugo Boss

Wat een verassende mooie story om te lezen , het is fijn om ook dit soort verhalen te lezen en automatisch refereer ik dat terug naar mezelf en in mijn verleden naar dieren die ook "probleem" gevalletjes waren . Met hoeveel geduld en liefde je de meest fantastische vriend ervoor terug kreeg Glimlach , een vriend voor het leven , onvoorwaardelijke vriendschap.
Wat kunnen dieren mensen wel niet leren, denk daarbij ook even aan de workshops met paarden. Spiegeling . Fantastisch om te zien hoe een paard je "leest" en laat merken op een subtiele manier .

Ik weet zelf nog toen ik heel diep in de ellende zat en alles wegstopte dat ik wel eens naar een paardje toe liep ter afleiding. Terwijl vroeger de paarden altijd zo op me afkwamen keerde deze zich nu van me af....Ik snapte er niks van. Voor mij een bevestiging dat er bij mij iets niet goed zat, maar wat, daar kon ik mijn vinger niet opleggen.
Na een hele poos en vele teleurstellingen dat hij niet kwam, ondanks dat ik iets lekkers mee had , kwam hij op een dag ineens heel vlot op me afstappen,ik had het zelf al opgegeven, kwam enkelt nog om te kijken....afleiding..
Ik liep terug naar huis en dacht hier eens overna.Wat was er nu anders?
En bedacht me dat ik me sterker voelde dan eerst, meer rechtop liep ook mijn psyche opgeruimder was dan daarvoor . Met open vizier kwam aanlopen en niet gebukt onder de stress steun kwam zoeken...

Dank je wel Hugo voor je prachtige verhaal en de moeite die je nam om het voor me op te willen schrijven.

Iedereen bedankt voor jullie lieve bijdrages ook mijn lieve vriend torn die ass always , er voor me is ..mhba .
Ik heb over alles nagedacht en zie er zelf nu ook een patroon in, torn gaf terecht aan dat het met vlagen komt en ik geloof ook dat dat zo is.
Ik merk dat meestal kort nadat ik mijn gesprek heb gehad met de hulpverlening dergelijke dingen gaan spelen. Misschien omdat ik de steun van hun even mis en weer het "alleen" moet doen en me achtergelaten voel...zoiets.
Ook kleine pesterijen van ex, om te laten weten dat hij nog bestaat door mijn tel af en toe te laten overgaan etc ook snachts...wat bij mij dergelijke dromen kan opwekken, een combinatie van alles mss.
Maarrr in alles wat jullie hebben gezegd zit wel iets waarmee ik aan de slag kan , wat me weer dingen doet inzien waar ikzelf niet aan dacht . En als ik alles zo lees steeds het "OJa" ... idee heb . alsof je een woord wilt zeggen maar er even niet meer op kunt komen. Ik weet het ergens wel ...maar het is gewoon weg . Heerlijk dat ik dankzij jullie de antwoorden weer terug vind, de puzzle weer een beetje inelkaar kan leggen. Dank je wel daarvoor !

afbeelding van torn

ass

hortensia schreef:

Iedereen bedankt voor jullie lieve bijdrages ook mijn lieve vriend torn die ass always , er voor me is ..mhba .

Ja ik kan een ass zijn. Tong
Maar mijn ass hou ik er liever buiten. Knipoog

Wat ik altijd mooi aan je vindt Hort, is dat je weigert in een slachtofferrol te gaan zitten. Blijft hangen in wat je aangedaan of overkomen is. Maar jezelf oppakt en weer doorgaat.

Is misschien ook wel een beetje je valkuil en wat je te lang gedaan hebt,.......niet omkijken maar weer doorgaan. Deze opgelegde momenten van pauzeren hebben een nuttige functie.

Deze zin in je reactie op Lovertje roept dan weer vragen bij me op.

Citaat:

kijk wat het me gebracht heeft...die geweldige keuzes van me...Ik wist het allemaal zo goed ...tsssss

Is dat het echt gevoel en het beeld wat je van jezelf hebt ? Of zijn dat woorden van een ander(en) die je eigen bent gaan maken ?
Komt even zo bij me op, hoef je verder niets mee.

afbeelding van hortensia

@torn-bewust zijn

Ik hoop maar dat het nuttig is , dan zou dat het ook waard zijn en niet zonde zijn van mijn dagen en energie. Zie je dat gun ik hem niet ....geen traan en klote dag meer . Ik gun mezelf wel nu de pijn en het verdriet, niet om hem , niet om mezelf meer, maar het treurige is , de spijt nu , dat ik niet normaal kan functioneren nog ...dat is het ergste . Dat vind ik zo ongelooflijk spijtig ..dat dat niet lukt terwijl ik dat zo graag wil.

het beeld , dat klopt, omdat ik niet kon doorzien waarmee ik in zee ging en dat jaren lang niet , daardoor mijn inschattingsvermogen niet hoog acht maar wel weet dat mijn intuitie niet liegt, maar moet leren ook te handelen wanneer die spreekt ....dat is ook weer zoiets Glimlach
Maar ik ben me er van bewust .

Thnx vriend

afbeelding van torn

@Hortensia: Spijt

hortensia schreef:

maar het treurige is , de spijt nu , dat ik niet normaal kan functioneren nog ...dat is het ergste .Dat vind ik zo ongelooflijk spijtig ..dat dat niet lukt terwijl ik dat zo graag wil.

Dat dus !! Beetje erg hard en streng voor jezelf komt dat over.

Snap het wel, als je niet anders van jezelf gewoon bent om te kunnen doen. Even pauzeren en prioriteit geven aan dat wat echt nodig is of zinvol/nuttig voor jezelf.Kan bevrijdend werken

afbeelding van hortensia

@torn

Gelukkig worden met mezelf, daar maar eens op focussen , kan alles alleen maar beter gaan

thanxx